Ik noem het groene weken. Nee, dat groen heeft niets met CO2 uitstoot, windmolens of meer van dit soort klimaatproblematiek te maken. Het zijn groene weken op micro niveau. Tot en met de IJsheiligen van mei. Hoe je je leefomgeving vergroent, lekker in de keuken aan de slag gaat met groenten en je moestuin een boost geeft. Of guerrilla-tuinieren met de zaden, die ik ophaalde bij het Zandvoorts Museum. Dat bedoelt Gereons Keuken Thuis met groene weken. Zelf ga ik aan de slag met mijn moestuintjes van de blauwe grootgrutter en een plan maken voor wat balkonbeplanting voor mijn balkon aan zee. Want dat vergt nog wat aanpassing in verband met wind en zilte lucht.
foto: cover De meisjes van de moestuin.
Groene weken. Het is lente, weliswaar een wat frisse, maar overal om je heen gonst het in de natuur van de activiteit. Gereons Keuken Thuis ontving van diverse uitgevers leuke boeken over Eten uit de Natuur. Michiel Korthals schrijft over landbouw in transitie. De meisjes van de moestuin over koken met je eigen productie. Daar zijn de moestuinmeisjes Amber en Reny wel mee behept. Of het altijd sfeervolle en daarmee ook groene nieuwe boek van Deense vorser Mikkel Karstad, Nordic family kitchen. Gezond, natuurlijk en eenvoudig. Inspiratie genoeg zou ik zo zeggen op deze Koningsdag.
foto: mijn daslook plukplek in de duinen.
Aan de slag dus, de paden op om wild te plukken het is tenslotte daslookseizoen enhet verzorgen van de spruitjes, die hun best doen in de keuken van SeaSpot. De zonnebloemen en courgettes zien er al veelbelovend uit. En recepten maken met vers geplukt groen of verse groente. Gisteren stond er een pasta met daslook en artisjokharten op het menu. Erbij artisanale worstjes met truffel, die ik vond bij trattoria FAAM in de Jan Evertsenstraat. Vandaag op Koningsdag maak ik een verse tomatensalade met burrata van hetzelfde adres.
foto: cover nordic family kitchen.
Recept: groene asperges gratin uit Sale e Pepe.Nodig:
800 g groene asperges 30 g bloem 40 g boter 3 dl melk 100 g gruyère geraspt 50 g Parmezaan 1 dl room nootmuskaat zout peper
Bereiding:
Smelt 30 gram boter op een laag vuur en voeg de bloem toe. Roer met een pollepel tot het één geheel is geworden. Voeg de melk toe en klop rustig met een garde. Laat zachtjes al roerende een minuut of zeven koken. Voeg nu de room toe, de gruyère en de helft van de Parmezaan. Haal de pan van het vuur. Maak de bechamelsaus op smaak met wat nootmuskaat, peper en zout. Snijd de harde stukken van de groene asperges. Kook ze in ongeveer 6 minuten beetgaar. Beboter een ovenschaal en leg hierin de asperges. Giet de kaassaus erover en bestrooi met de rest van de Parmezaan. Gratineer het gerecht 20 minuten in de oven op 220 graden.
foto: cover Eetbare Natuur van Michiel Korthals.
Groene weken, Gereons Keuken Thuis is benieuwd, hoe groen de keuken van andere foodbloggers is? Heb je een leuk verhaal of spannend recept? Reageer dan onder deze post. Green happiness noem ik het!
Comida Mexicana. ¡Asi me gusta a mi! Eén van de leukste landen, waar Gereons Keuken Thuis ooit is geweest is Mexico, een land vol kleur en smaak. Om je vingers bij af te likken. Dat begon al in de ochtend in het hotel met panqueques, taco’s en veel bonen. Verse vis als lunch en dan margaritas en snacks op het strand. Want dat is in dit land een belevenis. Al die verkopers van dingen, spulletjes en eten. Het gaat de hele dag door. In de straten en op het strand. Een soort ouderwets Koninginnedag gevoel krijg je erbij. Ik heb goede herinneringen aan Mexico lindo en zou morgen zo op het vliegtuig stappen om alles daar weer te proeven en op te snuiven.
Comida Mexicana, het kookboek van de in Australië wonende Rosa Cienfuegos is een boek vol heimwee. Na haar verhuizing van Mexico Distrito Federal naar Sydney ging ze de authentieke smaken van haar vaderland missen en startte samen met haar vader het Mexicaanse restaurant El Cuervo Cantina. Vijfentwintig jaar woonde de schrijfster in de chaotische en grootste stad van de wereld, in het hart van Chilangolandia. (koosnaam van Mexico Stad) Hectisch en kleurrijk. En een stad vol eten, want dat hoort erbij in Mexico, net als familie. Het eten was, wat zij miste in Sydney. Helaas zat het economische tij niet mee en moest alras hun restaurant worden gesloten. Maar Rosa Cienfuegos ging niet bij de pakken neerzitten en startte een catering bedrijfje voor Mexicaanse familiebijeenkomsten. Een schot in de roos, net als haar pop ups met Comida Mexicana. Haar pop up streetfoodkraam inclusief mariachiband werd een doorslaand succes. En zo groeide het inzicht in de Mexicaanse keuken bij haar klanten in Sydney.
foto: salchipulos uit het boek.
Comida Mexicana start met een opsomming van de benodigde ingrediënten voor een heerlijke Mexicaanse maaltijd. In Nederland zijn deze goed te verkrijgen, o.a. bij Tjin’s in de Eerste van der Helststraat. Wat is er Mexicaans? Veel, denk aan allerlei soorten bonen, avocado voor guacamole, cacao voor je gezondheid. Overigens uit ervaring weet ik dat Mexicaanse chocoladedrank niet zo lekker is als het goedje wat wij er later in Europa van hebben gemaakt. En tot slot pepers, van chili tot jalapeño.
foto: taco’s al pastor
We gaan snacken, want dat doen de Mexicanen graag. Een heel aparte snack vind ik de salchipulos, inktvisjes gemaakt van knakworstjes. Leuk voor Koningsdag morgen! Tlayuda’s, Mexicaanse pizza’s brengen Cienfuentos direct terug naar de Zocalo, het grootste plein ter wereld. Garnacha’s, streetfood par excellence mag niet ontbreken, zoals de quesadillas. Taco’s zitten in het boek en dan bedoel ik niet die uit een pakje maar vers, zoals bij Taqueria Lima in Amsterdam West. Probeer de Al Pastor eens. De Torta Cubana, de grootste en best verkopende torta, een gevuld brood, van Mexico. En zo kan Gereons Keuken Thuis vrolijk doorgaan op deze maandag. Comida Mexicana is een heerlijk zomers kookboek en met een beetje goede wil maak je deze gerechten in een handomdraai klaar, om van te genieten op het zomerse strand of in het park. Cienfuegos zet je direct in vuur en vlam voor het zoete Mexicaanse buitenleven. En daar hoort comida Mexicana bij. En één of twee margaritas, sin duda!
Recept uit Comida Mexicana.
Tacos de Cochinita Pibil (taco’s met pulled pork)
Voor 10 taco’s
Nodig:
150 g achiote-pasta 50 ml witte azijn 50 ml sap van een zure sinaasappel 3 tl zout 1 kg rauwe schouderham of beenham, in stukken van 5 cm 20 verse of kant-en-klare tortilla’s
voor de topping 1 rode ui, in julienne 3 tl gedroogde oregano 1 tl versgeperst limoensap snuf zout 1 tl witte azijn limoenpartjes
Bereiding:
Maal de achiote-pasta, witte azijn, het sinaasappelsap en zout in de kom van een keukenmachine tot een dikke pasta. Leg het varkensvlees in een grote kom en wrijf het in met de achiote-pasta. Laat het vlees minstens 3 uur marineren in de koelkast. Verwarm de oven voor tot 220°C. Leg het gemarineerde varkensvlees in één laag in een braadslede, dek de braadslede af met aluminiumfolie en rooster het vlees 1 uur. Bereid intussen de topping. Breng water in een kleine pan aan de kook. Blancheer de rode ui 1 minuut. Giet de ui af en dompel hem meteen onder in een kom met koud water om het kookproces te stoppen. Giet de ui opnieuw af en meng hem in een kom met de oregano, het limoensap, zout en de witte azijn. Haal het varkensvlees uit de oven en verwijder de aluminiumfolie. Verlaag de oventemperatuur tot 150°C, zet de braadslede weer in de oven en rooster het varkensvlees nog 15 minuten. Neem intussen 20 (verse) tortilla’s met een doorsnede van 11 cm. Gebruik 2 vorken om het varkensvlees voorzichtig uit elkaar te trekken of scheuren. Verdeel de pulled pork over 10 dubbele tortilla’s en schep het uienmengsel erop.Serveer de taco’s direct met de limoenpartjes.
Comida Mexicana, Rosa Cienfuegos. (ISBN 9789461432520) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95
video: Mexico lindo, een muzikale toegift.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Gereons Mag lente-editie 2021. Op 1 maart begon de meteorologische lente. Qua weer is daar weinig van te merken geweest met telkens lage temperaturen. Maar wat niet is kan nog komen. Gereons Keuken Thuis heeft er zin in met een nieuwe editie van Gereons Mag. Met onder andere eerste hulp bij reukverlies van Joke Boon, wildplukken, een tweede huis in Italië (wie wil dat nu niet?), een mooie lente coltrui, serieus tuinieren en een recept uit het jubileumboek van Jeroen Meus. Een diversiteit aan onderwerpen voor een vrolijke groene lente, want 22 april a.s. is het weer Earth Day. Daarna ga ik serieus aan de slag met een aantal groene onderwerpen, verdiep ik me in 20 wereldgerechten en ga ik de keuken van één van mijn favoriete vakantielanden verkennen. Dus opgehokt of niet, met of zonder terras, geniet van deze lente op onze fijne planeet.
foto: cover Eerste hulp bij reukverlies.
De nieuwe Joke Boon. Het nieuwe boek van bonendiva, kleurenkookster, linzenlady en vriendin Joke Boon komt eraan. Zij mag zich met recht een non olfactorisch genie noemen. Ze at een jaar lang bonen, kookte met kleuren, werd een vega-ontdekster en maakte vorig jaar een linzenboek. En dat, terwijl ze niets kan ruiken! Ik vind het bijzonder hoe je dan zo lekker weet te koken zonder dat je iets ruikt? Het is een ding waar velen mee worden geconfronteerd door/ na een Covid-19 besmetting. Hoe actueel, zelfs het NOS journaal dook erop. Op 29 april aanstaande verschijnt haar boek Eerste hulp bij reukverlies, waarin Joke Boon je aan de hand neemt om van reukloosheid een gave te maken. Uitgave van Fontaine en Gereons Keuken Thuis heeft hier nog niet het laatste over gezegd.
LELY in de lente. Een nieuw menu en hopelijk gaan de terrassen weer snel open. Want bij deze hot spot in Nieuw West is het goed toeven. LELY vertelde mij, dat zij met het oog op de lente hun terras hebben afgeschermd, zodat het nog lekkerder buiten zitten is. Frits de Haes van LELY vertelde aan Gereons Keuken Thuis, dat de koks van LELY een nieuw lentemenu hebben bedacht. Nu nog op te halen, maar laten we hopen dat we snel weer eens live kunnen gaan eten. Kijk voor hun lentemenu en evenementen op LELY
foto: cover Kan ik dat eten?
Wildplukken. Van eetbare bloemen tot giftige kruiden. Op een gure lentemiddag was ik op pad op een landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Lees meer.
foto: Non dimenticare Napoli.
Andiamo! met De Smaak van Italië. Het voorjaarsnummer plofte op de mat van Gereons Keuken Thuis. Een hoopvol nummer, dat uitziet naar het voorjaar. Helaas gooide de realiteit in Italië roet in het eten en zit het Andiamo! er nog eventjes niet in. Maar de mare gaat, dat de hele noodtoestand per 1 mei verleden tijd is. Vooruitkijken dus naar al het moois en lekkers, dat de Laars heeft te bieden. Dit voorjaarsnummer heeft als special het kopen van een tweede huis. Wie wil dat nu niet? Lockdowns in Italië en andere landen leidden ertoe, dat een huis buiten de stad een gewild iets is geworden. Ik begrijp, dat wel, want je zult maar drie hoog achter in Turijn of Rotterdam tegen de daken aan zitten et kijken. De nieuwe Smaak van Italië wijdt er een special aan met de do’s en don’ts. Lees meer.
foto; Andiamo!
RECEPT voor vegan ketjapballetjes. Voor bij de borrel of als avondmaal.
Nodig:
1 pak plantaardig gehakt (Meatless Farm)
zout en peper
1 tl gemberpoeder
2 teentjes knoflook geperst
1 tl korianderpoeder
1/2 tl cayennepeper
3 el ketjap manis
olie om in te bakken
1 rode paprika in blokjes
taugé als garnering
vegan wasabi mayonaise van Mayoneur als vegan dip.
Bereiding:
Meng alle ingrediënten en 1 el ketjap goed door elkaar en vorm er kleine balletjes van. Snijd de paprika in reepjes. Verhit de olie in een pan en bak de balletjes rondom bruin. Voeg de paprikareepjes toe en bak deze mee. Voeg als laatste het restant van de ketjap manis en wat water toe en laat nog even nagaren. Serveer op en bord met wat taugé als garnering. Eventueel geef je er wat vegan mayo van Mayoneur bij. (zie wintereditie van Gereons Mag)
Coltrui voor koele dagen. Een fijne coltrui van OLYMP voor koele lentedagen. Als de wind goed doorblaast blijf jij lekker warm op het strand. En dat is ondanks het warme lentezonnetje best nodig. Een trui gemaakt van fijne merinowol, lekker dunne draad en mooi klassiek. Ik draag hem graag. Jij ook? Ga dan eens kijken op de site van Hemd voor hem., de webwinkel voor mannen. Daar vind je ook de nieuwe voorjaarscollectie.
foto: cover tuinieren doe je zo!
foto: Ook bij De Vries in Haarlem wordt getuinierd.
Serieus Tuinieren. Een nieuwe lente een nieuwe loot aan de serie van RHS, Royal Horticultural Society. Momenteel heeft Gereons Keuken Thuis wat minder tuin en/of balkon vierkante meters. Maar daar gaat op termijn wel weer verandering in komen. In ieder geval sta ik nu voor de uitdaging, na een renovatie van 5 maanden, om het balkon aan zee weer in groene vreugdestand te brengen. En dan zijn die mooie boeken van de RHS verrekte “handy”. Dit voorjaar is bij GoodCook Tuinieren doe je zo uitgegeven. Voor beginners en gevorderden. Dus op twee manieren voor mij. Als startend zeetuinman en bedreven balkonier in Mokum. Van klimplant tot roos en van gras tot handig gereedschap alles komt aan bod. En nu we toch nog tot minstens eind april opgehokt zijn, wat let je?
foto: het is weer aspergetijd!
Het is weer aspergetijd! Elk jaar kijk ik ernaar uit, de asperges van het nieuwe seizoen. Meestal werden deze al op de verjaardag van mijn vader gegeten, eind maart. Makkelijk, want tegenover het ouderlijk Brabants huis woonde een aspergeteler. Dus zo gauw de kopjes boven zijn zandgrond uitstaken wisten wij hoe laat het was. Het toeval wilde, dat mijn vader voor zijn verjaardag altijd een nieuw setje kippen kreeg van een andere buurman. Er hoefde in het dorp Liempde alleen nog goede ham bij de slager te worden gekocht en het lentefeestmaal was compleet. Lees meer
foto: Spinaziekroketjes uit 10 jaar Dagelijkse Kost.
Tien jaar dagelijkse kost. Al tien jaar vertoont Jeroen Meus dagelijks zijn kookkunsten op EEN. Gereons Keuken Thuis kijkt vaak op zondag naar de weekeditie van Dagelijkse Kost. Jeroen schuwt een klontje boter meer of minder niet. Draait zijn handen niet om voor Belgische klassiekers met een twist. Gaat regelmatig over de grenzen heen kijken. En dat al tien jaar lang. Nu verscheen er bij Manteau een compilatie van 10 jaar Dagelijkse Kost. Laat het u smaken.
RECEPT uit 10 jaar dagelijkse kost: Spinaziekroketjes met tomatensaus.
Nodig:
1 kg verse spinazie
80 g boter + extra
2 teentjes knoflook
4 blaadjes gelatine
200 g bloem
4 dl melk
150 g manchego kaas
sap van ¼ citroen
1 ui
harissa
40 g tomatenpuree
1 takje rozemarijn tijm en laurier
400 g tomatenblokjes (blik)
2 dl witte wijn
4 eiwitten
100 g paneermeel
olijfolie en archideolie
paprika- en komijnpoeder
nootmuskaat
peper en zout
Bereiding:
Maak de spinazie schoon. Snipper 1 teentje knoflook fijn en plet met een mes. Stoof de spinazie met de knoflookpulp in een klont boter. Kruid met flink wat peper, zout en nootmuskaat. Doe de spinazie in een vergiet en duw er zo veel mogelijk vocht uit. Week de blaadjes gelatine in koud water. Maak een roux van 80 gram boter en 100 gram bloem. Voeg de melk toe en roer tot een gladde, gebonden saus. Rasp de manchego bij de saus en laat smelten. Knijp de gelatine uit en doe bij de saus. Laat de saus afkoelen. Hak de spinazie fijn. Doe hem in een schone keukenhanddoek en wring er zo veel mogelijk vocht uit. Meng de spinazie dan met de kaassaus. Breng op smaak met peper, zout, nootmuskaat en citroensap. Vet een schaal in met olijfolie en leg er een vel plasticfolie in. Doe de kaassaus met spinazie in de schaal. Leg er een vel plasticfolie op en druk aan. Laat de vulling opstijven in de koelkast. Snipper de ui en stoof in een scheut olijfolie. Snipper het tweede teentje knoflook en plet met een mes; stoof mee met de ui. Doe er een toef harissa, een snuif paprikapoeder en een snuif komijnpoeder bij. Doe er dan de tomatenpuree bij en laat even meebakken. Maak een bouquet garni van de rozemarijn, tijm en laurier en leg het in de saus. Giet er de tomatenblokjes bij en doe een scheutje water bij de saus. Voeg er de witte wijn aan toe en kruid met zout. Laat op een zacht vuur pruttelen. Haal het bouquet garni uit de saus. Mix met de staafmixer en giet door een zeef. Klop de eiwitten los met een scheutje arachideolie, peper en zout. Doe 100 gram bloem en het paneermeel in aparte schaaltjes. Haal de kroketvulling uit de schaal en snijd in blokjes. Rol er balletjes van. Haal de balletjes eerst door de bloem, dan door het eiwit en ten slotte door het paneermeel. Verwarm de friteuse tot 180 °C en bak de kroketten goudbruin. Laat ze uitlekken op keukenpapier. Maak een spiegel van tomatensaus op een bord en leg er de spinazie-kroketten op.
foto: Zandvoorts Goud rosebar.
Zandvoorts goud. Zandvoort ruikt naar rozen! Een natuurlijk Zandvoorts initiatief. De nieuwe zeep van Zandvoorts Goud is een body soap en net als de handzeep, die vorig jaar uitkwam, is deze 100% biologisch. Gemaakt zonder palmolie of plastics. Een pure natuurzeep. Met een onmiskenbare rozengeur. De nieuwe zeep van Zandvoorts Goud is pure luxe. Een zeep, die door de etherische rozenolie heerlijk ruikt en zacht is voor je huid. Vanaf half april is de body soap verkrijgbaar in diverse winkels in Zandvoort.
foto: koken met Remco Borsato.
Kookwebinar op woensdag 21 april. Remco Borsato neemt je mee op culinaire reisdoor Italië. Hij laat je kennismaken met de lokale makers en hun prodotti. Hij deelt in deze webinar de culinaire schatten van Italië. Vinoloog Ellen Dekkers neemt je mee in de wereld van de Italiaanse wijn. .Remco Borsato groeide op in de buurt van het Italiaanse Gardameer. De Bel Paese en Italiaanse keuken zit hem in het bloed. In Noord-Holland is hij, samen met zijn vrouw Ylenia, de organisator van Italiaanse zomeravonden onder de noemer ‘Het Tuindiner’. Ellen Dekkers is vinoloog en wijnschrijfster en begeleidt als jaren reizen voor Cazebonne, specialist in wijn- en culinaire reizen. Aanmelden kan hier.
foto: Oosterscheldekreeft, in het seizoen tot 15 juli.
Oosterscheldekreeft. Wederom geen groot evenement dit jaar vanwege Covid-19, geen veiling van de eerste kreeft uit de Oosterschelde dit jaar. Jammer, want deze delicatesse moet worden geproefd. Op donderdagochtend 25 maart is in Zierikzee het kreeftenseizoen officieel geopend. Kreeftenvisser Gerrie van den Hoek heeft met zijn boot MS3 de eerste Oosterscheldekreeft van het jaar 2021 binnengehaald. Later in de ochtend is deze kreeft door Gerrie aan de heer Luit Ezinga, voorzitter van de Stichting Promotie Oosterscheldekreeft, overhandigd.
Visafslagorganisatie United Fish Auctions heeft een manier gevonden om de kreeft toch te verkopen en hoopt met de opbrengst een substantiële donatie te kunnen doen voor de Stichting Sawasdee. Via de verkoop van eerste Oosterscheldekreeft hoopt de stichting extra middelen in te zamelen om een recent opgezette school voor agrarisch beroepsonderwijs in Cambodja verder uit te breiden. Het is tot 15 juli seizoen, geniet dus van deze Zeeuwse weelde.
foto: Sakura 2021.
Peter maakt tsukémono van kersenbloesem. Deze voorjaarsbode wordt niet alleen bewonderd, maar ook graag gegeten! Zo wordt de bloesem en het blad gepickled en gefermenteerd om het aroma te vangen en de fragiele levensduur te verlengen. Van de okazuke bloesempickle wordt o.a. thee gezet en er worden snoepjes, rijstballen en tofu mee opgefleurd. Door het fermentatieproces van het blad wordt het kenmerkende kersen-aroma geaccentueerd. Het dient als verpakkingsmateriaal voor fingerfood. Peter van Berckel heeft een heerlijk kersenthema voor je uitgewerkt. Op de website van Peter vind je alle informatie over de sakura en de recepten, zodat je het zelf ook kunt maken van oer-Hollandse kersenbloesem! Maar dat is niet het enige, Peters website helpt je op weg met de leukste spullen en gadgets voor het thuis fermenteren
foto: CK trunks, zomer bij Hemd voor hem.
CK trunks…… Laat de lente- en het strandgebeuren maar starten. Met fijne nieuwe boxers via Hemd voor hem, de webwinkel voor mannen, zoals ik. Zitten lekker en van een fijne kwaliteit katoen In rood wit en blauw, dus ook uitermate geschikt voor Koningsdag. Maar ook voor overhemden, fijne truien en ondergoed van andere merken kun je bij Hemd voor hem terecht. Meer deze zomer over CK trunks.
foto: de fijne vegan kazen van Euro Company.
Groene lente….. groene weken. Gereons Keuken Thuis sloeg aan het mindmappen. Voedsel als verandering, eten in een veranderende wereld. Duurzaamheid, sustainability, de essentie van landbouw en voeding. “Hoe ziet die eruit als we een eeuw verder zijn?”, vroeg ik me af rijdend in de auto door het Zuid Hollandse bollenlandschap. Elk onderwerp vanuit zijn eigen ooghoek. De plannen voor een toekomst vol noten van Euro Company en de Eetbare Natuur van eco-gastronoom Michiel Korthals. Gereons Keuken Thuis vindt het machtig interessant om hierover te lezen en na te denken. Ik voorzie in mij groene themaweken. Niet per se vanuit klimaat-, stikstof- of CO2 oogpunt. Maar meer vanwege de bevlogenheid van de mensen achter deze verhalen. Ieder op zijn eigen wijze. In de maand mei lees je er meer over op Gereons Keuken Thuis. Over vegan kaas en anders landbouw bedrijven. EETBARE Natuur is een uitgave van Noordboek Natuur en Fermentino wordt met liefde gemaakt in Italië door notenbedrijf Euro Company.
foto: cover Eetbare natuur van Michiel Korthals.
foto: Cover Wines of Gala uit 1971.
Wijntour 2021. Uit Gereons Kookboekenhoek duikelde ik het vintageboek The Wines of Gala van Salvador Dalí op. Het inspireerde mij, om een wijntour te gaan doen. In de keuken van SeaSpot fotografeer ik al sinds februari elke week een wijn, die ik daags ervoor dronk. Dit gaat leiden tot een nieuwe serie op Gereons Keuken Thuis. Meer weten of een wil je jouw wijn onder de loep leggen op Gereons Keuken Thuis? Stay tuned!
foto: Aan zee door Hans van der Horst.
Dag kunstliefhebber! De dames van de GrachtenGalerie begrijpen dat het uitzoeken van hét ultieme kunstwerk niet altijd eenvoudig is. Ieder interieur is er letterlijk ook nog eens één uit duizenden. Bij welke stijl moet het aansluiten of contrasteren? Welke kleuren passen bij het interieur? Mag het kunstwerk er bijvoorbeeld echt uit springen? Of moet een werk juist mooi opgaan in de sfeer? Welke maat is geschikt? Om een betere impressie te krijgen van wat een kunstwerk voor je ruimte kan doen willen we wat extra aandacht besteden aan een van onze services. De Photoshop service. Deze is overigens geheel kosteloos. Zo zie j meteen of het staat. Natuurlijk ben je ook meer dan welkom eerst te komen kijken bij de GrachtenGalerie. Via de ticketservice kun je eenvoudig je tijdslot boeken. Dan heb je de galerie even helemaal voor jezelf. Ticket vind je hier.
foto: lentebloesem in Koningin Wilhelminapark.
De volgende editie van Gereons Mag al fresco, staat gepland voor begin juni! Ik ben al weer leuke items aan het verzamelen.
NB: Deze lente-editie van Gereons Mag werd mede mogelijk gemaakt door DSV Media, De Kroon op het Werk, Joke Boon, Terra Publishing, LELY, GrachtenGalerie, Fontaine Uitgevers, Mandy Hoenderop, Manteau, Jeroen Meus, GoodCook uitgevers, OLYMP, Hemd voor hem, Euro Company, Oosterscheldekreeft, Nederlands Aspergecentrum, Calvin Klein, Peter van Berckel, uitgeverij Noordboek, Zandvoorts Goud en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
foto: creatie van asperge en daslook door Guillaume de Beer (BREDA)
Het is weer aspergetijd! Elk jaar kijk ik ernaar uit, de asperges van het nieuwe seizoen. Meestal werden deze al op de verjaardag van mijn vader gegeten, eind maart. Makkelijk te doen, want tegenover het ouderlijk Brabants huis zat een aspergeteler. Dus zo gauw de witpaarse kopjes boven de zandgrond uitstaken wisten wij hoe laat het was. Het toeval wilde, dat mijn vader voor zijn verjaardag altijd een nieuw setje kippen kreeg van een andere buurman. Er hoefde in Liempde alleen nog goede ham bij de slager te worden gekocht en het lentefeestmaal was compleet. Tot zover het verleden op deze zondag in april.
foto: dank aan Het Nederlands Aspergecentrum voor het witte goud.
Het is weer aspergetijd! Ook in SeaSpot is het goed asperges eten. Gereons Keuken Thuis werd donderdag blij verrast door Het Nederlands Aspergecentrum en Kroon op het werk met een lekkere weekendbox vol Limburgs goud. Ik eet asperges graag op klassieke wijze, met boter, ham en een aardappeltje. Geen ei, want dat lust ik niet. Maar je kunt ook creatief aan de kook met asperges. En met daslook, dat ik normaliter in de duinen pluk en deze week op mijn zeebalkon plantte. Voor recepten met asperges ging ik ten rade in mijn blogarchief en in het leuke EEN KOOKBOEK van Seppe Nobels. Zo vond ik bij deze chefkok een heerlijk recept voor een lauwwarme Mechelse andijviesalade met asperges, daslook en buffelmozzarella. Toevalligerwijs had ik deze ingrediënten in huis, behalve de andijvie, in huis. Maar wel pluksla, dus ik kan aan de slag. In mijn blogarchief vond ik ook een heerlijk aspergegerecht, dat Guillaume Beer van BREDA eens maakte voor bij de niet te versmaden witte Lugana wijn. En zo kan ik nog wel eventjes doorgaan. Onderaan deze blogpost vind je wat links met recepten.
foto: zomaar een recept uit EEN KOOKBOEK.
RECEPT Seppe Nobels: Gestoofde andijvie met asperges, lente-uien en buffelmozzarella.
Nodig voor 4 personen:
1 bussel Mechelse asperges, mogen natuurlijk ook uit Limburg komen.
1 bussel lente-uien
25 ml lokale honing, bijv. van Kees van de Laar uit Liempde
1 struik andijvie
1 lange sjalot, fijngesnipperd
2 el daslookolie
10 gram verse daslook
1 rode ui
peper & zout
2 bollen buffelmozzarella
1 bakje tuinkers
Bereiding:
Schil de asperges en verwijder het vezelige uiteinde. Kook ze in 3 minuten beetgaar in gezouten water. Maak de lente-uien schoon en blancheer deze 2 minuten in kokend water. Snijd ze overlangs in tweeën en gril ze zonder vetstof in een pan met antiaanbaklaag. Besprenkel met de honing. Was de andijvie en verwijder de buitenste bladeren. Stoof de sjalot kort in de daslookolie Doe er de gesneden andijvie en resterende daslook bij. Breng op smaak met peper en zout.
Snijd de rode ui in halvemaantjes. Leg de gestoofde andijvie in een schaal met de asperges, de lente-uien, de rode ui, gescheurde buffelmozzarella en de tuinkers. Werk af met wat daslookolie en breng op smaak met versgemalen peper en zout.
foto: Wat hebben asperges, Flora en Barefoot gemeen?
Het is weer aspergetijd! werd mede mogelijk gemaakt door Het Nederlands Aspergecentrum, De Kroon op het Werk, Barefoot winery, Flora vegan boters, Van Pol creatieve geschenken, Uitgeverij Lannoo, Terra Publishing, Seppe Nobels, Guillaume de Beer en Gereons E&W. Alle producten, boeken en andere zaken werden mij als samples gestuurd door de uitgeverijen, pr bureaus en producenten. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Tuinieren doe je zo! Een nieuwe lente een nieuwe loot aan de serie van RHS, Royal Horticultural Society. Momenteel heeft Gereons Keuken Thuis wat minder tuin en/of balkon vierkante meters. Maar daar gaat op termijn wel weer verandering in komen. In ieder geval sta ik nu voor de uitdaging, na een renovatie van 5 maanden, om het balkon aan zee weer in groene vreugdestand te brengen. En dan zijn die mooie boeken van de RHS verrekte “handy”.Eerder besprak ik op Gereons Keuken Thuis al Een jaar in de moestuin en vlak voor Pasen 2019 Een jaar in de tuin. Nu is bij uitgeverij GoodCook Tuinieren doe je zo verschenen. Voor beginners en gevorderden. Dus op twee manieren voor mij als tuinadept. Als startend zeetuinman en bedreven balkonier in Mokum. Van klimplant tot roos en van gras tot handig gereedschap, alles komt aan bod. En nu we toch door Covid-19 tot eind april of nog langer opgehokt zijn, wat let je? Aan de slag!
foto: Tuinieren doe je zo!
Tuinieren doe je zo! is een echt handboek, dat je van A tot Z aan de hand neemt in de aanleg van je tuin. Het begint met een kennismaking met je tuin, de grondsoort, het (micro) klimaat en de keuzes waar je voor staat. (In mijn geval is een grote uitdaging de wind.) Want niet één tuin is hetzelfde noch de wensen van de tuinier. Hoe beter je je tuin kent en hoe beter de voorbereiding, te meer zal je genieten van je tuin. Is je plan klaar? Dan kun je direct aan de slag met de verbetering van de grond, het beplanten en waar het uiteindelijk om draait: het genieten van al het groen om je heen. Het hele jaar door. Met veel handige tips.
foto: Stap voor stap aan de slag in je tuin.
Hierna begint de daadwerkelijke aanleg, met kleurenschema’s voor je bloemenborder, een mooi groen (blijvend) geraamte, speelruimte voor de kinderen, de BBQ en gras of juist niet. Ook besteedt het boek aandacht aan je moestuin, want dat is natuurlijk een lekkere bijkomstigheid. Gezonde groente uit eigen tuin. Het boek is zo volledig, dat ik niet alle aspecten kan benoemen, maar de bottom line is dat de schrijvers met Tuinieren doe je zo, net als in andere boeken van de RHS, het inzichtelijk maken en voor iedereen is te volgen. Er staat ook een jaarplanner in, makkelijk om na te gaan, wanneer je welke handeling gaat uitvoeren in je groene paradijs.
foto: een lekker hoekje voor je Paasontbijtje.
Wat rest is, dat je aan de slag gaat, want oefening baart kunst. Tuinieren doe je zo. Registers met planten, uitleg en duidelijke foto’s zullen snel een volleerd tuinier van je maken. Ik kan in ieder geval niet wachten tot na Pasen, om mijn balkon vue sur mer eens in orde te gaan maken. Mijn groene vingers jeuken….Ik wens iedereen Vrolijk Pasen en een heel fijn tuinseizoen!
Tuinieren doe je zo. RHS. ( ISBN: 9789461432513) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 30,95 bij je tuinboekenvakhandel of online.
Filmpje:
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Foodbloggers a la española. Het is Witte Donderdag, een mooie dag, om, zij het als een soort laatste avondmaal, een selectie te plaatsen van recepten, die door enthousiaste foodbloggers tijdens de #spaanseweken werden ingezonden. ¡Vamos a ver!
foto: tinto de verano.
Tinto de verano en Anne-Marie is happy in haar kitchen, in elk seizoen.
“Rode wijn van de zomer Tinto de verano betekent letterlijk ‘rode wijn van de zomer’. En dat is dit zomerse drankje zeker. Omdat je de wijn mixt met frisdrank en heel veel ijsklontjes, is het alcoholgehalte een stuk lager en drinkt het lekker door. Gebruik dan ook geen dure rode wijn voor deze mix, een gewone simpele rode wijn uit de supermarkt volstaat.”
foto: patatas al horno con pimientos y chorizo.
Ingrid Vinissima Larmoyeur mag niet ontbreken in deze Spaanse parade. Zij maakt veel originele recepten, waaronder deze Spaanse schotel met aardappeltjes, tijm en chorizo.
“Omdat ik door mijn recente opleiding tot ‘Spanish Wine Specialist’ nog steeds in Spaanse sferen verkeer, had ik zin in een spaansgetint gerecht bij een wijn uit Priorat. Dus ging ik op zoek naar Spaanse recepten met ‘tomillo’ (het Spaanse woord voor tijm). Ik zag veel combinaties met aardappeltjes en chorizo. Kwam dat even goed uit! Want ik had nog 8 chorizoworstjes over van mijn Cajun seafood boil, waarin ik er maar twee gebruikte. Dat was dus mooi en die pasten ook nog eens goed bij de Priorat. Ik deed er nog wat paprika bij, uiteraard veel tijm en ik maakte er een smakelijke ovenschotel van: patatas al horno con chorizo y pimiento.”
foto: mosselen met pikante tomatensaus
Priya loves food gaat voor Spaanse mosselen. Zeefruit en vis is dagelijkse kost op de peninsula, maar ook bij deze foodblogger.
“Spaanse mosselen in pittige tomatensaus. Vorig jaar was ik op een citytrip in Valancia en daar genoot ik volop van het eten. Net als dit gerecht, een mosselpan met grote mosselen in een lekkere tomatensaus met veel knoflook. Je kan dit pannetje een beetje pittig maken door een chilipeper toe te voegen. Mosselen, ik krijg er geen genoeg van. Mosselen in Thaise curry, Griekse mosselen met feta, noem maar op. De Spaanse mosselen in tomatensaus zit al sinds die tijd in mijn hoofd. Tijd om dit zelf te maken. Je maakt met tomatenblokjes en olijfolie een smaakvolle saus met knoflook, uit, saffraan en paprikapoeder. De mosselen even erin stoven en smullen maar. Lekker met brood met huisgemaakte aïoli en gegrilde groente.”
foto: salmorejo van Culinea.
Hanneke Culinea de Jonge verrast ons met een salmorejo uit Andalusië. Koele koude soep voor hete dagen, de spreekwoordelijke tres meses de infierno. (3 maanden hel)
“Net zoals de gazpacho is deze Spaanse koude soep salmorejo ook een klassieker. De soep wordt koud geserveerd en is heerlijk op een warme of tropische dag. En die hebben wij tegenwoordig ook in ons kikkerlandje. Reden genoeg om deze koude soep eens te maken als het weer eens erg warm is in de zomer.”
foto: pinchos van gepocheerde druiven.
Cora Meijer van Cultfood schreef onlangs een prachtig verhaal voor Gereons Keuken Thuis over haar hike door Noord Spanje. Nu reist ze af naar het zuiden, Andalucia.
“Pinchos zijn onderdeel van de Spaanse tapas: kleine hapjes die rond borreltijd op grote schalen op de bar staan voor bij je drankje. Pinchos hebben een sneetje stokbrood gemeen, al of niet geroosterd. Het is een Moorse invloed uit de 19e eeuw, ontstaan in steden als Sevilla, Cordoba en Cadiz in Andalusië. De kastelein dekte zijn glazen op de bar af met een sneetje (stok)brood. Zo ontstond de traditie om deze sneetjes te beleggen. Het beleg op de sneetjes wordt vaak met een cocktailprikker vastgezet.”
foto: ensalada rusa.
Anke Morreel vertelde vorige week haar “Ik vertrek” verhaal op mijn blog. Zij stuurde de Russische salade in, die zo Spaans is als wat en in geen enkele Spaanse bar ontbreekt.
“Wie al eens in een bar in Spanje is geweest kent zeker deze tapa “ensalada rusa”. Want ondanks de naam, is er deze salade niet weg te denken uit de Spaanse keuken. Je kan deze salade ook als “portion” kiezen wat een groter hapje is. En wij eten het ook gewoon graag als bijgerecht bij een BBQ.”
foto: Iberische scharrelaars.
Jody ging op varkenshunt in Extremadura Ruig land met eikenbomen en eikeltjes, waarmee het Iberische zwarthoef varken zijn maal doet. En met effect, want het levert heerlijke jamón op.
“Vanuit de auto zien we ze al. ‘Ik zie ze!’, ‘Daar die zwarte bolletjes!’, ‘Nee, dat is een steen..’, ‘ik zie ze toch echt…’, Nu zie ik ze ook!’ ‘Ah wat leuk!’ Wanneer ons groepje foodschrijvers en fotografen door het glooiende landschap van Sevilla naar Extremadura rijdt, zijn we alert als een damhert op de A4. Want we zijn in Jamon Ibérico de bellota-land! De speciale zwarte varkens die de laatste maanden van hun leven alleen maar Spaanse eikeltjes mogen eten. Naarmate we dichterbij onze eerste bestemmingen Jerez de los Caballeros en Mérida komen zien we alleen nog maar meer varkens onder de eikenbomen scharrelen. Dat belooft wat!”
¡Muchas gracias voor jullie inzendingen!
foto: Generalife in Granada.*
Mijn recept voor foodbloggers a la española.
De zon staat hoog aan de hemel, ter verkoeling drinken we een koude soep, een gazpacho. De koelte van het Generalife, met zijn watertuinen valt ons ten deel. Soep koud gemaakt van de groenten uit de Vega waarop het Alhambra uitkijkt. Dit geïrrigeerde tuinbouwgebied was knap verzonnen van de Moren. Net als het transporteren van sneeuw uit de Sierra Nevada voor hun ijsjes. Het was goed toeven boven op de rode burcht. Dit beeld bracht mij op het idee voor een gazpacho helado. Voor het contrast serveer ik er hete garnalen bij. Gepeperd met een vondst uit het wereldrijk, dat de Spanjaarden verworven na de reconquista, de chilipeper. Koud en heet, vuur en sneeuw, fuego y nieve. De Nieuwe en Oude Wereld verenigd. Als wijn en hoe kon het ook anders een mooie droge fino sherry, koud in je glas.
Nodig 8 raciónes:
1 komkommer 6 grote tomaten 1 rode paprika 2 tenen knoflook 3 el amandelschaafsel 1 glas wodka peper en zout 1 tl paprikapoeder gerookt 16 grote tijgergarnalen 1 Spaanse peper 1 tl chilipoeder zout olijfolie
Bereiding:
Schil de komkommer en snijd in kleine blokjes. Blaker de rode paprika boven een vlam en doe deze in een plastic zak. Als de paprika afgekoeld is, ontvel je deze, haal je de zaadlijsten eruit. Snijd in kleine stukjes. Kruis de tomaten in en dompel deze kort in het water, laat daarna koelen in ijskoud water. Ontvel de tomaten en haal de zaadjes eruit. Hak de knoflook fijn. Doe al deze ingrediënten en het glas wodka in een blender. Maak er een puree van. Maak de gazpacho op smaak met peper en zout. Stort de gazpacho in een plastic bakje en zet in de vriezer. Haal om het half uur een vork door het mengsel zodat een grove kristalstructuur ontstaat. Na enkele uren is de gazpacho helado klaar.
Pel de garnalen, maar laat jet staartje eraan zitten. Haal met een mesje het darmkanaaltje eruit. Bestrooi de garnalen met de chilipoeder en zout. Snijd het rode Spaanse pepertje in ringetjes. Verhit de olijfolie en bak de garnalen snel gaar.
Schep op een bordje een bolletje ijs, leg de garnalen ernaast. Garneer het bolletje ijs met wat gebakken Spaanse peper. Direct serveren.
Anke Morreel over haar Andalucia. Semana Santa is altijd een grote happening in Spanje. Dat is dit jaar niet zo door Covid-19. Het is de laatste week van mijn #spaanseweken. Met een bijzondere gastblogger, Anke Morreel. Zij verruilde het Belgische stadsleven voor het Andalusische plattelandsbestaan en vertelt daar graag over op haar blog. Een ontdekkingsreis langs alles wat het leven goed maakt in Comares.
foto: Comares.
Van België naar Spanje, Van stad naar platteland. Twaalf jaar geleden kon ik mijn man overtuigen om onze zomervakantie eens in Spanje door te brengen, in Zuid-Spanje dan nog wel. Horrorbeelden van all-in hotels en overbevolkte playas doemden daarbij al op. Maar ik wou wel eens Sevilla, Cordoba, Granada,… gaan bezoeken. Een strand hebben we toen denk ik niet nauwelijks of zelfs niet gezien. Maar wel het mooie binnenland met witte dorpen en prachtige natuur.
Zoveel vakanties en reizen later in verschillende Spaanse regio’s, konden we nooit denken dat we intussen al 8 maanden in het Axarquía gebied zouden wonen, daar waar we toen de eerste keer op vakantie gingen. Dromen is een ding. Deze dromen ook definitief waarmaken is best zowel overweldigend als beangstigend. Van een stedelijk gebied in België naar “de campo” in Spanje. Een hele ommekeer waar we uiteraard wel eerst goed over hadden nagedacht. Omdat we er jawel, al een vakantiehuis hadden, wisten we wel hoe het er was en aan toe ging. Het was nu of nooit.
Dat dit net in volle corona-crisis zou gebeuren konden we uiteraard moeilijk voorzien. Maar we hebben nog geen moment spijt gehad. Niet alleen wij hebben deze mooie regio ontdekt. Meer en meer Nederlanders en Belgen baten hier een B&B uit. Ik laat jullie dan ook graag tijdens de Spaanse weken kort kennis maken met dit prachtige gebied. Hopelijk kunnen jullie snel zelf deze regio komen bezoeken.
foto: uitzicht vanaf Comares.
Axarquía. De Axarquia is een regio ten oosten van Malaga. De benaming komt van het Arabische woord “al-Sharq” wat zo goed als “Land in het Oosten” betekent. Tekenen van de Moorse overheersing zijn trouwens overal nog goed zichtbaar in het landschap. Ook in ons eigen dorp Comares dat het hoogste gelegen dorp van de regio is. Comares werd ook uitgeroepen tot 1 van de “magische dorpen” van Spanje. Zeker een bezoekje waard dus.
Het zuiden van deze regio grenst aan het rustige gedeelte van de Costa del Sol. De kuststeden zoals Torre del Mar zijn een stuk rustiger dan hun tegenhangers zoals Torremolinos aan de westkant van Malaga. Verder zijn er verschillende mooie “pueblos blancos” (witte dorpen) te bezoeken waaronder Frigiliana met tal van winkeltjes. Winkeltjes betekent natuurlijk ook toeristen, maar het blijft er nog aangenaam.
foto: strand van Torre del Mar.
foto: magisch dorp Frigiliana.
Ook natuurliefhebbers en wandelaars komen hier goed aan hun trekken. Er zijn verschillende natuurparken oa Parque Natural Montes de Malaga en Parque Natural de las Sierras Almijara, Tejada y Alhama. Deze regio is er voor iedereen die eens de platgetrapte paden wil verlaten en nog een authentieker stukje Spanje wil zien en beleven.
Culinair. Op culinair vlak valt er eveneens een hoop te vertellen. Eigenlijk te veel om in één gastblog te zetten. Maar hierbij toch een kort en beknopt overzicht.In de Axarquía heb je namelijk een overvloed aan amandelen, olijven, wijnstokken, avocado’s, honing, kaas… De geur van wilde venkel en rozemarijn. De geneugden van het land en van de zee allemaal op één plek. De keuken is nog sterk traditioneel, zeker in het binnenland. In heel wat dorpen zijn er ook feesten met een link naar een product uit de streek. De landbouwers zijn terecht trots op wat ze maken.
foto: olijven Andaliusië staat er vol mee.
Olijfolie. Alleen al over de olijfolie kunnen we een hele blogpost schrijven. Hoewel wij zelf bijna geen olijfbomen hebben, worden we er wel mee omringt en kunnen we onze olijfolie gewoon aan onze overbuurman Juan vragen. De olijfolie in de Axarquía is van een uitzonderlijke hoge kwaliteit door de hele lage zuurtegraad van maar 0,15 tot 0,30%. Dit is met andere woorden “extra virgen”. Als je op zoek bent naar een lekkere olijfolie uit de streek, neem dan zeker eens een kijkje op: Shop Andalucia of Finca don Carmelo. Er is trouwens ook een reisroute die je alle mooie plekjes laat zien.
foto: de olijfolieroute.
Geitenkaas. Eerst hoor je de belletjes, dan zie je ze: de geiten met de geitenhoeder. De kans dat je even moet stoppen onderweg om ze te laten passeren is hier zeer reëel. Hoewel helemaal niet zo bekend als de schapenkaas manchego is de geitenkaas uit de Axarquia uitstekend. Er zijn zo’n 30 tal kaasmakerijen, waarvan er zich al 2 bevinden in 15 km omtrek. Tegenwoordig eten we dus meer geitenkaas dan vroeger. De Queso de Montes de Malaga, waar ik vorig jaar een mooi pakket met lokale producten van heb gewonnen in een wedstrijd.
foto: productos locales.
Flor de Bermeja. In Casabermeja wordt er jaarlijks een feest gehouden “ Fiesta de cabra Malagueña” waarbij er onder andere de beste tapa met geitenkaas wordt gekozen, proeverijen, rondleidingen enz.
Rozijnen en wijn. De Moscatel is uiteraard geen onbekende dessert wijn. De Moscateldruif is het druivenras dat ook hier lokaal wordt geteeld. Niet alleen voor de wijn, maar ook voor de rozijnen. In El Borge is er jaarlijks “El Dia del pasa” (dag van de rozijn) derde zondag van september. Er is ook een klein museum. In september worden de druiven volop geoogst en gedroogd. Hier in de coöperatieve Ucopaxa wordt echter niet alleen een zoete wijn gemaakt maar ook andere soorten. Zeer aan te raden is hier de Montefacco secco!
foto: avocado’s, Anke weet er wel raad mee.foto: net als met mango’s, die er volop groeien
Mango’s en avocado’s. Het is wellicht minder algemeen geweten dat hier ook enorm veel mango’s en avocado’s worden geteeld. Let wel, niet iedereen is daar tevreden mee. Deze hebben namelijk veel water nodig en dat is nu net iets waar hier niet te veel van aanwezig is. (foto mango en avocado) Met andere woorden het is een fragiel evenwicht tussen ecologie en economie. Heel wat landbouwers zijn er echter wel afhankelijk van. Soms zelfs ten nadelen van andere gewassen. Avocado staat hier echter wel vaker op het menu dan vroeger. Probeer bijvoorbeeld eens een pasta met avocado.
foto: Flores de almendras
Amandelen. Vanaf januari zie je ze verschijnen: de amandelbloesems. (foto amandelbloesem). Heel het dal kleurt dan wit en roze. Een prachtig moment dat jammer genoeg niet veel toeristen zien. En ja, er bestaat ook een Día de almendras, dag van de amandelen in Almogia. Amandelen worden in heel wat gerechten gebruikt, en niet enkel zoete gerechten. De “Ajoblanco” is hiervan het voorbeeld uit de streek: een koude amandel/look soep die hier wellicht nog populairder is dan de gewone gazpacho.
Ook gehaktballetjes in amandelsaus zijn populair als tapa.
En verder…zijn er nog de perziken uit Periana, slakken van Riogordo, miel de caña uit Frigiliana (soort rietsuikersiroop) en honing in Colmenar. Een walhalla voor foodies dus… en dan hebben we het nog niet gehad over de mooie natuur, prachtige stranden, en het culturele erfgoed…
foto: footstep in Comares.
Zin gekregen in meer en om de regio zelf te verkennen? Zoals reeds vermeld, zijn er hier tal van B&B die gerund worden door Belgen en Nederlanders. Uiteraard was en is dit ook voor hen een zeer moeilijke periode.Daarom hier enkele mogelijkheden om een volgende vakantie te plannen :-).
Culinair. Wil je culinair worden verwend dan kan je terecht bij de Nederlandse topkok Léon Winthaegen Je kan er dan ineens een verblijf aan vastkoppelen bij Casa la Quinta in Riogordo. Fotocursus. Meer interesse in een fotocursus dan kan je bijvoorbeeld terecht bij Finca Gordo. Wandelen. In Almogia is er een fijn adresje bij Casa Sarandy met enkele wandelarrangementen. Ook in Comares kan je terecht bij Viva España voor een kennismaking met de streek. Wellness In Arenas is er dan weer Casa La Pura Vista met bijvoorbeeld een wellness arrangement.
Wil je eerder zelf een huisje huren? Dan kan je terecht bij bijvoorbeeld Finca Maran in Colmenar of Casa Wendy in Comares. En uiteraard zijn er nog zo vele anderen. Neem daarvoor ook zeker eens een kijkje op de website Malaga for you.
foto: straatje in Comares.
Zelf een huis kopen? Als je zelf interesse hebt in een vakantiehuis of om permanent te verhuizen, dan is Andalucië Vastgoed een goed beginpunt, met 16 jaar ervaring in deze regio. Geert en Patricia helpen jullie graag verder.
foto: de Arxaquia!
Dank je wel, muchas gracias Anke voor een kijkje in jouw speciale stukje Andalucia en alle leuke tips!
foto: Anke en haar man.
Bio Anke Morreel: Mijn naam is Anke en sinds juni 2020 heb ik samen met mijn man de stap gezet om permanent naar Spanje te verhuizen. Wij wonen op “El Campo” = “den buiten” even buiten het witte dorp “Comares” dat ook wel “Balcón de la Costa del Sol” wordt genoemd.Deze blog is ontstaan omdat ik mijn eigen recepten wou bewaren. Stilaan is dat meer en meer gegroeid tot een heuse kookblog en wil ik jullie over mijn schouder laten meekijken in mijn keuken. Nu kan ik nog meer uitleven in gezond koken met Spaanse en lokale producten. Mijn moto is: weinig moeite, veel effect. Eenvoudige recepten maar met boordevol smaak.
Vrouwe van het palazzo. Marlena de Blasi. Een bijzonder kook- en leesboek over wonen en koken in Umbrië. Marlena is een bijzondere kok. Zij runde een kleine bistro in Kansas, maar werd verliefd op een Italiaanse bankier uit Venetië. Ze verkocht de boel en trok de Atlantische Oceaan over en vestigde zich vlak buiten Venetië op een eilandje in de lagune. Hierna vestigde het koppel zich in Toscane, in een oud huis. Uit het boek 1000 dagen in Toscane komt de inspiratie voor mijn recept voor worstjes van de wijnboer.
De Blasi trok verder en belandde in Orvieto, bisschopsstad in Umbrië, waar het stel een heus krakend palazzo betrok en wederom de sterren van de hemel kookte. Daarna wordt het stil rond deze schrijfster en heeft Gereons Keuken Thuis geen boeken van haar hand meer gelezen. misschien de draad binnenkort weer eens oppakken en kijken waar Marlena nu vertoeft.
Vandaag in de serie recepten uit niet alledaagse kookboeken een dessert voor maar liefst 12 personen. Ruimte zat in de balzaal van het palazzo zal de schrijfster gedacht hebben. Mocht je dit teveel vinden, vries dan de rest van het bruine basterdsuiker gelato dan gewoon in.
Nodig voor 12 personen:
10 grote eidooiers
150 g bruine basterdsuiker
8 hele kruidnagels, licht gekneusd
475 ml slagroom
475 ml volle melk
100 ml EV olijfolie
Bereiding:
Klop de eidooiers en de suiker in een grote kom door elkaar. Meng de kruidnagels, slagroom en melk in een pan door elkaar en breng op een middelhoog vuur aan de kook. Laat kort sudderen. Zeef het mengsel en voeg het in een dun straaltje toe aan het eidooier- en suikermengsel. Klop goed door. Breng het geheel opnieuw aan kook in een pan en laat achtminuten koken totdat er een mooie custard ontstaat. Giet in een kom en laat deze custard afkoelen. Roer hierna de olijfolie erdoor en klop goed. Doe de custard in een bakken en vries deze in. Haal de bakken om de 15 minuten uit de vriezer en roer met een vork goed door. (met een ijsmachine gaat dit natuurlijk sneller) Zet terug in de vriezer en herhaal dit proces een keer of 4, totdat een mooie ijsstructuur ontstaat. Na deze vier keer zal de custard licht bevroren zijn. Wil je steviger ijs herhaal dan het proces nog een keer of twee. Serveer dit ijs bij de gekaramelliseerde bloedsinaasappels uit Vrouwe van het palazzo. Deze maak je makkelijk zelf door sinaasappelschijven met suiker en een dot boter te karamelliseren. (ik zou er zelf ook nog een scheutje vin santo aan toevoegen)
Volgende week in de serie niet alledaagse kookboeken, de Hongaarse keuken van Gundel, een culinaire tempel in Boedapest.
Andiamo! met De Smaak van Italië. Het voorjaarsnummer plofte deze week op de mat van Gereons Keuken Thuis. Een hoopvol nummer, dat uitziet naar het voorjaar. Helaas gooide de realiteit in Italië roet in het eten en zit het Andiamo! er nog eventjes niet in. Maar de mare gaat, dat de hele noodtoestand per 1 mei verleden tijd is. Vooruitkijken dus naar al het moois en lekkers, dat de Laars heeft te bieden.
Dit voorjaarsnummer heeft als special het kopen van een tweede huis. Lockdowns in Italië en andere landen leidden ertoe, dat een huis buiten de stad een gewild iets is geworden. Ik begrijp, dat wel, want je zult maar drie hoog achter in Turijn of Rotterdam tegen de daken aan zitten te kijken. De nieuwe Smaak van Italië wijdt er een special aan met de do’s en don’ts en tips van kopers, die je voorgingen.
foto: Napels, muurschildering.
Andiamo! Indien je niet van zins bent een optrekje te gaan kopen, valt er nog heel wat af te struinen door de Bel Paese. In dit nummer neemt De Smaak van Italië je mee naar de stad Napels, mix van klassiek en hipster. Een stad waar het inmiddels weer goed toeven is. Zou dat door die geniale vriendin van mevrouw Ferrante komen? Napoli is een grand tour waard.
foto: verstild Calabria.
Als je niet van de stad houdt is er het uiterst rustige en nog door Nederlanders niet platgetreden Calabrië, stille dorpjes en een azuurblauwe zee. Ook in zee, maar dan noordelijker is het fijn vertoeven op Isola de Giglio, slow travel in een pure vorm op een ruig eilandje voor de Toscaanse kust. Onno Kleyn viert de Italiaanse primavera.
foto: dorpje aan de Palmenkust.
Andiamo! naar de palmenkust van Ligurië, een kuststreek vol palmen en met de mooiste dorpjes van Italië, Cervo, Varazze en Finale Ligure. Zeventig kilometer kust. De Smaak nam alvast een kijkje aan de Rivéa d’e Parmue. Wandelen genieten van het strand en het moois, dat Liguria biedt.
foto: Toscaanse kippensoep uit SLOW.
Er wordt als vanouds ook aandacht aan eten besteed. Deze reis een special over vegan koken alla Italiana met het mooie boek Veganista van Luna Trapani. De zussen Janssen bereiden een voorjaarssalade en we gaan SLOW koken met Louise Franc. Langzaam koken, onderaan deze blog vind je een heerlijk recept. Tot slot het verhaal van de beroemde Engelenburcht, een multifunctioneel gebouw, ooit gebouwd als mausoleum met een daverende geschiedenis.
foto: cover De Smaak van Italië.
Andiamo! met de Smaak van Italië en je kunt er nu thuis al mee starten. De Smaak van Italië is on- en offline te koop voor € 6,99
foto: cannellinibonenpuree uit SLOW.
RECEPT: gepureerde cannellinibonen met citroen en rozemarijn. (uit SLOW)
Nodig:
1 el olijfolie
1 ui in kleine blokjes
2 teentjes knoflook, geperst
2 blikken cannellinibonen à 400 g uitgelekt en afgespoeld.
60 ml kippenbouillon
2 el crème fraîche
1 el citroensap
1/2 tl fijngehakte rozemarijn plus wat voor garnering
smalle dunne reepjes schil van een onbespoten citroen
Bereiding:
Verhit de olijfolie in een pan op middelhoog vuur. Bak de ui en knoflook zachtjes 3 tot 4 minuten, of tot de ui zacht en glazig, maar nog niet bruin is. Voeg de uitgelekte cannellinibonen toe en breng aan de kook. Laat de bonen 3 tot 4 minuten zachtjes koken, totdat ze goed zijn opgewarmd. Neem de pan van het vuur, en voeg de crème fraîche, het citroensap en rozemarijn toe. Prak de bonen grof met een pureestamper tot ze redelijk glad zijn. Serveer deze puree direct, gegarneerd met wat citroenschil en extra rozemarijn. Lekker bij kafsworstjes.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Kan ik dat eten? Van eetbare bloemen tot giftige kruiden. Maandagmiddag was ik op pad bij een landgoed in de duinen. Ik weet daar een plekje, waar door de vochtige bodem en kalkrijke grond in het voorjaar veel daslook staat. Lekker goedje om te gebruiken in dips en salades. Maar met een waarschuwing. Daslook, althans het blad ervan lijkt op lelietjes van dalen. En laten die laatste nu zo giftig als wat zijn. En lelietjes van dalen ruiken niet naar knoflook. Niet voor consumptie geschikt dus. Een fijne bijkomstigheid tijdens deze ellenlange Covid-19 jaar is, dat ik elke dag kan kiezen, waar ik ga wandelen. Het strand op of naar één van de grootste stiltegebieden van ons land, de Amsterdamse waterleiding- en Kennemerduinen. Een lekkere combinatie van zee en bos. De paden op, de lanen in. Nu valt er aan het strand al heel wat eetbaars te verzamelen, maar op het duin is ook het een en ander wild te plukken. Nogmaals met voorzichtigheid en mate. Een leuke tip van de schrijvers m.b.t. eerdergenoemde daslook is wachten, totdat dit plantje bloemen heeft, om je niet te vergissen. De bloempjes zijn overigens ook eetbaar.
In Gereons Keuken Thuis ligt het fijne boek Kan ik dat eten? van Duitse schrijvers Katrin en Frank Hecker. Een rijk geïllustreerd boek over alle eetbare, maar ook te vermijden giftige planten in de natuur om je heen. Aangezien ik graag op pad ga om wat eetbaars te scoren een welkome aanvulling in mijn groen (te)bibliotheek. Wildplukken is een natuurlijke en gezonde bezigheid. Je bent buiten, geniet van het bos en je komt thuis met een maaltje kruiden of bessen. Katrin en Frank hebben alle eetbare en giftige planten per seizoen gerangschikt, beschrijven waar je op moet letten en waar je ze kunt vinden. Ook vind je per plant duidelijke symbolen. De schrijvers waarschuwen ook voor vergissingen, want sommige planten en bessen hebben een counterpart. Eet dus alleen wat je duidelijk kunt herkennen. en een tip van mij: was gevonden kruiden goed bij thuiskomst, want ook vossen wonen in de duinen en laten weleens wat vallen. Kan ik dat eten? is een betrouwbaar hulpmiddel voor de aspirant wildplukker. Gereons Keuken Thuis legt dit leuke boek in de kofferbak van de auto. opdat ik altijd even kan checken of ik het kan verorberen?
Kan ik dat eten? Van eetbare bloemen tot giftige kruiden. Katrin en Frank Hecker. (ISBN 9789089898555) is een uitgave van Terra en is te koop voor € 18,99
Over Katrin & Frank Hecker: Frank Hecker studeerde biologie met de focus op zoölogie, plantkunde en mariene biologie. Hij publiceert rapporten over natuurhistorische onderwerpen in bekende tijdschriften en kranten en is de auteur van verschillende boeken. Samen met zijn vrouw Katrin woont en werkt hij op hun domein met wilde tuin in Sleeswijk-Holstein. Op het ritme van de natuur kruiden, vruchten en wortels verzamelen is een vast onderdeel van hun leven.
Noot: dit boek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Reacties laden....
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
