city flavours Archives - Pagina 24 van 40

10/01/201806/12/2019

Talk & table met Joke Boon.

foto: met Joke Boon tijdens de vegawijnwandeling!

Joke Boon leerde ik kennen bij de verschillende boekpresentaties, waar wij als culinair schrijvers regelmatig te vinden zijn. Zo was Joke mijn tafeldame tijdens de presentatie van Ceviche van Londense chef Martin Morales en mijn zuster in het kwaad bij de presentatie van een fotoboek van Sacha de Boer. Al snel ontwikkelde zich onze gewoonte om een #fotomomentje te delen. We hebben samen altijd veel lol! Amsterdamse Joke Boon is een multi getalenteerde schrijfster van kookboeken en kan met recht de bonendiva van Nederland worden genoemd. Zij at een jaar lang elke dag bonen. Ging dat vervelen? Welnee, bonen zijn veelzijdig, net als Joke! Haar leuke boek Bonen! (What’s in a name) prijkt op een mooi plaatsje in Gereons Kookboekenhoek. Maar nu laten we Joke zelf aan het woord in en nieuwe aflevering van Gesprekken en gerechten. Ik wil alles van haar weten en beloon deze lieve vrouw dan met een speciaal recept voor haar met een bijpassende wijnsuggestie

foto: de saladeboontjes van Joke.

Wie is Joke Boon. Vertel eens iets over jezelf?

Ik ben Joke Boon, sinds 2002 culinair schrijver. Daarvoor werkte ik 21 jaar als verpleegkundige, volgde een lerarenopleiding en stond ik korte tijd voor de klas. Hierna volgde ik een dialyse opleiding. Maar diep in mijn hart wilde ik altijd journalist worden. Ik heb altijd graag geschreven en mede door mijn werk in de verpleging was ik vaak bezig met voedsel en gezondheid. Ik heb altijd iets educatiefs gehad en wil mensen iets bijbrengen en inspireren. Daarom is culischrijver zijn geen verkeerde keuze. Naast dit alles ben ik ook moeder van twee bijzondere kinderen en drie katten.

Wat doe je op dit moment? Wat houd je bezig?

In maart komt mijn nieuwe boek Koken met Kleur uit. Ik lees veel over eten, eigenlijk zijn kookboeken de enige boeken, die ik lees. In 2018 ga ik aan de slag met een aantal spannende projecten, receptuur ontwikkelen, waar ik nu nog niets over kan zeggen.

Vertel eens iets over je interesse in food? Hoe is die ontstaan?

Mijn interesse in voeding is ontstaan door mijn anosmie. Ik kan sinds mijn vierde jaar niets meer ruiken. Eten speelde een belangrijke hoofdrol in mijn ouderlijk huis. Mijn moeder kookte (dat doet ze nog steeds) de sterren van de hemel. De passie voor eten is mij door haar bijgebracht. Door mijn anosmie was het moeilijk voor mij dingen te proeven. Ik had altijd het idee, dat het eten op het bord van mijn moeder veel lekkerder was en at dat dan leeg. Mijn moeder begreep dat en schepte extra op. Zo ontwikkelde ik een soort register van smaken in mijn hoofd. Door te observeren.

Wat zou je doen als je één keuze had tussen schrijven en een ander beroep? Wat was je dan geworden? Geen compromis mogelijk.

Dan had ik chefkok willen worden, maar dat was onmogelijk geweest door de anosmie. Het is dus schrijven geworden, voor mij van levensbelang sinds mijn kindertijd.

foto: cover Bonen!

Bij jouw stukken en in je kookboeken merk ik altijd dat jij niet over één nacht ijs gaat, geduldig probeer jij alles uit. Ik zelf ben fladderiger. Hoe doe je dat?

Ik ben heel gedreven in de dingen die ik doe en houd me alleen maar bezig met wat ik nu doe. Schrijven over eten. Dat was voorheen niet zo, tot iemand mij de gouden tip gaf: “Focus je” Ik koos één onderwerp uit en ben daarvoor gegaan. Heb me erin in vastgebeten. Onderzoek en het schrijven van mijn eerste boek over het reukzintuig: Het mysterie van de reuk.

Wat is meest aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou?

Ik vind elke stap van het proces bijzonder. Het verzinnen van recepten, het schrijven, het koken, fotograferen en de vormgeving. Dan is het klaar en verschijnt het. Ik ga dan meestal op tournee en ontmoet allerlei nieuwe mensen.

En wat is de minst aantrekkelijke kant van het schrijven van een kookboek voor jou?

Ik kan midden in de nacht wakker worden met een nieuw recept in mijn hoofd. Ik moet dan opstaan en direct aan de slag, ik heb geen andere optie. Gelukkig heb ik altijd genoeg ingrediënten in huis. Dan sta ik midden in de nacht een recept te koken en schrijf het direct uit.

Staan er nog andere projecten op stapel?

De eerder genoemde geheime projecten. Met veel impact. (Spannend hoor!)

Wat vind jij een goddelijke maaltijd?

Een goddelijke maaltijd vind ik een tafel vol gerechten. Dat deden wij op Kreta, veel bestellen en alles tegelijkertijd op tafel, mezedes. Zo gezellig. Daarom ben ik dol op rijsttafels, mezze, tapas of een captain’s dinner. Ik vind alles lekker, dat met liefde is gemaakt.

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

Ik kan wijnen moeilijk proeven door mijn anosmie, maar houd erg veel van bubbels, omdat die een mondgevoel geven. Ook kan ik snoepen van PX sherry. (Joke proefde die een keer tijdens de vega wijnwandeling in Gereons SeaSpot)

Wat lust je echt niet en waarom niet?

Bloedworst en orgaanvlees. Ik visualiseer dat gewoon teveel. Hoe het smaakt en wordt gemaakt.

Waarheen ga je het liefst naar op reis?

Griekenland en andere mediterrane bestemmingen. Ik ben dol op de Middellandse zee. Past bij mijn temperament.

En als je niet zou kunnen koken, hoe zou je dan vormgeven?

Toch schrijven en boetseren als creatieve uitlaatklep.

foto: #fotomomentje bij Rijks®

Het recept voor Joke.

Joke houdt van mediterrane smaken, Griekse mezedes, tapas en het liefst een tafel vol. Voor een rijsttafel of Hollandse captain’s dinner met bonen is ze ook te porren. Lang tafelen en van alles iets proeven. Mits met liefde gemaakt. Skordalia met Grieks platbrood, salades zoals een melantzano salata, tarama (kuitsalade) Klasssieke en moderne gevulde groenten en dolmades, een Griekse bonensalade, hoe kan het ook anders? Ik zie Joke helemaal zitten met haar blonde koppie op het strand onder een rieten dak aan de azuurblauwe Ikarische thalassa (zee), genietend van al het lekkers onder de zon, die je verwarmt (maar ook de vleugels van Ikaros deed smelten) Als gerecht mag voor Joke een pastitsio, koud of warm, niet ontbreken. Voedsel voor lichaam, hart en ziel. Dat is een pastataart, die gemaakt wordt met bechamelsaus. (na het verorberen moet je wel wat sportuurtjes extra maken) In mijn versie gebruik ik geen bechamel, maar bladerdeeg en mijn Griekse basissaus. Joke geeft aan van bubbels te houden. Nu ken ik geen mousserende wijnen, die bij dit gerecht passen, maar een koude ouzo of raki kan altijd aan een tafel vol mezedes. En bij de pastitsio drinken we stevig rood uit Calabrië, Círo rosso, gemaakt van de gaglioppo druif. Het waren immers de oude Grieken, die de wijnstok naar Italië brachten.

De Griekse basissaus.

Nodig:

500 g lams- of half om halfgehakt

2 rode uien

1 grote rode paprika

2 stengels bleekselderij

3 wortels

4 tenen knoflook

1 blik tomaten polpo

4 grote tomaten

1/2 chili pepertje

tijm geritst

2 tl gedroogde oregano

glas rode wijn

3 tl kaneel

zout en zwarte peper

olijfolie

Bereiding:

Snipper de uien fijn, snijd alle groenten in blokjes, het pepertje in dunne ringetjes en hak de tenen knoflook fijn. Snijd de tomaten in kwarten.Verhit olie in een pan en bak het gehakt aan. Voeg als eerste de uien toe en bak ze kort mee. Voeg daarna de groenten, knoflook en het halve chili pepertje toe en bak deze kort mee. Doe de tomaten erbij. Blus af met de rode wijn en giet de tomaten polpo in de pan. Voeg de tijm, oregano, kaneel, peper en zout toe. Doe het deksel op de pan en laat het geheel minimaal een uur sudderen, langer mag ook.

foto: ongebakken pastitsio.

Het assembleren van een pastitsio.

400 g penne of makarones. ( lange buispasta merk Ankara bij Turkse supers)

300 g jonge kaas geraspt

100 g oude kaas geraspt

boter

6 vellen bladerdeeg uitgerold

ovenschaal

Bereiding:

Kook de penne beetgaar. Meng de pasta en Griekse basissaus door elkaar. Vet een schaal in met wat boter. Schep de penne met saus in de schaal en schep wat saus erover. Strooi er de jonge en oude kaas over. Dan weer een laag penne met saus en nog eens bestrooien met de kaas. Als laatste nog een laagje kaas en dan de vellen bladerdeeg. duw deze goed aan. Bak de pastitsio 25 minuten op 180 graden totdat het bladerdeeg een mooie bruine kleur heeft. Laat iets afkoelen en serveer.

foto: pastitsio op de zomertafel.

Καλη Ορεξη, Γιωκε! Γεια μας!

09/01/201811/01/2018

Op safari in de Javastraat met Tilda rijst.

foto: kick off in Bar Botanique

Op pad in de Javastraat met Tilda rijst. Een middag in november, verzamelden we met een gezellige club van foodbloggers, kookboekenschrijvers en andere foodies om de immer hipper wordende Javastraat te verkennen. We startten met een mint en gember mocktail in Bar Botanique, een plek, waarvan de naam doet vermoeden, dat er veel groen is. Ik kende het etablissement als de Ponteneur, maar ja dat is wel heel lang geleden, toen ik zelf nog in de Indische Buurt resideerde. Het winkelbestand was er destijds één van de de lokale Amsterdamse bakker Oostveen, een IJmuider vishandel, slagerij Pepping en slijterij Hamers. De enige wat exotische winkel was de delicatessenzaak Berkhout met zelfgebakken pizza’s, truffelworst en Franse kaasjes. Ook boden zij kant en klare Italiaanse maaltijden aan. Ik spreek over dertig jaar geleden. Veel dingen die wij nu dagelijks eten waren nog helemaal niet in zwang.

foto: Pakistaans bij Saeed.

De Indische buurt veranderde, de traditionele zaken in de Javastraat sloten. De dierenwinkel is er na dertig jaar echter nog steeds! Buitenlandse gezinnen streken neer in de verpauperde grote oude huizen en het publiek veranderde. Marrokkaanse slagers openden, Surinaamse haarproductwinkels en andere nieuwkomers startten hun business. Inmiddels heeft de Indische Buurt weer een transitie ondergaan en is verworden tot een hipsterbuurt.

foto: panden in de Eerste Atjehstraat.

Hoger opgeleide provincials zijn neergestreken in de opgeknapte negentiende-eeuwse huizen en de eerste koffietentjes openden. Gevolgd door design winkeltjes en restaurants. De gevels van de winkels zijn opgeknapt. Gentrification heet dat met een mooi woord. Met dien verstande dat er in de Indische Buurt nu een leuke stadse mix is ontstaan van nieuwkomers van nu en buurtbewoners, die neerstreken uit andere landen eind jaren 80 van de vorige eeuw. Gereons Keuken Thuis gaat er graag inkopen doen op zondag. En werpt dan altijd een blik naar binnen bij de Ghanese dienst in de Elthetokerk.

foto: geel gekleurde rijst bij Ricardo’s

Een mooie plek dus om samen met Tilda rijst op safari te gaan. Foodblogger van het jaar 2016 Jonneke de Zeeuw van Mooncake liet op verschillende adressen zien hoe Tilda rijst combineert o.a. met een Pakistaanse curry van Saeed’s Curry House, de Creools Surinaamse gerechten van Ricardo’s en de Irakese keuken van Nour. Het liet doeltreffend de multiculti kant van deze buurt zien.

foto’s: Nour restaurant

Een gemiste kans vond ik tijdens de middag dat de rijst niet werd gepresenteerd met wat modernere gerechten uit fusion keukens of als begeleider van klassieke gerechten. Want mijn ervaring is dat de basmatirijst van Tilda een prima basis is voor bij Gereons goulash of mijn restjes-ragout. Een lekkere ratatouille past er natuurlijk ook bij. Of gebruik de kant en klare rijst met diverse smaken, chili-kokos-lime of koriander eens als basis voor je zomerse rijstsalade met vis of schaaldieren. Keuze te over. Net als tijdens de safari in de Javastraat met Tilda rijst. Eenmaal terug op basis in Amsterdam West ging ik aan de slag met restjes groente, wat kruiden en de rijst. Altijd makkelijk en #nowaste. (zou mijn tante Canasta toevoegen)

foto: #nowaste groentepannetje.

Noot: De rijst werd mij als #sample beschikbaar gesteld door een food PR bureau. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

01/01/2018

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen!

foto: aan zee opent het wolkendek.

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen. Het voelt altijd pril aan die eerste en nieuwe ochtend van het nieuwe jaar aan zee. De kruitdampen zijn opgetrokken en door de wolken piepen de eerste zonnestralen van 2018. De eerste januari is voor Gereons Keuken Thuis een mooie dag om goede voornemens te maken en snode plannen te smeden. Met inbegrip van de bagage, die ik meeneem uit het jaar ervoor. Zo ga ik op mijn blog onverdroten verder met gesprekken en gerechten. Talk & table. Aanstaande donderdag interview ik hiervoor de eerste gast van 2018. Wil je ook je bijzondere verhaal vertellen op mijn blog en beloond worden met een lekker gerecht en wijntip. Meld je dan aan!

Nog steeds ben ik op zoek naar (mannelijke) gastbloggers, voor boekreviews of voor een leuk recept. Binnenkort trapt Cora Meijer af met haar recensie van het (vegetarische) kookboek van het jaar 2017.

Terroir gaat een grote rol spelen in mijn blogposts en onder de hashtag #terroirdegereon ga ik aan een nieuw project beginnen. Stay tuned! Wat blijft is de wekelijkse tweet up op #foodbloggers donderdag. Wil je ook eens in de wekelijkse Twitter top 5 genoemd worden? Schroom niet en laat het me weten.

Een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Culinaire kennis en kunde is in 2017 een beetje een ondergeschoven kindje geworden op mijn blog. Geïnspireerd door Joris Bijdendijk en Angélique Schmeinck ga ik kijken wat er beter kan in mijn gerechten. Ik vind een groot nadeel van de bloggerswereld, dat er vaak 1000 in een dozijn recepten met supermarktingrediënten worden geschreven. Gereons Keuken Thuis gaat zich weer meer richten op smaak en schwung in de cuisine. Dat geldt ook voor wijnen. Want daar begon het tenslotte allemaal mee.

#Nowaste, minder vlees, meer groente staan ook hoog op de agenda. Net als een nieuw sport projectje, want in 2017 sloeg de waan van de dag toe en werd mijn day to day sport- en voedingsregime danig op de proef gesteld.

Things will get edgier. In 2018 staat Gereons Keuken Thuis weer open voor kookboekrecensies, productreviews en event verslaggeving. Durf je het aan om je boek te laten recenseren, wil je je unieke product door mij laten testen of mij iets laten schrijven over je evenement? Be my guest. Gereons Keuken Thuis is altijd op zoek naar nieuwe input. Ik vermeld er wel bij dat ik dit jaar strenger ben in mijn selecties en vooronderzoek.

Een spannend en uitdagend jaar ligt er dus voor Gereons Keuken Thuis in het verschiet. Een nieuw jaar vol nieuwe plannen! Nu eerst nog een dagje uitbrakken.

Een heel mooi en bruisend 2018 gewenst.

14/12/201714/12/2017

Kerstwijnen uit Pays d’Oc.

foto: kerstwijnen uit Pays d’Oc.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc. Organiseer eens in de aanloop naar je kerstdiner een kleine wijnproeverij thuis, met de IGP wijnen uit de Languedoc. Onlangs werd Gereons Keuken Thuis verblijd met een selectie van rood en wit uit deze regio in Frankrijk. Een prima excuus om eens te gaan voorproeven. Want zeg nu zelf dat is toch het allerleukste van de aanloop naar de kerstdagen? Selecteren, proeven, menu’s bedenken en matchen. Een homemade proeverijtje is hierbij een prima hulpmiddel. En nog gezellig ook! Je hebt alleen wat glazen nodig, eventueel een crachoir of in retro Nederlands kwispedoor (ik vind spuugbakje zo ongezellig klinken), een kurkentrekker en wijn. En natuurlijk wat proefkonijnen.

foto: IGP kurkentrekker.

Cépagewijnen, daar draait het om in de Languedoc. Van de druiven Big Five, maar tegenwoordig ook als IGP (Indication Géographique Protégée) onder de naam Vins de Pays d’Oc.

WIT

foto’s: de witte wijnkeuze.

Calmel & Joseph, Villa Blanche chardonnay 2016. De druiven voor deze witte wijn worden verbouwd op vulkanische grond en in twee fases geplukt. Tijdens een early harvest en twee weken later als het suikergehalte hoger is. Dit om de frisheid te behouden. Een maceratie (weken van de druif en schil) gedurende 4 dagen op een temperatuur van 5 graden Celsius volgt, daarna persen en fermentatie op gecontroleerde temperatuur van 15 graden. Hierna wordt de witte wijn 3 maanden op eiken gelagerd.

Villa Blanche chardonnay heeft een heldere licht groen/gele kleur, een neus van abrikoos en perzik. De smaak is fris en fruitig met hints van mineralen. Maar de frisheid blijft. Drink deze wijn als aperitief of bij gevogelte in roomsaus. Of, heel klassiek, bij de rogvleugel van Jean sur Mer uit mijn kerstparade. Calmel & Joseph is te koop bij wijnvoornu.

Domaine la Fadèze, Terret 2016 uit Marseillan vlakbij de étangs, waar de moules de Bouzigues worden gekweekt. Een heerlijk stuk Zuid Frankrijk. De terret gris is een lokale druif, die goed gedijt op klei en kalkzandsteen. De druif levert frisse elegante wijnen op. Gerijpt op stalen tank. De kleur is bleek geel met een neus van citroengras, mango en ananas. Drink deze wijn bij bouillabaisse of hoe kan het ook anders oesters! Denk eens aan de drie oesterbereidingen uit Bretagne à la carte. Verkrijgbaar via Wierdense wijnhandel

Domaine Saint Hilaire, vermentino 2016. Wijngaarden bij een klooster. Geen onbekend domein voor Gereons Keuken Thuis. Ik gebruikte al regelmatig hun cépage chardonnay tijdens wijnproeverijen. De vermentino druif groeit op kalk zandsteen en klei. Na de pluk volgt een korte maceratie op lage temperatuur. De fermentatie vindt gecontroleerd plaats op RVS. Een witte frisse, wat stuivende witte wijn met een neus van limoen, abrikoos en iets tintelends, iets peperigs. Friszure smaak met een lange afdronk. Heerlijk als aperitief of bij de aardpeer met cavolo nero chips uit Leafs (zie kerstparade) Deze wijn wordt geïmporteerd door Karakter wijnen uit Amsterdam.

ROOD

foto: keuze uit 3 rood.

Gérard Bertrand, bio merlot, réserve spéciale 2014. Een cépage wijn van dit bekende huis, met passie voor mediterrane smaken. Na pluk weken de ontsteelde druiven tussen de 12 en 20 dagen. Daarna volgt persing en fermentatie op gecontroleerde temperatuur. Dit levert een wijn op met rijpe fruittonen en zijdeachtige tanninestructuur. De kleur van deze wijn is donker robijnrood. De geur bevat naast geuren van kers, bes, pruimen en kruiden, leer en truffel als aardse tonen. Een volle wijn voor bij stevige kazen en gegrild (lams)vlees. Deze wijn is te koop bij Sligro.

Les Jamelles mourvèdre, cépage rare 2015. Een rode IGP, die Gereons Keuken Thuis al proefde in de #tastepaysdoc pop up winebar in november. De mourvèdre druif groeit op gemiddeld 100 meter hoogte op kalkzandsteenbodems aan de kust van de Languedoc. De maceratie duurt 3 weken tot het einde van de fermentatie. Geen gescheiden proces. Een intens rode kleur, een neus van aardbei, persik en krent. Een hint van de garrigue, zo typisch voor deze streek. Lange afdronk, gebalanceerde tannies en karaktertje. Heerlijk bij wild of de Hachis met konijn en witloof van Jeroen Meus. (zie wederom mijn kerstparade) Les Jamelles is verkrijgbaar via gastrovino.

Domaine Reine Juliette, carignan 2016. Een jonge rode wijn vol karakter. Na 15 tot 20 dagen inweken volgt een fermentatie op een gecontroleerde temperatuur van 26-28 graden Celcius. Hierna volgt de malolactische gisting op RVS tanks. Deze carignan heeft een elegante rode kleur, een neus van rijp fruit en specerijen. De wijn voelt zacht aan op je verhemelte, met tonen van rijpe pruimen en ander donker fruit. Proef ook de lichte vanille touch. Een welkome begeleider van tapas, charcuterie en wie weet bij de Bijbelse rode linzensoep van Alexander Gershberg. Domaine Reine Juliette is te koop bij Hart’s wijnhandel aan de Vijzelgracht.

Kerstwijnen uit Pays d’Oc, proef en schenk ze tijdens de feestdagen. Mocht je nog wijnvragen hebben? Schroom dan niet om onder deze blogpost een reactie te plaatsen! Dat kan nog tot en met 22 december!

Noot: deze wijnen werden mij als #sample opgestuurd door een PR vertegenwoordiger. Ik word hier niet voor betaald. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

10/12/201710/12/2017

Kerstparade uit de kookboeken van 2017.

foto: kerstparade 2017 @Gereons SeaSpot.

Kerstparade uit de kookboeken van 2017. Het begint zo langzamerhand een traditie te worden op Gereons Keuken Thuis. Half december trek ik een aantal boeken, die ik het voorbije jaar recenseerde uit Gereons kookboekenhoek en ga puzzelen. Menuutjes samenstellen voor de kookadept met #kerststress of zonder inspiratie. Een agroturismo eigenaresse in Umbrië reageerde direct op mijn aankondiging op Facebook, of mixen en matchen ook kon. Ja natuurlijk kan dat! Dat maakt het alleen maar uitdagender. Net als het feit, dat deze gerechten en menu’s ook na de kerstdagen op tafel kunnen worden getoverd.

Dit jaar bedacht ik een Iers menu, geïnspireerd op de jongens van de Happy Pear, de Ierse jeugdherinneringen van Van Boven en het zoet uit SWEET van Ottolenghi. Vegan stond ook op het lijstje met een voorgerecht uit Leafs van Carola de Kanter en twee plantbased soepen van Alexander Gershberg. Vis ontbreekt niet met de Bretonse oesters van Joris Delanghe en de Noordzeerog van Jean sur Mer. Wild uit de NeuDeutsche Küche. Zum wohl! Campania en Sicilië op het menu. Jeroen Meus doet een duit in het zakje met Vlaams-bourgondische gerechten uit Dagelijkse kost 2. En…..de showstopper komt uit wat mij betreft het allerbeste kookboek van 2017. Bijdendijk, een keuken voor de lage landen… Nieuw Nederlands eten! Voorbij is de #kerststress, wat wijntips erbij en je kunt zo aan tafel. Je hebt nog twee weken de tijd om naar je favoriete kookboekenvakhandel te gaan en deze boeken aan te schaffen, te lezen en dan koken maar. #cookingvibes

Dit is mijn kerstparade uit de kookboeken van 2017:

foto: Twee zwemmende vrolijke peren.

foto: sheperd’s pie van Van Boven

IERS: Als voorgerecht uit De wereld van de Happy Pear een plantaardige en fluwelige witte soep van pastinaak, selderij en bloemkool, de traditionele shepherd’s pie uit Home sweet Home van Yvette van Boven en tot slot Guinness cakejes met chocolade en Baileys uit SWEET van Yotam Ottolenghi en Helen Goh. Bolletje ijs of wat double cream erbij. We drinken bij dit menu een glas Guinness stout. En als afsluiter een Irish coffee.

foto: het voorgerecht uit Leafs.

VEGAN: Een voorgerecht van aardpeer en cavolo nero chips uit Leafs van Carola de Kanter en uit Vegan voor friends van Alexander Gershberg een borsjtsj voor Moedertje Rusland en een bijbelse rode linzensoep. De wijn bij het voorgerecht en voor bij de soepen Probeer bij de borsjstj een een Chileense pinot noir en bij de bijbelse linzen zal de rode Niche petit verdot uit Valencia niet misstaan. De laatste rode wijn proefde ik tijdens het HEMA kerstevent.

We gaan verder met de kerstparade uit de kookboeken van 2017.

foto’s: zee-menu.

VIS: Vis en schaaldieren, gegratineerde oesters met camembert en brandnetel uit Bretagne à la carte van Joris Delanghe, met een glas Muscadet. Als hoofdgerecht heerlijke rogvleugel met zilveruitjes uit het boek Zot van de Noordzee van Jean sur Mer. De klassieke wijn hierbij is een volle chardonnay, bijvoorbeeld uit de Pays d’Oc. Het dessert Deventer koek met mascarpone uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Een glas Portugese moscatel d’Estubal gaat hier prima bij.

foto’s: modern Wild uit Duitsland.

WILD: Spannende wildgerechten uit de NeuDeutsche Küche, een hazenspies met selderijpuree en gekonfijte knolselderij of fazantenroulade met spitskool met een garni van witte kool, aardappel en speck uit Eigentijdse wildgerechten van Harold Rüssel. En als snack mag de pizza met een ragú van wildzwijn niet ontbreken. Kies bij de fazant voor wit uit Baden Württemberg en bij de hazenspies een rode Spätburgunder uit de Ahr. Stevig biertje bij de pizza is natuurlijk altijd lekker.

foto’s: pasta e cassata.

ZUID ITALIE: Een antipasto van taralli met venkelzaad uit De Zilveren Lepel Napels. Pasta: rigatoni alla Norma met ricotta uit De smaak van Sicilië van Ursula Ferrigno. Als showpiece de sartú di riso uit Napels en tot slot Palemitaanse cassata! Als aperitivo een glas prosecco, bij de gerechten een primitivo uit Puglia en voor het dessert een passito van het eiland Pantellaria. Gedroogd vulkanisch fruit in je glas.

foto’s: dagelijkse kost

DAGELIJKSE KOST: Jeroen Meus kookt uit Dagelijkse kost 2 een Vlaams-bourgondisch menu. Een vichysoisse van bloemkool met gemarineerde makreel en appelsalsa. Met een rins glas geuze uit de Zennevallei. Hachis (parmentier) van konijn en witloof. Met bier uit de Roeselaarse kathedraal: Rodenbach grand cru! Eindig met een tarte tatin van ananas. Als je er wat chocoladesaus bij doet een onweerstaanbare combi met een oude PX sherry.

foto’s: de gerechten uit Bijdendijk.

NIEUW NEDERLANDS: “De showstopper komt uit, wat mij betreft, het allerbeste kookboek van 2017. Bijdendijk, een keuken voor de Lage Landen…” Zei ik in de inleiding al! Een voorgerecht van haring, kliswortel en peer. Probeer hierbij een klassieke sauvignon blanc uit Bordeaux. Als hoofdgerecht griet, mosterdkorst, rodekool en vleesjus met citroen. Erbij witte wijn uit Tourraine. En als toetje, peer en walnoot zijn altijd vrienden, een semifreddo van walnoot, honing en stoofpeer. Joris vindt bij dit dessert een friszoete mousserende Brachetto uit Piëmonte een mooie keuze.

foto: voorstudie op keukentafel.

Mijn kerstparade uit de kookboeken van 2017 is natuurlijk niet uitputtend bedoeld. Je kunt ook mixen en matchen. Of wie weet vind je in deze kookboeken zelf wel een hint. Anything goes! Dus hopperdepop naar je kookboekenvakhandel en aan de slag! Succes!

Fijne kerstdagen!

P.S. een blog vol heerlijke wijnen uit Pays d’Oc staat ruim voor kerst op Gereons Keuken Thuis.

foto: Rood uit de Languedoc #tastepaysdoc.

09/12/201711/12/2017

Kerststress, kent u dat? Deel 2.

foto: inspiratie bij Hallen hotel.

Kerststress, kent u dat? Vandaag deel 2. Twee weken geleden gooide ik deze knuppel in het hoenderhok. Een aantal tips om goed voorbereid voor de dag te komen tijdens de kerstdagen. (of juist niet) In de tussenliggende twee weken is Gereons Keuken Thuis veel en route geweest. Gaan proeven van al het moois, dat de wijnboeren van Chili aanbieden, op een rijstsafari door de “hipster” Javastraat, aanschuiven aan een Sardijns diner in het Hilton, naar het jaarlijkse kerstgebeuren van HEMA in Noord en op pad langs de warenhuizen zoals Saks off 5th en Bijenkorf in Amsterdam. Wat doen zij met de kerst, wat is hun thema dit jaar? Ik geniet altijd van al het moois, dat in december is te beleven. Ik blader door de clubbladen van de grote supermarkten.Voeg daarbij de culi- en vinipost, die regelmatig op de mat ploft en ik kan aan de slag. Met mijn menu’s uit de kookboeken van dit jaar, een heuse wijnparade en het uitvoeren van alle ideeën, die ik in mijn koppie heb. Zo is de tijd naar Kerst nooit eentje van stress, maar een ongoing process! (dat rijmt)

foto: de rode petit verdot Niche.

Tip 1

Wijnen van de HEMA. Op donderdag 7 december liet Harold Hamersma de heerlijke wijncollectie van de Hema proeven aan de aanwezige bloggers en foodies. Hij startte met een bijzondere cava, bubbels uit Catalonië, als kerstaperitief, gevolgd door hun witte Tourraine van de sauvignon blanc druif en de bio witte wijn viognier/chardonnay van Neleman. Rood in de vorm van een primitivo uit Apulië en petit verdot uit de regio Valencia. Tot slot de fameuze Clairette de Die voor bij de oliebol en appelflap.

foto: cateringtips at Hema.

Tip 2

Walking dinner. Maak het je makkelijk met kerst. Tegenwoordig is er zoveel kwalitatief kant en klaar te koop. Een mooie plank vleeswaren, een stevige ambachtelijke soep, kleine fingerfood hapjes en heerlijk zoet om de maaltijd af te sluiten. Vergeet het alleen niet tijdig te bestellen, online, dan wel bij je vakspecialist. Richt een tafel in als centraal punt voor een echt walking dinner.

foto’s: zilveren gorilla’s en roze squirrels at Saks off 5th.

Tip 3

Kerstdecoratie kopen vlak voor de kerstdagen. Veel winkels moeten daags voor kerst nog van heel wat kerstrommel af. Gereons Keuken Thuis scoort dan vaak heel wat kerstkoopjes, zoals aparte kerstballen, leuke bordjes, glazen of andere snuisterijen. Of een nieuw kledingsetje. Vaak doet de Bijenkorf veel kerstdingen weg met kortingen tot 70%. En ook het nieuwe Saks off 5th is een aanrader. Mooi schrijfpapier, Amerikaanse kerstdecoratie en merkkleding.

foto: Space Odyssee at Bijenkorf.

Tip 4

Ga je niet te buiten aan te moeilijke gerechten en diners. Opgehitst door de commercie gaan veel mensen voor een diner, dat boven hun krachten ligt. Ineens ligt de ijskast vol met wild, oesters, ingewikkelde groenten en dure wijnen. Het levert veel hoofdbrekens, boodschappen- en keukenstress op. In haar boek Voer voor Vrienden van Eva Posthuma de Boer geeft zij duidelijke tips en trucs voor etentjes (niet alleen kerst), zodat je klaar voor de start bent. Maak ook geen dingen, die je nog nooit hebt gemaakt. Want oesters open maken is echt iets wat je moet oefenen, zodat je gasten dadelijk niet met gruis in hun mond zitten. Meestal eet Gereons Keuken Thuis met kerst, wat hij in de rest van het jaar ook zou eten/maken.

foto: snuffel in boeken

foto: oefen eerst een paar keer met die Zeeuwse platte van Prins & Dingemanse. Heerlijk zilt!

Tip 5

Beleef de kerstdagen in stilte. Maak een wandeling in het laatste daglicht. Kerstmis is geen wedstrijd, ondanks dat je die indruk weleens zou krijgen. Zeker in deze tijd van plaatjes op social media. Lees dat lekkere boek, waar je al het hele jaar niet aan toekwam. Schrijf een leuk kerstverhaal om voor te lezen aan je familie. Print het verhaal uit en geef het mee aan je gasten. Ik neem vaak de gelegenheid ten baat om alvast plannen te maken voor het nieuwe jaar. Want Kerstmis betekent voor mij vooral vooruitkijken. Kerststress, kent u dat?

foto: de rust van de duinen.

14/11/201714/11/2017

Recepten uit Los Angeles.

foto: cover Recepten uit Los Angeles.

Recepten uit Los Angeles, een ode aan deze Tinseltown aan de Pacific. Ik denk altijd aan de song van de Village People: “Go West life is peaceful there, Go West where the skies are blue….” De stad der Engelen heeft vanaf de eerste Spaanse kolonisten in de 16e eeuw tot op heden grote aantrekkingskracht gehad. Fortuinzoekers in de olie, vliegtuigbouwers, de film- en entertainmentindustrie. Alles onder de blauwe hemel van Zuid Californië. De Franse schrijver Victor Garnier Astorino raakte tijdens een studie uitwisseling ook begeesterd van deze stad en schreef in zijn verslag twee hoofdstukken vol over zijn reis naar L.A. Dit kwam hem op een reprimande te staan van zijn mentor. Maar de kiem was gelegd. Hij opende samen met een kompaan hamburger restaurant BLEND in Parijs. Amerikaans eten met een gourmet twist. Het werd een instant succes. Maar het ging kriebelen. Een andere passie van Victor is fotograferen. Ja wie doet dat tegenwoordig niet? Het bijzondere aan de passie van Garnier Astorino is dat hij dat doet op analoge wijze. Dus niente Instagram kiekjes met een filtertje erover, maar afwachten met een te ontwikkelen rolletje, wat het oplevert. Hij vertrok naar Los Angeles en dit cult kookboek is het uiteindelijke resultaat.

L.A. is Amerika’s grootste meltingpot. Qua landschap, bergen, canyons, stranden, zee en bos. Qua verstedelijking van mansions tot suburbs, verbonden door brede snelwegen. En qua bevolking, from all over the world. Dit heeft natuurlijk zijn weerslag op de culinaire tradities van deze stad. Garnier Astorino is hierdoor gefascineerd en ging op pad door alle stadsdelen van de stad. Het werd een eerbetoon aan een stad, die zowel je lichaam als geest voedt.

De schrijver start in West Los Angeles, Santa Monica en Brentwood. Ik ga niet alle namen noemen, want dan moet je een kaart naast je kookboek hebben. Gerechten als een hickory hamburger, old fashioned apple pie, een Venice muscle beach smoothie (L.A. is natuurlijk health and fitness stad numero uno) of een hartverwarmende visschotel uit Santa Monica. Thais eten of een sake bomb cocktail. Het lijken allemaal wel filmtitels. En in het eten zie je telkens de kracht van het samenvoegen terug. Wat te denken van een avocado- pesto–ricotta toast met chia zaad pudding. Die combi zag ik niet terug bij Nederlandse superfood bloggers. More is more zullen we maar zeggen. een Sophia bowl onder de hoge palmen in Hollywood. Matzeballensoep bij de grote studio’s. en tot slot een salad pizza in Venice. Tot slot nog wat basisrecepten en een adressenlijst van diners, deli’s en restaurants. Wat een feestelijke parade.

Maar de klapper zit voor mij in de fotografie. Zo hip, modern en gevarieerd als de keuken van L.A. is, Victor Garnier Astorino speelde het klaar alles in Technicolor vast te leggen. Niet iedereens smaak, maar Gereons Keuken Thuis vindt het een vondst. De filmische en retro kleuren van de gefotografeerde gerechten naast foto’s van Californische stijliconen. Dat maakt Recepten uit Los Angeles precies dat cult kookboek, dat je op je moet laten inwerken. Instant style!

Recepten uit Los Angeles, Victor Garnier Astorino (ISBN 9789059567535) is een uitgave van Fontaine en on- en offline te koop voor € 24,95.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

11/11/201711/11/2017

Kookboek van het jaar 2017.

foto: covers winnende boeken.

Kookboek van het jaar 2017, alweer de 11e editie op vrijdag 10 november. Hulde aan Fusina Verloop, kookboeken duizendpoot, die dit spektakel wederom con brio organiseerde. Een selectie van zes titels uit de stapels kookboeken, die Fusina en de vakjury elk jaar ontvangen. Kookboeken, die meedingen naar een vakjury- en publieksprijs. En er verschijnt wat elk jaar. Kookboeken zijn goed voor 7% van de verkoop bij boekhandels.

foto: #momentje met Fusina.

Ter gelegenheid van deze verkiezing toog Gereons Keuken Thuis naar het kakelnieuwe TwentySeven hotel boven de Groote Industrieele Club op de Dam. In dit hotel zwaait creatieve chef Pascal Jalhay de scepter over restaurant Bougainville. Een nieuw concept, waar hij graag voor ieders budget wil koken. Ondanks de ultieme deftigheid van het erboven gelegen hotel. Een belofte wordt dit restaurant aldus één van mijn disgenoten tijdens deze lunch.

foto’s: creaties van Pascal Jalhay

Jalhay maakte uit de zes genomineerde boeken, zes spannende gerechten. Gadogado met zoete pindasaus uit hoe kan het ook anders het genomineerd Pindakaas kookboek. Een crème van wortel met gepocheerd ei en paddenstoelen uit Leafs. Een bouillabaisse zonder vis uit Bowls of Goodness. Zeeduivel/spinazie uit Zot van de Noordzee (één van mijn favoriete kookboeken van 2017). Speenvarken-racks met roodfruit uit Smokey Goodness 2 en tenslotte een mokkamoussetaart met zwarte bonen van The Green kitchen at home. Wat een smaken op je bord en wat een mooie creaties. Dat wordt nog wat daar op de Dam, als eind november de deuren opengaan voor het publiek. Xavier Kat van Okhuysen in Haarlem tekende deze middag voor de wijnen, waaronder een witte Jurançon, een vinho verde gemaakt van alvarinho, rosé uit de Var, een rode Crozes Hermitage en als showstopper een PX uit het gebied Montilla in Zuid Spanje van -heel zeldzaam- 150 jaar oud. Geblend speciaal voor Okhuysen uit soleras tussen 1820 en 1910. Wat een wijn.

foto: PX uit Montilla van 150 jaar oud.

Toen was het tijd om samen met mijn tafeldame en -heren Jean Beddington , Hoeben, Kellerhuis en Polman te horen uit de mond van spreekstalmeester Ellemieke Vermolen, wie de winnaars van de publieks- en vakjuryprijs waren. In de eerste categorie was de prijs voor Smokey Goodness 2 van Jord Althuizen. Vorig jaar nog de favoriet van de vakjury, dit jaar door het publiek beloond met de gouden garde. Knap gedaan, zeker omdat dit Jords tweede BBQ boek in korte tijd is en het dan altijd afwachten is, wat het publiek ervan vindt.

foto: gerecht uit Smokey Goodness 2

De winnaar van de vakjuryprijs ging naar The Green Kitchen at Home, gezond, vegetarisch en snel eten voor elke dag, het genomineerde kookboek van het duo David Frenkiel en Luise Vindahl. Gereons Keuken Thuis kende dit boek niet, noch deze bestsellerauteurs. De jury prees het stel voor hun recepten en fotografie. En het feit dat alles wordt geproduceerd aan de keukentafel. Persoonlijk ben ik niet zo kapot van dit genre kookboeken, millennial vegetarisch met een hoog Ikea gehalte zal ik maar zeggen. Ik had in de categorie vegetarisch ingezet op Leafs. Maar dat is mijn smaak. Zo zie je maar!

foto: dessert uit Green Kitchen at Home.

Na de lunch ging het via een korte pitstop thuis naar Foodyard op het markthallenterrein aan de Van Galenstraat. Daar, in de buik van de stad werden de winnaars en alle andere genomineerden nogmaals in het zonnetje gezet. Een feestelijk besluit van deze verkiezing van het kookboek van het jaar 2017. Gespijsd en gelaafd toog Gereons Keuken Thuis weer westwaarts. Benieuwd wie er volgend jaar op het podium staan.

08/11/2017

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen.

foto: cover Amsterdam Kookboek.

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen van culinair journaliste Laura de Grave. Gereons Keuken Thuis en de schrijfster van dit nieuwe kookboek hebben een aantal dingen gemeen. Onze liefde voor Neerlands hoofdstad, lekker fietsen door de stad, op zoek gaan naar leuke culinaire adressen en erover verhalen. Bovendien zijn we allebei import Amsterdammers, Laura sinds 2012 en ik sedert 1985. (Ja zo oud ben ik nu eenmaal) Laura’s Kookboek over Amsterdam is het gevolg van de wens van Laura om het roer om te gooien. Teksten schrijven kon ze wel, maar ze miste nog de broodnodige culinaire ervaring om zich in het vervolg culi journalist te noemen. Ze bedacht een plan. Laura meldde zich bij diverse restaurants en andere ambachtelijke keukens met de originele vraag: “Mag ik hier een dag komen werken, dan schrijf ik er een verhaal over?” Inherent aan onze stad zwaaiden de deuren open voor Laura. Want welke kok of ambachtsman is nu niet trots op zijn product? De aanpak werkte en inmiddels is ze een gevestigd culischrijver, die al heel wat publicaties op haar conto heeft staan. Haar mooie Amsterdam Kookboek is hiervan de apotheose. Een kookboek met typisch Amsterdamse, Nederlandse en multiculturele recepten, die zijn ingebed in de stad. Maar nog belangrijker vind ik de verhaallijn van het Centrum via Noord naar Oost naar West. Met de medewerking van al die oude en nieuwe Amsterdammers, die zich dagelijks inspannen om de lekkerste dingen te maken. Om de stad te laven. Een bijdrage aan het “terroir” van Amsterdam. Er staan voor mij niet veel nieuwe/onbekende adressen of specialiteiten in. De kracht van het boek ligt in de persoonlijke verhalen erbij. Van patissier Cees Holtkamp, slagerij Louman, over de enige echte ossenworst van de Wit, distilleerderij van Wees (waar ik tijdens de entreeweek van de UVA in 1985 de likeurproef wedstrijd won) en de oesters van Nam Kee op de Zeedijk. Wat een variatie. Ik ga niet alle deelnemers aan het boek opsommen, want het Amsterdam van Laura moet je zelf zien, proeven en voelen. Pannenkoeken in de Taksteeg bij Gartine, de koolraap van Rijks® of de stoofaal van stadsvisser Piet Ruijter. Allemaal verhalen en recepten, die de buik van Amsterdam laten zien, voorzien van sfeervolle foto’s van fotograaf Hans de Kort. (ook import) Ik kan er nog meer woorden aan wijden, maar mijn devies is, stap op je fiets met dit boek in je hand en ontdek de smaak van de stad. Of zoals de schrijfster het zelf zegt: “Spring maar achterop!”

Amsterdam Kookboek, recepten en verhalen. Laura de Grave (ISBN 9789492037695) is een uitgave van Uitgeverij Brandt en is “liever lokaal” te koop voor € 25,00

N.B. Binnenkort verschijnt ook de Engelstalige editie, leuk voor je expat vrienden of buitenlandse gasten, die willen kennismaken met al het moois, dat Laura verzamelde.

Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer

01/11/201701/11/2017

Pays d’Oc pop up winebar.

foto: Pays d’Oc pop up winebar.

Pays d’Oc pop up winebar. Gisterenavond was hij voor het eerst te bewonderen, de pop up bar op de bel étage van Odeon aan het Amsterdamse Singel. Zo’n dertig jaar geleden kwam ik daar om te dansen en met medestudenten bier te drinken. Op deze 31 oktober bezocht Gereons Keuken Thuis het gebouw om te proeven van al het moois, dat Pays d’Oc IGP al vijfendertig aan wijnen biedt. Dat willen ze van woensdag 1 tot en met zondag 12 november delen met het publiek.

foto: binnen in de pop up wine bar.

Wit, rosé en rood uit de Languedoc, een zeer gevarieerd wijngebied in Zuidwest Frankrijk. Voorheen bekend om zijn slobbers, maar dat is al jaren niet meer het geval. Hiervandaan komen echte juweeltjes, die onder de noemer gems worden verkocht. De tijdelijke kaart van Pays d’Oc pop up winebar schenkt meer dan vijftig wijnen, veelal monocépages, ook van onvermoede druivenrassen.

Bij binnenkomst startte Gereons Keuken Thuis met een semillon vermentino blend, stuivend in je glas. Een mooie binnenkomer. Hierna was het tijd voor een van de Big Five, de chardonnay, precies zoals je verwacht van zo’n cépage.

foto: pop up sommelier Wouter legt uit.

foto: 50 plus vins sur l’ardoise

De fraaie bar nodigde uit de uitgebreide kaart verder te inspecteren en her en der te proeven van de schappelijk geprijsde wijnen. Sommelier Wouter is de komende 12 dagen de gastheer van deze pop up winebar en verraste mij met een kloeke witte gemaakt van de druivensoort rolle, een soort met elliptische druiven, die een karaktervolle en aromatische witte wijn geven. Daarna was het tijd voor een gewürztraminer, fijn wit uit Pays d’Oc. Rood kwam in de vorm van een uiterst soepele mourvèdre als monocépage en twee verschillende rode wijnen gemaakt van petit verdot. Allemaal niet mis.

foto: monocépage van les Jamelles.

Wat een keuze biedt Pays d’Oc. Gereons Keuken Thuis komt er zeker op terug, al was het maar in mijn aanstaande kerstwijnen line up. Maar voor nu stap eens binnen op Singel 460 en maak je keuze uit het mooie assortiment van de Pays d’Oc pop up winebar. Nog 12 dagen lang vanaf vandaag, van 16 tot 23 uur geopend.