Rauwe haring met onvergetelijke uitjes

 foto: de Noordpier aan de haven

Voor Gereons Keuken Thuis stond er een onvergetelijk uitje op de agenda op deze zonovergoten woensdagmiddag in juni. Ik verruilde het Zandvoortse strand voor die andere badplaats Scheveningen. Niet voor het strand, noch voor de pier. Gereons Keuken Thuis was te gast als VIP blogger bij de veiling van het eerste vaatje haring. In één van de hallen van de visafslag werden de gasten getrakteerd op de verse maatjes uit de Noordzee.

De opbrengst van de veiling had dit jaar als goede doel het BIO vakantieoord in Arnhem. Hier kunnen minder valide kinderen en hun ouders ontsnappen aan de dagelijks realiteit. Al een eeuw wordt er door deze organisatie gecollecteerd in bioscopen. Een idee uit 1913 van meneer Tuschinski voor bleekneusjes. De band tussen BIO en cinema is dus stevig. Dit was ook de insteek van de promotiefilm, die de komende tijd in alle bioscopen is te zien. Want geld voor het werk van www.stichtingbio.nl blijft hard nodig. Voor onvergetelijke uitjes.

Maar dan de haring. Geronk klonk in de hal en op een motor bracht Manuela Kemp het houten vaatje binnen. Zij leidde de veiling. de haringen werden ter keuring gebracht naar het team van experts, zoals Alain Caron en Julius Jaspers. Zij zouden hun draai gaan geven aan de verse vis. Jaspers op zijn Japans en Caron natuurlijk à la  Française. Het resultaat was na de veiling te proeven.

Ondertussen zweepte Manuela de dames en heren op de tribune op geld te bieden voor het vaatje. Zomaar 56.500 Euro werd het eindbedrag en de Makro werd de nieuwe eigenaar.

En toen begon het grote proeven van de nieuwe vangst. Dames in Hollandse klederdracht brachten dit stukje Hollandse traditie, terroir is moeilijk te zeggen over iets uit de zee, op grote schalen binnen. Daar gleed de mooie zilveren vis de kelen binnen. Dat smaakt naar meer. Vanaf vandaag 12 juni is de vis verkrijgbaar in de vishandel.

Rest de vraag, hoe Gereons Keuken Thuis de vis het liefst verorbert? Gewoon uit het vuistje met een glaasje manzanilla erbij. Of in een heerlijk salade Baltique. De haring is weer aan land, dus die salade zal niet lang op zich laten wachten, hier aan het Zandvoortse strand

foto: les créations d’Alain

 

Gereons Keuken al fresco cappucino van garnalen

 foto: garnalenvangst

 

 

De buien trekken weg. Het strand is leeg en verfrist op deze dinsdagmiddag. Hoe anders dan het mudvolle Pinksterstrand. Het felle juni zonlicht prikt door de flarden vocht en wolk. Aan de horizon liggen de schepen voor de rede. Klaar om geschut te worden in de sluizen van IJmuiden. Op weg naar Amsterdam. Een solitaire Prindle zeiler waagt het erop. Hij steekt van wal of moet ik zeggen van strand. Ik volg het gekleurde zeil dat lijkt op te lossen in het vocht boven de Noordzee.

In ieder geval kunnen we weer als fresco eten. Buiten koken zal het niet worden, simpelweg omdat mijn zeebalkonnetje zich hiervoor niet leent. Maar niet getreurd in Gereons Keuken aan Zee is het ook goed toeven. Ik maak een simpele garnalensoep en door toevoeging van wat lecithine maak ik er een mooie toef zeeschuim op. Een echte cappucino van zeevruchten.

We drinken er een frisse witte Beaujolais bij of gaan we eens voor de rosé van domaine la Rizolière.

 

Nodig:

 

1 kg rauwe tijgergarnalen

1 blik gepelde tomaten

1 visbouillonblokje

250 ml room

1 1/2  liter water

2 cm gember

1 tl cayennepeper

olijfolie

2 el lecithine

zout en peper

4 takjes dille

 

 

Bereiding:

 

Maak de rauwe garnalen schoon en bewaar de resten. Verhit in een pan het water en gooi hierin de garnaalresten. Voeg wat zout en een bouillonblokje toe en laat een half uur trekken. Verhit de olie en bak de garnalen kort aan. Haal 4 garnalen eruit voor garnering later. Voeg de gember in stukjes toe, de cayennepeper en het blik gepelde gepelde tomaten. Blus het geheel af met de gezeefde bouillon. Laat het geheel 15 minuten doorkoken. Proef de soep en maak hem eventueel op smaak met peper en zout  Voeg als laatste de room toe. Pureer de soep hierna met de staafmixer. Haal voor het opdienen 200 ml uit de pan en voeg de lecithine toe. Maak met de staafmixer op een rustige stand een schuim er van die boven op de soep wordt gelepeld. Leg in ieder bord een garnaal schep de soep erop en garneer de soep met het opgeklopte schuim en een takje dille.

 

 

Gereons keuken al fresco, polenta grillen

 foto: polenta op de grill

 

Deze zomer opereert Gereons Keuken Thuis zoveel mogelijk al fresco. Op mijn oproep al drie reacties en dat schept de verbintenis er gewag aan te geven. (Ik had jurist moeten worden) Haftung of uitvoer dus van de ingezonden recepten en tips. De eerste al fresco tip is van http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/  Antoinette, de Italiaanse kookdiva uit Verona, stelde mij voor om eens polenta te koken en deze buiten te grillen. Goed te doen op een elektrisch pitje en grill. Ik heb een beetje gesmokkeld. De avond tevoren snel een pak polenta gekookt en af laten koelen in de ijskast. Want, een andere tip, die ik kreeg was om de polenta niet warm te grillen. Ik zag het al helemaal voor de zachte mais emulsie die zo door het rooster zakt. Antoinette serveert de polenta met kaas en vleeswaren. Ik neem aan als antipasto. In Gereons Keuken Thuis is de polenta vanaf nu benoemd tot zomers BBQ begeleider. We aten de geroosterde plakken dag één met gegrilde kalkoen, gegrilde courgette en rode pestomayonaise. Dag twee deden we het dunnetjes over met gegrilde en gemarineerde steak en een Griekse salade. Wederom met een pestomayo, nu groen van kleur. We dronken er dag één een heerlijke witte frisse Beaujolais bij en op dag twee een rode Barbera uit Asti. Een mooi polenta recept vind je op http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl/2011/09/polenta_15.html  Wonend in het hart van Polenta land kan Antoinette je alles leren over hete brij. Ik maakte het met polenta rapido van Marqt. Het is easy en de vriezer zit nu vol met polenta. Het wordt een mooie zomer.

Nodig:

1 pak voorgekookt maismeel, polenta rapido

2 liter heet water of bouillon

1 klont roomboter

1 el zout

Bereiding:

Breng het water aan de kook en voeg 1 el zout toe. Voeg het pak maismeel toe en roer tot een stevige brij ontstaat. (2 minuten zegt het pak, in werkelijkheid langer) Blijf roeren om klontjes te voorkomen. Voeg als laatste een flinke klont boter toe  en geit het geheel in een vorm. Laats stollen in de ijskast. Als je de polenta gaat grillen, kwast de plakken dan in met wat olijfolie.

 

Wat je als gastvrouw moet weten

 foto: Entertainment made easy

Susan Spungen is kok, foodstylist, receptontwikkelaar, uitgever en schrijver.Zij belichaamt de definitie van een moderne kok en alleskunner. En één die veel invloed heeft op de nieuwe Amerikaanse keuken. Op de achtergrond bij Martha Stewart. Op de voorgrond in Hollywood films, waarin zij als foodstylist zorgt dat het klopt. Je kijkt gewoon met andere ogen daardoor naar “Eat, pray and love” om maar een dwarsstraat te noemen.
Entertainen zit in de genen bij Gereons Keuken Thuis. Maar wars van tips ben ik niet. In haar boek “Wat je als gastvrouw moet weten” staan 313 genummerde tips voor geslaagde avond, middag of uitstapje. Susan geeft hierbij ook 121 smakelijke en feestelijke recepten bij.
Het boek start met het hoofdstuk “Een geboren gastvrouw”. Tips en trucs voor de planning  en organisatie van je feestje, hoe uit te nodigen, mail of nog handgeschreven post, hoe je thematiek te bepalen? De schrijfster legt alles kort en bondig uit. Voor een hele generatie mannen en vrouwen staan in dit hoofdstuk wat vergeten regels in die in de huidige cybertijd niet meer als vanzelfsprekend lijken. Call me old fashioned.
Het tweede hoofdstuk behandelt het creëren van sfeer. Hoe doe je dat, zonder je huis of de ruimte in een kitschtempel te veranderen? Tenzij je thema Marie Antoinette is. Susan Spungen geeft wederom heel wat praktische tips. Echter sommige dingen zou ik als gastheer nooit doen. Susan besteedt veel aandacht aan precieze details. Ik denk dat deze aanpak haar Amerikaanse achtergrond verraadt. Nederlandse feestjes zijn over het algemeen wat losser. En geurkaarsen op de WC. Nou nee!
Vervolgens komt de schrijfster langs met de cocktailparty. Wij zouden dat een aangeklede borrel noemen. het buffet passeert de revue met gerechten die van te voren te maken zijn en geen geklieder voor gasten opleveren. Geen gamba’s dus.
Het etentje en bijzondere feestdagen worden behandeld  In het feestelijke hoofdstuk steekt de schrijver de host een hart onder de riem. Elke dag is een feestdag, waarom capriolen uithalen, die stress veroorzaken. Een kerstdiner wordt er niet minder om met degelijk en met liefde bereid eten.
Als laatste voorbeeld voor een geslaagde partij gaat Susan Spungen naar buiten. De grote trend momenteel in allerlei grote steden. Picknick of barbecue met vrienden in het park of op het strand. Dit vergt wat extra voorbereiding en vervoer. Maar de pret zal groot zijn.
Wat ik het leuke aan het boek vind, is dat de schrijfster makkelijke tips geeft, basic recepten, goede menuplanning en een stukje opvoeding. Hoe heurt het nu eigenlijk? Het boekt combineert het easy living gevoel met een goede planning. In het laatste hoofdstuk geeft de schrijfster de tip om na het feest alles te evalueren en vast te leggen. Je hebt dan een instant draaiboek voor een andere partij. Dit doe ik als gastheer al jaren, heb een map vol met eerdere planningen. het boek sluit af met bruikbare Nederlandse adressen ter inspiratie.
Wat mij minder aanspreekt aan het boek is de titel “Wat je als gastvrouw moet weten” Deze titel suggereert dat alleen vrouwen entertainen of dat het hun taak is. Het geeft het geheel een beetje een vijftiger jaren toon. Gereons Keuken Thuis kent genoeg mannen, die ook de entertain X factor bezitten en wat aan dit werk zouden hebben. Mannen, let gewoon niet op de titel of doe er een omslag om.
Overall is Wat je als gastvrouw moet weten is een welkome aanwinst in vele keukens. Wie weet praten we over een tijdje niet meer over stress rond feestdagen.

Wat je als gastvrouw moet weten ( ISBN 978 90 452 0515 1) is een uitgave van Karakter Uitgevers en kost € 17,95.

Couscous salade, kom mee naar buiten allemaal.

 

019 foto: de Estérel

Kom mee naar buiten allemaal. Dan zoeken wij de wielewaal. Zomaar twee zinnen uit een bekend kinderliedje. Het zong ineens in mijn hoofd op deze donderdagochtend. Ik schrijf vaker over het lonkende buitenleven. Gereons Keuken is graag en route. Picknicken op het strand, een fikse wandeling door de bossen, fietsen langs de grachtengevels. Op pad met natuurlijk wat lekkere dingen voor onderweg. Sandwiches met makreel voor op de fluisterboot, het picknickbrood dat ik ooit voor actrice en schrijfster Carol Drinkwater bedacht en Gereons BBQ kaas. Nu eens een couscous salade of tabouleh. All time favorite als ik in Frankrijk onderweg ben Of toch de Piemontaise? Ach. doe ik die een andere keer. Deze couscous salade is te eten als lunch, picknick of bij gegrilde lamskarbonaadjes. Wijn bij deze salade is een rosé uit de Provence. Ik krijg meteen zin in een tochtje langs de Estérel.



 Nodig voor 4 pers.:


300 g couscous
handje rozijnen of krenten
2 lente ui
Spaans pepertje
zout
tijm
peper
olijfolie

citroensap en citroen rasp
bakje kerstomaatjes

gehakte platte peterselie.
200 g. gerookte kipfilet in reepjes.



Bereiding:


Was de rozijnen/krenten, snijd de lente ui in heel dunne reepjes, doe hetzelfde met de Spaanse peper. Let op de zaadjes! Halveer de kerstomaatjes. Doe de couscous in een schaal en begiet het met kokend water.  Laat 5 minuten wellen en daarna afkoelen. Als de couscous is afgekoeld voeg dan kipfilet, tomaatjes, lente ui, Spaanse peper en rozijnen toe. Maak het geheel goed op smaak met  peper, zout, citroensap en een flinke scheut olijfolie. Serveer de couscoussalade op grote schaal en bestrooi met mengsel van peterselie en citroenrasp.

Toast met Noordzee garnalen “Le Zoute”

Uitkijken, op een rustige maandag, over het strand en de zee, nog gehuld in de ochtendnevel. Het is oostenwind en eb. En man loopt met zijn fiets het strand op en trekt zijn lieslaarzen aan. Achter zich aan sleept hij een net. Dan weet je direct waar het deze visser om te doen is. De grijze Noordzeegarnaal. Klein maar fijn. Vol smaak. Nostalgie op vakantie als kind in Knokke, mandjes gekookte garnalen in de restaurants aan de de dijk.
Maar ik dwaal af. Op de donderdag vlak voor Pasen stond er in Gereons Keuken Thuis een grote, doch koude witte doos te glimmen. Delivery van Kroon op het Werk. Een feestelijke foodybox , met kruiden van Simply Spices., een stuk varkensentrecôte, ambachtelijke mosterd van Ton, olijven van Jonnie Boer en Kesbeke en twee bakken Noordzee garnalen, gepeld en ongepeld. Van het Nederlands Visbureau. Ik wilde meteen aan de slag, pellen die garnalen, een dragonmayonaise maken, een beetje limoen en op toast. Een broodje, zoals je in België ziet vol garnalen en een beetje saus erop. Voor flanerende dames op de dijk van Knokke.  Dat werd het; een toast met Noordzeegarnaal “Le Zoute”, voor op het strand. We drinken er een witte pinot gris uit de Elzas bij. Instant voorjaarsgevoel.

Nodig 4 personen:

4 sneden casinobrood
300 gepelde garnalen
3 el mayonaise (Lesieur)
1 el crème fraîche
2 tl dragon
sap van 1/2 limoen
waterkers
peper en zout

Bereiding:

Snijd de korsten van het witbrood en rooster ze in een koekenpan met een drupje olijfolie aan beide zijden. meng de mayonaise, crème fraîche, dragon, limoensap en wat zwarte peper tot een gladde saus. Pel de garnalen.
Leg op elk sneetje wat waterkers en schep er voldoende garnalen op. Schep daarna de saus op de toast en garneer met een een takje peterselie.

Koken bij Winfrieds woonkamer, pittig varkensvlees.

 foto: Gereons BBQ cheese

Op deze warme woensdagavond in april sloeg ik mijn wekelijkse yogales van YogaSofie over. Doel was Hilversum, op bezoek bij het  radioprogramma Winfrieds Woonkamer. Te beluisteren op http://www.radio6.nl/programma/360/winfrieds-woonkamer Gezellig koken , bijpraten en swingende Soul en Jazz gedraaid door Winfried Baijens de gastheer.
Met een mandje vol lekkernijen vertrok Gereons Keuken en Route naar Radio 6. Met pittig varkensvlees, door Winfried omgedoopt in Spaanse pork chops. Een pot Gereons BBQ kaas, homemade hoemmoes als late night snack. Het dessert was simpel doch doeltreffend, peertjes gekookt in spätlese met gorgonzola. Donnerwetter, die combinatie.
Zoals gezegd werd er gekookt en bijgepraat. Over eten, de foodbloggerstrend. Winfried deed een duit in het zakje. Hij voorzag een komende Furby trend. ik zie de blogs al voor me. We aten, dronken een glas tempranillo uit La Mancha. De luisteraars maakten kennis met het fenomeen droogkoken, hetgeen een inbellende meekoker, ook zo’n mooie term, direct beaamde.
De ACBM kwam ter sprake. Winfried vertrouwde me toe, dat hij als schooljongen ook altijd anticlubjes oprichte. Ik ben dat blijven doen en verklaarde het het verschijnsel cupcake behaviour.
Na een korte uitstap na het steriliseren van inmaakpotten  Na een kort verhaal over de wieg van de echte pimentón de la Vera, was het tijd om afscheid te nemen. Phil Horneman stond voor de deur om zijn selectie te gaan draaien. Ik hoop dat de kaas en hoemmoes hebben gesmaakt.
Ik kom zeker nog eens langs bij Winfried en zijn kornuiten. Wat ik dan maak? Who knows?
In ieder geval vandaag het recept voor pittig varkensvlees, een ouwetje uit mijn boekje Gereons Keuken Thuis. Ik varieerde met wat blokjes chorizo en wat pimentón de la Vera. En de tempranillo? Deze rode wijn smaakte er prima bij.

Nodig 4 personen:

800 g niet te mager varkensvlees.
1/2 chorizoworstje in blokjes
2 rode paprika’s
2 uien
1 Spaans pepertje
2 el tomatenpuree
2 tenen knoflook
1 tl tijm
6 ontvelde tomaten zonder pitjes
olijf olie
klontje boter
1 glas rode wijn
1 laurierblad
2 el bloem
2 tl paprika poeder of pimentón de la Vera
2 tl suiker
peper en zout

Bereiding:

Snijd de paprika in ringen, snipper de uien en snijd het Spaanse pepertje in ringetjes. Snijd het varkensvlees in blokjes. Bestrooi het vlees met zout, peper. paprikapoeder en wat bloem. Meng goed door. Verhit de boter en olie in een pan en bak het vlees aan. Voeg de gesneden ui, paprika en Spaanse peper toe en fruit even mee. Voeg de tomaten puree toe. Bak alles nog kort en blus af met de rode wijn. Voeg gehakte knoflook, laurier en tijm toe. En als laatste de ontvelde tomaten en de suiker. Laat het geheel anderhalf uur sudderen. Voeg eventueel wat water toe om aan branden te voorkomen. Serveer deze stoofschotel met wat tuinbonen met roomboter en bieslook.

Stille Zaterdag, groene aperges.

 foto: Stille Zaterdag



Het is stil buiten en in de woonkamer. De lentezon piept door de half openstaande lamellen. Een enkele vogel maakt zijn aanwezigheid bekend. Verder is het stil. Het is Stille Zaterdag. De dag waarop in Frankrijk de klokken niet luiden. De reden hiervoor, zo wordt vaak aan kinderen verteld, is dat de klokken op bezoek zijn in Rome bij de Paus. Ze zullen terugkomen op Paaszondag met lekkernijen. 
Ik geniet van vroege zaterdagochtenden als deze, zeker nu het Paasgedruis weer voor de deur staat. En Gereons Keuken en Route een turbulente week achter de rug heeft. 
Op maandag de laatste wijnworkshop bij het Grachtenatelier in Utrecht. Thema: de Nieuwe Wereld met spannende wijn/spijscombinaties. Zeker voor herhaling vatbaar.
Gasten arriveerden en vertrokken deze week bij Gereons Sea Spot. Voldaan door de lekkere dagen aan zee. Woensdag is mijn yoga avond, bij mijn vriendin van Yoga Sofie in Haarlem. 
Op donderdag ging bezocht Gereons Keuken Thuis de lancering van de Royal Dutch Oven in het Andaz Hotel. Een wonderbaarlijk verhaal van Nederlandse pannenproductie gekoppeld aan Chinese symboliek. Ik weet nu wat een yuan bao is, waarom er een Delftsblauwe deksel op zit. En zag een film met het voor mij nostalgische proces het gieten van pannen. Later ga ik er meer over vertellen op mijn Cityflavours blog.
Thuis aangekomen trof ik in de keuken de foodiebox van Kroon op het Werk aan. Met verscheidene verrassingen zoals heerlijke grijze Noordzeegarnalen. Instant inspiratie voor garnalen Le Zoute. Wat dat is kom je nog te weten op deze blog. Vrijdag brainstormen voor de uitzending van Winfrieds Woonkamer. Ik ga voor hem koken. En nu is het Stille Zaterdag, een mooie dag om te reflecteren, op te ruimen en opnieuw te starten. Want dat is voor mij de echte geest van Pasen. 
Asperges idem, vandaag een gratin met groene asperges. We drinken er een witte sappige licht tintelende Pinot Grigio uit de Veneto bij.

Vrolijk Pasen.

Nodig 4 personen:

800 g groene asperges
30 g bloem
40 g boter
3 dl melk
100 g gruyère geraspt
50 g Parmezaan
1 dl room
nootmuskaat
zout
peper

Bereiding:

Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout.
Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Plaats het gerecht 20 minuten in de oven op 220 graden tot het gaar is en een mooie korst heeft.

Wijn en spijs in de Grachtengalerie

 foto: wijnen in het gelid tussen kunst

 

Wijnproeven tussen puur natuur kunst, in de Grachtengalerie. Het was gisteren alweer de laatste editie van de wijn- en spijscyclus bij het Grachtenatelier. We hadden afgesproken in de Galerie van de zussen. Een mooi tafel gedekt voor deze laatste avond met wijnen en bites gemaakt door de keukenploeg. Nieuwe wereldwijnen, nieuwe smaken.
Met een Hugo in de hand trapte Jacqueline de avond af door wat te vertellen over de Grachtengalerie en de expositie Puur Natuur. Heel diverse werken met als thema natuur. Een eyecatcher was het fotografische werk van Caroline Mulders, dat binnenkort wordt getoond in het Haagse Gemeente Museum. Meer over de  leuke expositie en de Grachtengalerie vind je op http://www.grachtengalerie.nl/exposities/puur-natuur
Na deze inleiding ging Gereons Keuken en Route direct aan de slag met het overhoren van de gasten. Zaten de druiven er nog goed in? Wat was malolactische gisting? Wie kan een methode voor dessertwijn vertellen? Ga zo maar door.
De eerste wijn, die we proefden was een Australische chardonnay, Nugan Estate third generation, veel fruit, wel wat hoog in de alcohol. De surimirolletjes met wat chilisaus konden er goed bij. Voor de tweede wijn reisden we af naar de Kaap, Zuid Afrika. Een Secateurs dröe steen, fruit en een bundeltje stro voor bij een broodje met soetegeit, een mix van geitenkaas en een zoetje.
De derde witte wijn van de avond was een Chileense, wederom een chardonnay, van het huis la Palma, maar nu met een hint hout. Een mond vol. De stevige rooksmaak van de makreelsoep contrasteerde mooi met deze wijn.
Op naar het rood, te beginnen in Zuid Afrika, rubberbanden sigarenblad. Beyerskloof pinotage, stevig rood voor bij een rolletje van gegrilde aubergine gevuld met hoemoes.
Door naar de pampa’s, naar de grill. De emblematische Argentijnse malbec. Van wijnbouwer Argento uit Mendoza. Rood, lichte tannines voor bij de stukjes biefstuk met chimichuri. Pit en kracht.
De laatste wijn was een Ironstone old vines Zinfandel uit Californië. Voor de gelegenheid geserveerd met een stuk pecannotentaart. Zowel de wijn als de taart waren delicious. Goed gebakken en mooi gemaakt, maar helaas geen match  made in heaven. Ach dat komt ook wel eens voor.
Het was weer een gedenkwaardige en smaakvolle avond, zeker voor herhaling vatbaar. En dat gaat denk ik ook wel komen. Kun je niet wachten om eens alle heerlijkheden te proeven of één van de leuke workshops te volgen, die het Grachtenatelier in petto heeft ? Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl Of bezoek deze zomer eens hun zomerrestaurant aan de Oudegracht. Een try out is te bezoeken op 24 en 25 april aanstaande.

 foto: de creamy pecannotentaart.

 

Lente, pissaladière met vijgen en ansjovis

 Foto zonnebloemen 

De dagen worden weer langer, het zonlicht feller. Lente! Het is weer tijd om te genieten van de  warme zonnestralen. Het is ook de tijd om te zaaien en de buitenboel weer op orde te maken. Plantaardig aan de slag, laat dat nu het thema zijn van het foodblogevent van deze aprilmaand. Ik zag deze week in de buurt iemand een vijg planten. tegen een warme, op het zuidwesten gerichte muur.  Ik vind deze plant zo mooi en de vruchten ervan. De sappige verse paarse vijgen, die uit elkaar spatten in je mond van smaak. In combinatie met iets hartigs een mooie combinatie. Vandaag een makkelijke pissaladière van vijgen, ansjovis en rode ui. Pissaladière is van oorsprong een uientaart met ansjovis uit Nice. Wij maken hem nu van bladerdeeg belegd met vijgen en ansjovis. We drinken er koele rosé uit de Provence bij. Eentje uit de buurt van Aix. Verheug je je meteen op de komende zomer.

Nodig 4 personen:

4 plakken bladerdeeg
4 verse vijgen
3 rode uien in ringen
8 ansjovisfilets
3 el olijfolie
1 el balsamico azijn
peper
tijmblaadjes
1 tl suiker

Bereiding:

Rol de plakken bladerdeeg uit op een bakplaat bekleed met bakpapier. Bak het bladerdeeg krokant in ongeveer 20 minuten.op 180 graden. Verhit 2 el olie en fruit hierin de in ringen gesneden rode ui. Blus af met balsamico en voeg de suiker toe.Laat de uien licht karamelliseren. Dep de ansjovisfilets droog. Als ze te zout zijn leg ze dan even in wat melk.
Snijd de vijgen in partjes. Bestrijk het bladerdeeg met het uienmengsel, leg hierop de ansjovis en de stukken vijg. Bestrijk de rand met wat olijfolie. Strooi wat tijmblaadjes erover heen en plaats het geheel nog 10 minuten in de hete oven. Maak af met wat verse zwarte peper.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten