city flavours Archives - Pagina 32 van 40

14/06/201614/06/2016

De Amsterdam City Guide, Anne de Buck.

foto: De Amsterdam City Guide.

De Amsterdam City Guide, 400 hotspots geselecteerd door Anne de Buck, oprichtster van de website Your Little Blackbook. Een keer iets anders dan #culipost. Anne is een reiziger in hart en nieren en is altijd op pad om leuke adressen et vinden voor haar lezers. Ook in haar pitstop Amsterdam. Haar nieuwe boekje De Amsterdam City Guide neemt je mee op pad onder het motto “Eat well and travel often” Deze slogan had ik al eens eerder gelezen op de foodblog van een andere dame. Direct ontspon zich in mijn hoofd een kip en het ei discussie. Ach, maakt ook niet uit. Het gaat er niet om de originaliteitsprijs te winnen met dit boekje. De schrijfster neemt je graag op sleeptouw door de stad. Dat doet Gereons Keuken Thuis ook graag met gasten zowel zakelijk als privé. En wie weet heeft Anne nog leuke trouvailles. Het boekje start met de planning van je trip. Wat wil je zien en hoeveel tijd heb je?. Er staat een zogenaamde bucketlist in, waarop de grote attracties alsmede ook wat originele dingen staan. Zoals het vuurtoreneiland, een must voor foodies en foodbloggers.Gevolgd door shortlists van hotels, restaurants en tips voor ontbijt, lunch of brunch. Anne neemt je mee naar de leukste markten, langs coffee parlors en conceptstores. Ze laat er geen gras over groeien.

Dan gaat het verder. We gaan wandelen door Oost. Je kunt merken, dat de schrijfster deze buurt op haar duimpje kent. De Pijp ontbreekt niet. Het über hippe West ontbreekt niet. De Jordaan, de grachtengordel en het opkomende Noord. Anne heeft haar best gedaan. Vijf leuke wandelingen. Noord ga ik in ieder geval eens doen. De Amsterdam City Guide is vrolijk vormgegeven en in een compact formaat. Het is bij uitstek geschikt voor toeristen, stadsbezoekers en (food)bloggers, die een dagje (of twee) de stad bezoeken. En iets anders willen bezoeken dan de beaten track. Op dit moment (juni 2016) is het compleet en actueel te noemen. Ben benieuwd of er een jaarlijkse update gaat komen. Of lezen we dat alleen op de site?

De Amsterdam City Guide, door Anne de Buck (ISBN 9789089896957) is een uitgave van Terra en kost € 16,99

Dit boekje bracht mij op een idee voor een zomeractie. Het lijkt mij leuk van jullie te horen, wat jullie favoriete foodadressen zijn In Amsterdam of je eigen woonplaats? Je kunt ze hieronder als reactie op deze blogpost kwijt.

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

13/06/201611/12/2022

Lijstjes. Foodblogevent juni 2016

foto: salade Baltique.

Lijstjes, papiertjes, krabbeltjes, hele planningen. We maken ze allemaal. Om er vervolgens niets mee te doen. In Gereons Keuken Thuis wordt nooit gekookt volgens recepten, noch volgens lijstjes. Omdat het simpelweg niet werkt. Als ik een boodschappenlijstje maak vergeet ik steevast twee of drie dingen. Niet erg want dan kun je bij wijze van extra lichaamsbeweging nog een keertje naar de supermarkt fietsen. Of, als je daar geen zin in hebt, improviseren. Dat overkwam me onlangs met een recept van Bilder & DeClerq. Zij grossieren in leuke recepten en je schaft bij hun de suggestie en afgemeten ingrediënten per persoon aan. So far so good! Maar bij thuiskomst bleek dat er nogal wat dingen vanuit je voorraadkast bij moesten. Geen handig lijstje dus. Het sterkte me in mijn mening maar niet meer volgens lijstjes te koken. Ik hoef van mijzelve geen varken te kunnen uitbenen, noch glazuur van suikervervangers te maken of een ingewikkelde sartu. (Een Napolitaans gerecht uit de 18e eeuw)

Ik ben gewoon gestopt met het bijhouden van een to do list van culinaire dingen. Ik maak het of niet. Het is net het Nederlandse zomerweer. Zo gaat dat ook tijdens mijn jaarlijkse #applemania. Tenminste als ik genoeg appels in huis heb. Hetzelfde geldt voor tomaten saus. Als ik genoeg tomaten kan scoren, belanden deze als pasta saus in de pot. Lijstjes en het ultieme recept, dat je als foodblogger nog ooit op je geweten moet hebben. Het thema van het foodblogevent juni. Ik ben eens gaan graven in de spelonken van alle berichten, die ik wereldkundig maakte in de bijna 5 jaar van Gereons Keuken Thuis. Zou ik gaan voor de babas au rhum, de kip uit Louhans (verbeterde versie) of de stoof met Trappist, die ik maakte voor een van mijn Talk and Table gasten. Het werd geen van dat alles. Voor het foodblogevent van juni zend ik het recept in van een easy salade. Een salade Baltique met wilde en gerookte zalm. Easy voor bij de BBQ en altijd hoog op de hitlijst in Gereons SeaSpot.

Nodig:

1 groot blik wilde rode zalm

1 kg vastkokende aardappels

200 g gerookte zalm

bieslook

peterselie

kleine pittige cornichons

4 el mayonaise

2 el sour cream

peper en zout

Bereiding:

Schil en kook de aardappelen gaar. Zet ze iets eerder uit dan gewoonlijk, want in de pan garen ze nog behoorlijk na. Laat de aardappels afkoelen. Snijd de augurkjes fijn. Hak de peterselie en bieslook fijn. Meng deze door de in blokjes gesneden aardappel. Open het blik zalm en laat uitlekken. Verwijder graatjes en vel en vet. meng door aardappels. Voeg de mayo en sour cream toe en roer voorzichtig. Maak het geheel op smaak met peper en zout. Roer als laatste de in reepjes gesneden gerookte zalm erdoor.

09/06/2016

Al fresco saladeparade.

foto: verweerd glas uit zee.

Al fresco, de saladeparade. De maand juni verblijdt ons met zonnige dagen. Gelukkig maar, want Gereons Keuken Thuis had nog heel wat #alfresco uurtjes in te halen. De grill en het kookplaatje keken wekenlang werkeloos toe naar het grauwe zwerk. Maar deze week is het bal op mijn Amsterdamse balkon. Buiten grillen, koken en roken. Zomerse kookboeken lezen en natuurlijk borrelen. Vermout, een stevige Trappist of frisse rosé in je glas. Wat knabbels erbij en ik ben een tevreden man op mijn begroeide balkon. Dan kan de grill aan. Burgers erop, maiskolven erbij. Of pittige kipdijen. gegrilde puntpaprika’s en taztziki. Of sateetjes met teriyakisaus. Keus te over. Gaan we voor Griekse lams keftedakia of voor de Italiaanse spiedini, die mijn Amerikaanse vriend Rick vorig jaar instuurde. Of gewoon een easy salade met vers geplukte Oost Indische kers/? Buiten eten, al fresco. Ik hoop dat het nog lang en vaak kan deze zomer. En om het geheel nu helemaal feestelijk te maken ben ik benieuwd naar jullie “buitenkook en eet” avonturen en recepten. Doe eens gek stuur als reactie op deze blog je favoriete recept of leuke #alfresco verhaal op. Ik publiceer deze op mijn blog en voor de twee leukste inzendingen heb ik op 15 september een kookboek klaarliggen. Wat verklap ik nu nog niet maar het is in ieder geval zomers.

foto: salade met bloemen van het balkon.

Vandaag geen recept maar een bloemlezing van saladerecepten, die eerder op Gereons Keuken Thuis te vinden waren. allemaal in een handomdraai klaar, zodat je direct buiten kunt genieten van de lange avonden. Een funky pastasalade, lauwe erwtjessalade, de mangosalade van Johanneke, een tomatensalade met chorizo, Rienks maaltijdsalade (hij won hiermee de #alfresco zomeractie 2014) en last but not least de fusilli salade van kookgek Wilma. Geniet van het buitenleven.

25/05/201625/05/2016

Pastéis de feijão.

foto: een taartjespaleis in Lissabon

Pastéis de feijão. Helemaal in de bonen raak je van die taartjes in Lissabon. Normalerwijs is Gereons Keuken Thuis niet zo van de zoeterigheid, maar in dit walhalla vol zoetigheid is een taartje of twee per dag toch wel de norm. Overigens ook voor de Portugezen. Al in de ochtend staan ze bij de pasteileria in de rij voor een taartje. Een pastéis de nata, zoet bladerdeeg gevuld met vanille crème, een beetje warm nog, met kaneel en poedersuiker. Een bolo Garibaldi, laagjes chocolade mousse tussen kokosdeeg. Beestjes gemaakt van marsepein uit de Algarve of allerlei éclairs op de hippe Time Out market. Met una bica, een sterk kopje koffie erbij. Logisch dat ik op onderzoek uitging welke varianten er waren. In de krant Correio de Manhà van dinsdag 24 mei vond ik een alleraardigst recept voor pastéis de feijão, of te wel een bonentaartje. Op basis van massa quebrada, Weens korstdeeg. (overigens is het filmpje in het Portugees, maar deze dame is goed te volgen) Hoe toepasselijk in dit bonenjaar. Makkelijk te maken en vol smaken voor bij dat hete kopje koffie. Of wat te denken bij een glaasje Moscatel uit Sétubal? Hieronder mijn verkorte versie.

foto: pastéis de nata met een koffietje

Nodig:

300 g korstdeeg (zie filmpje)

400 g gekookte witte bonen

450 g suiker

wat poedersuiker en kaneel

100 g gemalen witte amandelen

50 g geraspte kokos

2 eieren

4 eidooiers

1,5 dl water

12 vormpjes

Bereiding:

Op een met bloem bestrooid oppervlak het deeg met een roller uitrollen en er 12 rondjes uitsteken van ongeveer 8 cm. Maal de gekookte bonen door een passeerzeef tot een gladde puree. Verwarm het water in een pan en los de suiker op. Laat 2 minuten koken. meng de gemalen amandelen, kokos en de bonenpuree door het suikerwater. Laat het mengsel iets afkoelen en voeg de eieren en dooiers toe. Er ontstaat een gladde vulling. bestrijk 12 vormpjes met wat gesmolten boter. Verwarm de oven voor op 200 graden.Vul de vormpjes met het deeg en de vulling en bestrooi met een beetje suiker. Bak de pastéis de feijão in 25 minuten af. Laat de taartjes iets afkoelen haal ze uit de vormpjes en bestrooi met poedersuiker en kaneel.

foto: éclair walhalla in hipster foodhallen van Lissabon.

19/05/201617/10/2016

Nanban, Tim Anderson.

foto: Nanban

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan. Een kookboek, dat start met de slogan “voor alle japanofielen“. Niet dat ik dat direct ben, maar de cultuur en keuken van dit eilandenrijk boeien me mateloos. Dit geldt ook voor de chef en schrijver Tim Anderson, die op zijn geboortegrond in Winsconsin al gebiologeerd keek naar kookprogramma’s van Japanse chefs. Dat was nog eens iets anders dan de mac and cheese, danish of pierogi op de plains van deze staat. Tim ging zwerven. Via Californië, waar het voor hem te duur was om Japans te kunnen eten. Ramen was een ontdekking voor hem als een alternatief, dat niet een rib uit je lijf kostte. Anderson belandde in het zuiden van het eilandenrijk, waar door de eeuwen heen Portugezen, Hollanders (Decima) en later Amerikanen een duit in het zakje van de cuisine deden. Nanban, de zuidbarbaarse keuken. Tim dook onder in de smaken van Japan en meer nog in de smaken van Kyushu en Fukuoka. Het Japanse streetfood. Ramen paradijs en een zeer persoonlijke en diverse keuken. Zo deed de latere winnaar van Masterchef Britain zijn ervaring op. Gevolg een restaurant Nanban in Brixton, waar hij volgens deze tradities kookt. Een izakaya stond hem voor ogen, een restaurant waar alles tegelijk op tafel komt.

Maar nu over het eten uit deze zuidbarbaarse keuken. Ik heb altijd een vrij autarkisch beeld gehad van de Japanse keuken met strenge regels, soorten eten, bereidingswijzen en rituelen. Niets is minder waar. In dit kookboek neemt Anderson je mee op reis door de fusion keuken van Zuid Japan. De verschijningsvorm mag dan meegenomen zijn door de buitenlanders, de texturen en smaken zijn ontegenzeggelijk Japans.Het boek start met basisingrediënten, zoals misopasta, mirin en soyasaus. Anderson vertelt ook over de typische zuidelijke chilipeper yuzu. Daarna volgt een lange lijst van meer basisingredienten, groenten en verse kruiden.

Nu kunnen we aan de slag met nanban gerechten. Met basissauzen en smaakmakers. Dat kenmerkt toch de Japanse keuken, de smaken van de verschillende componenten. Gereons Keuken Thuis vindt dit altijd verrassend in een Japans restaurant. Het geheel fijngesneden en à pointe gegaarde gerecht met een explosie van smaak. Anderson geeft tips voor pasta’s, oliën en zelfs kimchi. Veel aandacht is er voor dashi, de smaakmaker voor ramen. Tenslotte de manier van rijst koken.

foto: dashi smaakmaker voor de ramen.

De basis ligt er. We kunnen verder op ontdekkingsreis met kleine gerechten, zoals zoete aardappel met yuzuboter uit de oven, onsen tamago (warmwaterbroneieren) of gebakken zwoerdjes uit Okinawa. Allemaal watertandend lekker op de gevoelige plaat gezet voor dit boek.Vervolgens de grote gerechten. Nadrukkelijk groot, omdat bij een izakaya maaltijd geen voor- of hoofdgerecht wordt geserveerd. Alle komt tegelijkertijd op tafel. Je deelt samen de smaken met een glas bier of kommetje sake. Een “carbonara” achtige pasta met mentaiko, tempura, kip Nanban en een stukje Tex Mex in de vorm van tacorijst. Anderson besteedt ook aandacht aan grillen. Hoe kan het ook anders in het land van de hibachi en teppanyaki? Geroosterde varkensbuik, in spek gewikkelde pimientos de Padrón (inderdaad Spaans)en kippenvelspiesjes. Zelf at ik ooit spiesje met knapperig zalmvel.

Bouillon mag niet ontbreken, de schrijver wijdt een heel hoofdstuk aan ramen in alle verscheidenheid. De bouillon als basis en de componenten om er een gerecht van te maken. De alkalische noedels en toppings. Je leest dat Anderson niet over één nacht ijs is gegaan. Verder met de desserts, van een Portugese Castella cake uit Nagasaki tot matchaboter voor koekjes. Een zoete afsluiter. Nanban sluit af met drankjes en praktische informatie voor als je in Japan bent.

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan vind ik een heel plezierig boek, omdat het niet alleen recepten bevat. Het gaat mij ook om de achtergrond. Je leest duidelijk, dat het Tim Anderson er aan gelegen is je mee op reis te nemen door deze zuidelijke barbaarse keuken. Eens was nanban een scheldwoord, maar Anderson laat zien dat dit ver achter ons ligt. Een heerlijk boek in een gedurfde styling vol verhalen en smaak. Het nodigde Gereons Keuken Thuis uit direct aan de slag te gaan, Nanban: instant voer voor de japanofiel!

Nanban, verwarmende gerechten uit Japan, Tim Anderson (ISBN 9789095966606) is een uitgave van Fontaine en kost € 29,95

Noot: dit boek werd mij als recensieexemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

12/05/201631/05/2016

Het oog eet ook mee….

foto: het blauwe canvas.

Het oog eet ook mee. Inderdaad eten als plaatje. Je bord maar koud laten worden, omdat de foto niet naar wens lukt. Elke foodie kent het verschijnsel van “Zallemut een nog een keertje overdoen” Ik ben er mee gestopt. De foodfoto’s, die ik plaats zijn niet van die “ohlala” schoonheid of die “je ne sais quoi” styling. Heb ik op Gereons Keuken Thuis nooit als speerpunt beschouwd. Het schrijven van mijn food and wineblog is in eerste instantie uit gemak ontstaan. Zat ik vaak daags na een door mij georganiseerde wijnproeverij mails te tikken met recepten, die ik daags ervoor had geserveerd. Vaak uit de losse pols tijdens het inschenken van de glazen wijn. Niets meer en niets minder. Zo blog ik ook. Veel recepten ontstaan niet in de keuken, maar zoals deze ochtend aan de keukentafel van Gereons SeaSpot. Gewoon ontsproten aan mijn bolletje. Droogkoken noemde ik dat eens op de radio en typen maar. Daar schiet inderdaad dan het plaatje bij in. Ach who cares?

Ik ben ook niet zo van het trial and error. Ik heb de constante drang om iets nieuws te bedenken, op onderzoek uit te gaan. Daarom kook ik eigenlijk nooit recepten uit kookboeken. Ik savoureer de recepten. Sla de context en kleur van het boek als filmpje op in mijn geheugen. En als de tijd dan rijp is gaat het stomen, malen en vliegt een recept voor een blog eruit. Nooit te lang mee bezig zijn. Daarom is Gereons Kookboekenhoek continue in beweging. Dingen komen en gaan. Dat is voor mij de essentie van het schrijverschap. Een Normandische appeltaart pur beurre wordt bedacht tijdens de matinale zwemsessie. Mijn recept voor worstjes van de wijnboer heb ik te danken aan alle tochten door de Beaujolais. En de funky burgers met zalm voor een kunstenaar ontstond tijdens een rondje Stedelijk. Ik doe veel dingen ins Blaue hinein. Een leeg zwembad als canvas, de grijze Noordzee als doek of het plaveisel van de stad als bouwsteen.

Dit gezegd hebbende komen we bij het mooie thema Het oog eet ook mee., waarmee Sophie van Wijnen alle bloggers uitdaagt eens te beschouwen wat je overnieuw zou kunnen doen. Die foto, die tekst of allebei. Een leuk ruim thema, waar iedereen iets mee kan. Ook in Gereons Keuken Thuis valt er visueel wat te verbeteren. En ik weet meteen wat. Mijn nieuwe kookboek Gereons Keuken en route wil ik frisser hebben, ietwat meer foodfoto’s, prikkelender tekst, want daar wordt het oog ook naar getrokken. Vrolijker kleuren, funky voor de cityvibes, groen en dartel à la campagne en azuur en zeeschuim voor dat strandgevoel. Ja zo ga ik het binnenkort briefen aan degene, die deze handschoen oppakt. Geen makkelijke taak, want ik kom nooit met beeld wel met tekst. Zo zie je maar op deze donderdagmorgen terwijl ik uitkijk over het grote blauw vanuit mijn raam. Het oog eet ook mee!

foto: funky pastasalade.

Voor dit thema een oud recept uit een oud evenement, dat weer nakende is. Op 1 juli a.s. is het weer dag van de pastasalade. Spannend. Onderstaand het recept van vorig jaar. Mijn inzending voor het oog eet ook mee. Drink bij deze salade een zwoele witte viognier uit Zuid Frankrijk.. Ik kan deze wijn al ruiken.

Nodig:

300 g gekookte en afgekoelde penne.

1 gele paprika

1 sjalotje

1 citroen

3 speklapjes

1 el ras al hanout

1 el vloeibare honing

1 el gehakte bieslook

1 blikje mais

peper en zout

3 el olijfolie

Bereiding:

Maak van 1 el olie, 1 el honing en 1 el ras al hanout een marinade. Smeer de speklapjes hiermee in. laat de marinade 15 minuten intrekken. Verhit de grillpan en bak de lapjes tot ze krokant zijn. Zet het vlees apart onder wat folie.Was en snijd de paprika, laat de mais uitlekken en snipper het sjalotje. Hak de bieslook fijn. Meng alles door de afgekoelde penne en maak op smaak met flink wat peper en zout. Liefhebbers van pit kunnen een tl harissa pasta uit Tunesië toevoegen.Maak van 2 el olijfolie, wat citroensap en wat rasp van de schil een dressing en meng deze door de salade. Snijd hierna de speklapjes fijn en voeg deze toe aan de pastasalade. Serveer direct.

07/05/2016

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel.

foto: cover Quick & Easy

Quick & Easy uit de Zilveren Lepel reeks. Ik heb het al eens over deze kookboekenreeks gehad. Over hun Pizzaboek. Nu is er het deel Quick & Easy. Makkelijke keuken met Italiaanse recepten voor door de week. Op tafel in minder dan 30 minuten. Of voor mijn #alfresco zomer op Gereons Keuken Thuis. Want zeg nu zelf je gaat na een lekkere stranddag niet nog eens een stevig robbertje koken? Ik niet althans! In Quick & Easy staan authentieke en overheerlijke recepten uit de Bel Paese. Ideaal voor een snelle lunch met een schotel vol antipasti zoals saliehapjes of Toscaanse panzanella. Of een snelle pappardelle met bloemkool en gorgonzola. Een zomers avondmaal met een zomerse rijstsalade of schelpdieren aan spiesjes. Ideaal voor op mijn buitengrill.

Als #alfresco recept koos ik de Romeinse saltimbocca, een snel te bereiden klassieker. Salieblaadjes pluk ik uit de kruidenbak naast mijn elektrisch pitje buiten. Er is maar één pan nodig. Salade erbij en de maagjes zijn weer gevuld. De laatste restjes wijnjus eten we met een stukbrood uit de pan. Als witte wijn een Est! Est!! Est!!! di Montefiascone en de zomerse avond kan niet meer stuk.

foto: saltimbocca alla Romana

Nodig (4 pers.)

100 g rauwe ham in halve plakjes

500 g kalfsoesters

5-10 salieblaadjes

50 g boter

100 ml droge witte wijn

zout

Bereiding:

Leg eerst een plakje ham en vervolgens een blaadje salie op elke kalfsoester. Zet ze met een tandenstoker of cocktailprikker vast. Smelt de boter in een grote koekenpan en bak de oesters op hoog vuur aan beide kanten goudbruin. Bestrooi met wat zout, giet er de wijn bij en kook tot die verdampt is. Haal de prikkers uit het vlees en zet het gerecht op tafel.

De Zilveren Lepel, Quick & Easy (ISBN 9789000349302) is een uitgave van Unieboek/Het Spectrum en is te koop voor € 24,99

Ben je ook geinspireerd geraakt door dit Italiaanse recept? Laat dan je leuke #alfresco recept achter als reactie op Gereons Keuken al fresco 2016 Wie weet win je dan een leuk zomers kookboek in september.

02/05/201610/08/2016

Gereons Keuken al fresco 2016.

foto: Gereons keuken al fresco

Gereons Keuken al fresco. Ook in 2016. De weerberichten liegen er eindelijk niet om. Sweetest days of May zingt het rond in mijn hoofd. Dat betekent aan de slag op mijn Amsterdamse balkon, de grill naar buiten, het elektrisch plaatje en koken maar in de open lucht. Goed voor lijf en geest. Of vis roken. Ik kan er geen genoeg van krijgen. Ik hoop jullie ook niet. Met leuke themá’s zoals snel koken op zijn Italiaans, homecooking from Greece en wat nog meer op mijn al fresco pad komt. Saint Tropez #cookingvibes of misschien iets funkier Ibizan style. Laat de lange zomeravonden maar komen.

foto: Gereons Griekse BBQ kaas

Met een beetje redelijk weer en wat goede moed start ik het al fresco seizoen vanaf eind deze week. Het servies, bestek en glaswerk kan weer naar boven, BBQ olie maken in de door mij verzamelde flessen. kruidenpotten planten op het balkon. En koken maar in de buitenlucht. In ieder geval tot half september of half oktober. (Wie weet krijgen we weer een mooie Indian Summer) Gereons keuken al fresco.

foto: fijn voor lijf en geest.

Het al fresco seizoen kan mij niet lang genoeg duren. Dit jaar nodig ik jullie allen opnieuw uit jullie trouvailles op mijn blog te delen. Dat kan in een reactie onder aan deze blogpost Jullie favoriete buitengerecht voor zomerse lunches, barbecues of picknicks. Het kan niet gek genoeg. Ik plaats deze dan op mijn blog en op 15 september maak ik de winnaars van twee leuke kookboeken bekend.

29/04/2016

In stock cooking.

foto: In stock cooking, het boek.

In stock cooking. Wat zeg je? In stock cooking. Ik kende deze term nog niet. Het principe erachter wel. Mijn grootmoeders deden het, ik doe het vaak in Gereons Keuken Thuis. Koken met wat je in huis hebt, in de ijskast ligt of geconserveerd hebt. Koken met wat er in stock is. Dat kan verbluffende resultaten opleveren en draagt bij aan het niet verspillen van voedsel.

Want dat zagen de oprichters van In stock met lede ogen aan. Eén derde van het voedsel wat geproduceerd wordt belandt in de vuilnisemmer. En van dat derde deel neemt de consument 42% voor zijn rekening. Zonde zou ik zeggen. Want met dat overgebleven stuk komkommer, die iets minder hagelwitte bloemkool en dat restje vlees kan je nog heel wat maken. Of inmaken.

Dat is het streven van Bart Roetert, Merel Laarman, Selma Seddik en Freke van Nimwegen. Verweesd voedsel hergebruiken. En in hun restaurant Instock maakt chef Lucas Jeffries er heerlijke combinaties mee. En nu is er het kookboek, gedrukt op gerecycled steengruis.Stevig en het kan nat worden.Hoe gaat In stock cooking in zijn werk? Het gaat terug naar de basis. Met de drie R’s van reduce, recycle and re–use. Of te wel koop minder, hergebruik en recycle dingen. Ik deed het onlangs nog met één label rouge kip. Die leverde mij behalve een avondmaal op zaterdag, een ragout op zondag, nog een aardige batch, nu ingevroren, bouillon van de botten op. Handig om weer soep van te maken. Eigenlijk is het gewoon zo simpel.

Dat is er nu het idee van het In stock cooking boek. Voor koks, die bewust aan de slag willen met dit principe. Met tips over conserveren van voedsel. Inmaken, zoet en zuur, pickles voor bij je borrel of wijnconfit van Yvette van Boven. Zij werkte ook mee aan dit boek.

foto: gravad lax van Lucas.

Fermenteren is de volgende stap. Groente, bloemzuurkool van Pepijn Schmeink, die eerder de wereld verblijdde met home made kruiden van bijvoorbeeld klokhuis van appel. Er is zoveel mogelijk.Drogen van kruiden, van tomaten en het maken van groentepoeders. Die komt op de agenda in mijn keuken.

Ook de vriezer komt aan bod. Een bekende conserveringstechniek. Ik herinner mij de vreugde van mijn oma toe de vrieskist zijn intrede deed. Bakken aardbeien verdwenen erin. Maar wat te denken van avocado- of bananenijs? De eerste kan je met een mooi Frans woord onctueux noemen. Creamy.Pekelen is ook zo een beproefde methode. Brandade de morue uit Nîmes, een bijdrage van worstmaker Samuel Levie. Of Marokkaanse gezouten citroenen. Konfijten in vet. Een beproefde methode. Eendenbout, vis confit of rillettes. De laatste methode is natuurlijk roken. En niemand anders dan meneer Wateetons leverde hier een bijdrage aan met zijn DIY rookpan.

Het boek eindigt met invulrecepten van de meest weggegooide producten. Wat dat zijn moet je zelf beleven. In stock cooking daagt je uit om van 1 tot en met 31 mei een maand lang niets te verspillen. De In stock cooking challenge Meedoen dus! Gereons Keuken Thuis heeft er naast zijn eigen inmaakcapriolen weer een aantal methoden bij geleerd.

In stock cooking, are you ready to rescue food? (ISBN 9789045208152) is een uitgave van Karakter Uitgevers en is te koop voor € 19,99

18/04/201612/12/2017

Culiperslunch 2016.

foto: een amuse uit Ecuador.

Culiperslunch 2016 in de Kookfabriek. Het jaarlijkse evenement voor culi journalisten en -bloggers met een keur aan merken, die zich voor het komende seizoen presenteren.Opgetogen vertrok ik vanuit Gereons Seaspot naar Duivendrecht alwaar Marcus Polman en Pitch PR de hosts waren van dit leuke evenement. De culiperslunch 2016.

foto: vermout van Belsazar

Bij binnenkomst waren er de natuurlijke limonades van Agroposta en de heerlijk cocktail met vermout van de hand van Timo Janse voor het merk Belsazar.

foto: een assortiment van vers.

Er kan te kust en te keur geproefd worden, gebabbeld met alle kookboekuitgevers. Dat doet Gereons Keuken Thuis altijd graag. Het wordt een mooie zomer zo te zien. Veel mooie nieuwe boeken. Helemaal passend bij mijn al fresco thema. Gaat 1 mei a.s. van start. Inspiratie heb ik al opgedaan.

foto: cocktailidee voor deze zomer.

Een fotomomentje met mijn vriendin en bonendiva Joke Boon. U weet wel van Bonen!

foto: Joke en ik.

En toen kon het smikkelen en smullen beginnen, Parma ham met framboosaardbei en eendenlever, een bonenhapje van Mathijs Vrieze. Kaas, paprikasoepje van Peter Lute, eten uit Ecuador en het wijn schilderij van Angélique Schmeinck in samenwerking met Ribera.del Duero. Spannende wijnen van Walraven Sax.

foto: het smaakschilderij van Angélique

Voor je het weet vliegen de uurtjes om . Maar impressive was het. Vol ideeën zit ik nu de dag te resumeren in de keuken van Seaspot. En vol nieuwe ontmoetingen met producenten en schrijvers.

foto: unbagging

Marcus Polman, Harriet Boekholt, Robert Verhoeven en Melissa van der Lee en alle 35 deelnemende merken. dank voor de ontvangst. Ik heb voorlopig inspiratie genoeg. Laat het al fresco seizoen maar beginnen!