Kipfilet alla Loren. Deze week besprak ik het nieuwe boek van Saskia Balmaekers Mijn Napels. Zij neemt je mee door de straten van deze mooie stad.langs kunst, kerststallen en lekkernijen. Het deed mij meteen denken aan de Napolitaanse diva, Sophia Loren, waarvan ik in 1999 een kookboek kocht, waarin zij haar Napolitaanse herinneringen en recepten deelt. Een heerlijk cucina casalinga kookboek. Met de verse smaken van Campanië.
Eind 1999 was ik in Rome om stage te lopen bij de Banca d’Italia. In die tijd was het eet- en drinkgen ook al stevig verankerd in mij. Ik zag op de RAI een programma met Sophia Loren, die daar haar nieuwste kookboek, Ricordi e ricette, lanceerde. Samen met mode-nestor Armani. Ja want zo gaat dat in Italië. Je kon er niet aan ontkomen dat er een nieuw boek van deze Napolitaanse diva verscheen. Daags erna lagen de boekhandels vol met dit kookboek. Dit was nu het souvenir dat ik mee zou nemen naar Nederland. Ik heb dit kookboek nog steeds en vind de Napolitaanse gerechten en plaatjes een lust voor het oog. Omdat de al fresco weken op Gereons Keuken Thuis inmiddels begonnen zijn moest ik ineens denken aan onstaand easy en zomers recept.
Kipfilet alla Loren.
Nodig:
500 g kip (dij) filet plat gemept met vleeshamer of pan 500 g gepelde tomaten (vers) of uit blik zonder pitjes 1 tl oregano gedroogd 1 bosje gehakte peterselie 2 knoflooktenen in plakjes peper zout olijfolie 1 Spaans pepertje zonder zaadjes fijn gesneden
Bereiding:
Verhit in een grote pan de olie en bak hierin de met peper en zout bestrooide en plat gemepte filets en de plakjes knoflook kort aan, zo’n 2 minuten per kant. Let op dat het vlees niet te droog wordt. Haal het vlees uit de pan en houd het warm onder folie in de oven. Bak in de vleesjus snel de fijngehakte Spaanse peper aan, voeg de tomaten, oregano en peterselie toe en laat 15 minuten sudderen. Doe de kipfilet in de saus en verwarm even mee. Eventueel nog wat peper en zout toevoegen. Garneer met nog wat verse peterselie.
Bitter zoete honing. Daar lag het kleurrijke kookboek dan in de keuken van SeaSpot. Het zorgde bij Gereons Keuken Thuis eerst voor wat taalkundige verwarring, door het gebruik van de term Sardinische keuken. Ik heb altijd in mijn hoofd gehad, dat het Sardijns moest zijn. Maar wat onderzoek levert op dat de Sardinische keuken wat meer is dan de Sardijnse keuken. De laatstgenoemde is het pure eten van het eiland zelf met producten van de Sarden of Sardijnen zelf. De Sardinische keuken is breder, daarin worden ook de gerechten uit de laars en uit de Catalaanse keukens tor gerekend. Opgelost! Laten we eens kijken, wat er dan zoal gegeten wordt op dit eiland. Nadat God de aarde had geschapen had hij nog wat brokken over, niet zomaar brokken, maar mooie stukken. Hij wierp ze in de Middellandse Zee en noemde het eiland Sardegna. Nadat hij zijn werk bekeek, kreeg God het idee dat het iets te troppo was en schiep hij in een ingeving de Sardijnen. Met dit leuke verhaal begint het boek van Letitia Clark, die met Bitter zoete honing een ode wilde maken aan de keuken, het eiland en zijn inwoners. Inmiddels vertoeft ze niet meer op Sardinië, maar uit haar hart zal de gulheid en gastvrijheid van de Sardiniër nooit verdwijnen. Tradities zijn van groot belang op Sardegna, dat schreef ik vorig najaar al op mijn blog. Een beetje een vergeten eiland, waar eeuwenoude heerlijkheden zijn bewaard. Met een keuken, waarin verse groenten, zelf verbouwd, stevig vlees en alles uit de azuurblauwe zee de hoofdmoot vormen van het Sardinische dieet. Niet voor niets is Sardinië een van de blue zones, waar mensen zeer respectabele leeftijden bereiken. Een keuken, waar Clark door geobsedeerd raakte. Het delen aan tafel van heerlijk voedsel onder de Sardijnse zon.
A tavola. Voor een aperitivo, met gefrituurde salieblaadjes of muziekpapierbrood met bottarga en olijolie. De merenda, want na een ochtend werk knort de maag een beetje en de pranzo laat nog even op zich wachten. Zoet of zout, Gereons keuken Thuis vindt de simpele doch doeltreffende snack van geroosterd brood, boter en ansjovis een vondst. Of die rulle bottarga paté? Die komt binnenkort op de borrelplank aan zee. Ik maak een sprongetje naar de groentegerechten, met in de hoofdrol de artisjok in vele hoedanigheden. Of wat te denken van een venkelgratin? Sardinië blijft Italië dus een hoofdstuk Grano met pasta en rijstgerechten mag niet ontbreken. (onderaan vind je een lekker linguine recept) Terra gaat over vleesgerechten van kwartel tot varken. Stuk voor stuk mooie ambachtelijke gerechten. Vis ontbreekt niet, bottarga, gedroogde harderkuit. Langoest op zijn Catalaans, een gerecht uit Alghero, gekookt in het puurste water ter wereld, aldus ex man Luca. Bitter zoete honing sluit de maaltijd af met dolci. En dan zijn de buikjes weer rond op dit mooie eiland. Met Bitter zoete honing neemt Letitia Clark een kijkje in de Sardinische keuken, verkent ze bijzondere smaken. Dat niet alleen, maar gunt je des te meer een blik in het gulle en gastvrije leven, dat de inwoners van dit mooie eiland leiden. Ze zijn toch wel verwend door God, toen hij die laatste brokken in zee smeet.
Recept uit Bitter zoete honing. Gereons Keuken Thuis koos voor een zeepasta met bottarga en schelpen, waarover Letitia het volgende meldt: “Net als spek of Parmezaanse kaas is bottarga een manier om lekkere zoutige umamismaken te verrijken en versterken. Het werkt als een soort visversie van Parmezaanse kaas. Net zoals je geraspte kaas aan veel pastasauzen op basis van groente of vlees toevoegt, kun je geraspte bottarga aan sauzen met vis toevoegen.” Letitia Clark eet dit gerecht liever niet als primo.
Let op: In theorie maak je de schelpensaus in een paar minuten terwijl je pasta kookt, maar als je daar zenuwachtig van wordt, kun je de saus ook van tevoren maken en van het vuur opzijzetten. Venusschelpen kunnen wel 10 minuten (in hun vocht) wachten terwijl je de pasta in de gaten houdt. Als die perfect al dente is, kun je pasta en schelpen mengen en warmt de pasta de schelpen voldoende op. Ik doe het ook vaak op deze manier.
Nodig:
400 g linguine
10 el van de beste olijfolie
2 tenen knoflook, gehalveerd
flinke snuf chilivlokken
800 g venusschelpen,
schoongemaakt (open
of gebroken exemplaren
weggegooid)
90 ml witte wijn
handvol bladpeterselie, grof
gehakt
3 el versgeraspte bottarga
Bereiding:
Breng in een grote pan flink gezouten water aan de kook en doe de linguine erin. Schenk intussen de helft van de olijfolie in een andere, brede pan. Verhit hem op halfhoog vuur en doe de knoflook erin. Voeg als die begint te sissen en geuren de chilivlokken en venusschelpen toe. Roer om de schelpen met de olie te bedekken en schenk de wijn erbij. Draai het vuur hoog en leg het deksel op de pan. Wacht een minuut, schud af en toe met de pan, haal het deksel eraf en draai het vuur halfhoog om de saus een beetje te laten pruttelen en indikken. Giet de pasta af (die moet lekker al dente zijn), maar bewaar een kopje van het kookwater. Doe de peterselie, een beetje kookwater en de rest van de olijfolie bij de schelpen. Roer flink en schud met de pan om de saus te binden. Voeg als hij er te droog uitziet nog wat kookwater toe. Voeg tot slot de geraspte bottarga toe en schud nog even flink met de pan, zodat het geheel tot een romige saus bindt. Serveer met een glas koude witte wijn. Waarom niet een flor gerijpte vernaccia uit Oristano? Om helemaal in Sardinische sferen te blijven.
Bitter zoete honing, Letitia Clark. (ISBN 9789059563735) is een uitgave van Fontaine en is te koop voor € 32,00.
Tijdens de al fresco weken komt er nog een lekker recept uit dit boek, instant vakantievreugd tijdens de staycation van 2020.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Mijn Napels. De Vesuvius, een blauwe baai, caffé sospeso, smorfia, lagen geschiedenis, was in de smalle straten, kerststallen en takelmandjes zijn allemaal rekwisieten in het grootste toneelstuk van de hele Italiaanse laars. Gemeenplaatsen duikelen over elkaar heen en de Napolitanen spelen aan beide zijden van de hoofdstraat Spaccanapoli hun rol con brio. De kletsende buurvrouwen, de om door een ringetje te halen geklede man in Bar Sport, de dames van lichte zeden, die wulps op je autoraam tikken, de straatverkopers en de nog alom aanwezige clerus. Dat is Napule, de stad die wij kennen als Napels. Dichter Keats had er zelfs 40 dagen quarantaine voor over om deze 2600 jaar oude stad te bezoeken. Want dit spektakel wil je niet missen. Zelfs niet nu het even niet mogelijk is om te reizen. Het fijne is, dat vorige week Mijn Napels van Ciao Tutti schrijver Saskia Balmaekers is verschenen en Gereons Keuken Thuis dit weekeinde heerlijk virtueel door deze stad reisde. Door de smalle krochten, langs de palazzi aan zee, de 19e eeuwse Umberto I galerij en fascinerende onderwereld, niet de misdaadorganisatie, maar de lagen geschiedenis onder het plaveisel van de stad. Castel dell’Ovo, waar volgens de mare Vergilius een ei onder legde. Mocht dit ei breken is het gedaan met deze aanlokkelijke stad. Napolitanen zijn hier banger voor dan voor de machtige vulkaan Vesuvius, de brenger van voor- en tegenspoed.
Mijn Napels bezoekt kerken, die net een beetje barokker zijn dan andere Italiaanse kerken, vertelt over het Napolitaanse (bij) geloof met 52 patroonheiligen en de smorfia. Padre Pio en Maradona vind je op elke hoek. De musea vol kunst uit de Oudheid, werken van Caravagio en hedendaagse kunst. De straten vol street art. De winkels vol kerststallen, waar iedereen is te vinden van Jozef & Maria tot prins William en Kate Middleton. In Napels houden ze nu eenmaal van bonte taferelen, dus is ook in de presepe iedereen welkom. Hoe meer zielen hoe meer vreugd is het adagium. Italiaans leven in het kwadraat zou ik zeggen van vroeg tot laat wordt er buiten geleefd, gedronken en gegeten. Van de beroemde pizza tot zoetigheden, want daar weten de Napolitanen wel raad mee. Wordt de stad je allemaal iets te druk, dan kun je altijd naar de mooie eilanden voor de kust van Campanië of toeren langs de Amalfitaanse kliffen. Dat deden de Romeinse edelen ook al. Niet voor niets bouwden ze in de baai van de Vesuvius prachtige vakantievilla’s, om Rome te ontvluchten. Niet zonder risico, laat de verwoesting van plaatsen als Pompei en Herculaneum in 79 na Chr. zien. Plinius volgde vanaf een schip de catastrofe. Mijn Napels is een heerlijk boek geworden, waarmee je tijdens je staycation je even kunt wanen in deze over the top Italiaanse stad. Napule, de inwoners noemen het de wereld. Een bijzondere wereld.
Mijn Napels, ontdek de meest fascinerende stad van Italië. Saskia Balmaekers (ISBN 9789401612104) is een uitgave van Xander en is te koop voor € 20,99.
Let op: volgende week een Napolitaans gerecht van de diva uit Pozzuoli…..
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Fit for fun tijdens corona. Gereons Keuken Thuis is benieuwd, jullie je coronakilootjes kwijtraken of proberen te voorkomen? Want zeg nu zelf, het sluipt er makkelijk in of moet ik zeggen aan. Overigens is voor Gereons Keuken Thuis niet deze coronatijd een periode van uitdijen, omdat ik meer beweeg, door het verhuizen en wandelen over het strand, maar juist de aanstormende zomer met alle geneugten. Dat vraagt om aanscherping van het régime. Ja zo streng kan ik zijn. Het halletje van SeaSpot is al ingericht als mini gym bij gebrek aan zwembadmogelijkheden. Gelukkig kun je vanaf deze week weer zwemuurtjes reserveren. Anyway, hoe blijf je fit tijdens corona? Ik vroeg een aantal foodbloggers om hun #fitforfun recepten en tips?
Frits: Mijn man en ik lopen sinds februari 2019 bij diëtiste en beide 15 kg kwijt, door Corona nu helaas telefonisch consult (vrijdag weer). Ben vandaag 2 maanden thuis aan het werken. Was de eerste coronaweken 3 kilo aangekomen maar komt ook door comfort food als taarten bakken. Inmiddels die weer kwijt en een pond lichter dan voor Corona. Verder veel wandelen en fietsen (zelfs de boodschappen). Mijn man sport, als ik werk boven met oefeningen van zijn fitnessclub.
Sophie: Wat mij heel erg helpt is goed lunchen, maar dat doe jij al. Dus ik eet juist meer en lekkerder bij maaltijden. Maar ik was pre corona een stress-eter dus niet gek dat ik afval van lekker thuis zitten zonder werk (begin vrijdag aan nieuwe baan, maar was vijf weken vrij). Gisteren nog hollandse garnalen, verder zelfgemaakte hummus vaak met warme groenterest of met iets salade-achtigs (beetje van mijn radar door gebroken kaak, vraag maar niet verder), laatste heerlijke Kromme Rijn Rund-kroketten. Maar goed ik zoek het dus vooral in het eetpatroon, de verdeling over de dag, en niet in light snacks of zo. Lees meer van Sophie op Eten maken.
Cora: Wij eten elke ochtend divers vers fruit en nog steeds erg veel groenten en kruiden bij lunch en diner. Er komen best dikmakertjes bij zoals room en kaas, maar ik let erg op het zoutgehalte en serveer van meer machtige hapjes kleinere porties. Vlees en vis eten wij alleen mager en meestal bereid in de oven. Daarnaast breidde ik mijn bessen- en kruidentuin uit met groente moestuinbakken. Ik ben verzot op mijn Oost-Indische Kers pesto en kocht in Duitsland mooie zaden van vijf verschillende soorten. Die kwamen grotendeels op, erg geduldig ben ik nog niet, en ze zijn mijn overhangende rand opvulling geworden. Staat grappig en Bloeit straks ook lekker vrolijk. Er is andijvie, koolrabi, broccoli, twee soorten bietjes en eikenbladsla. In kleine hoeveelheden want mijn eerste try-out. Ik ben nog op zoek naar bio wortelen en een rode kool. Wij eten ook veel noten, zaden en pitten maar allemaal ongebrand. Wel even geroosterd. De Ambachtelijke producten die ik gebruik hebben minder suikers en minder vet, dus dan is oppassen in groei redelijk goed te doen. En ook goed verdeeld over de dag. Wij wandelden echt veel maar onze uiterwaarden zijn langere tijd gesloten geweest door overtredingen naar planten en dieren. En in het bos werd het toen plotseling druk en dat neemt mijn wandellust weg. Maar met zoveel planten in groei en in bloei maak ik veel meters in mijn tuintje. En ik ga weer klussen bij een van de kinderen, die zijn zelf druk met werken en houden ons graag bezig. Kijk ook eens op cultfood, moeiteloos koken voor elke dag.
Anne Wies: k lees graag mee. Heb geen last van corona-kilootjes (maar worstel al vanaf mijn jeugd met mijn gewicht. Tijdens deze lock down ben ik in ons huis/ons boerderijtje in Roemenië, Transsylvanië. En ik kan je vertellen: het boeren buitenleven voorkomt extra kilo’s. Hout hakken om vuur te maken om te koken, moestuin inplanten en dagelijks bijhouden, rest van het ‘erf’ bijhouden. Bekijk AWenWvDinRoemenie maar eens. Gereons Keuken Thuis kent dit verschijnsel uit Bourgondië, waar ondanks de culinaire geneugten, het boerenleven de calorieën er voor zorgde, dat er geen gram aankwam.
Van al dat sporten krijg je ook behoefte aan een stevige maaltijd. Gereons keuken Thuis maakt daarom vaak gerechten uit Vélochef van Henrik Orre, zoals deze ontbijtpannenkoeken.
De perfecte ontbijtpannenkoek voor een fietser, zwemmer of loper! Hij bevat veel eiwit door het gebruik van de eieren en is zowel gluten- als lactosevrij. (als dat belangrijk voor je is) De blauwe bessenjam is suikervrij.
Nodig voor 6 stuks:
2 rijpe bananen
4 eieren
25 g rijstebloem
1 tl kaneel
1 tl kardemom
2 tl bakpoeder
kokoksolie
Bereiding:
Meng alle ingrediënten in een grote kom met de mixer tot een glad beslag. Bak de pannenkoeken – bij voorkeur in de kokosolie- goudbruin in een koekenpan.
Blauwe bessenjam:
Nodig:
1 vanillestokje
500 g blauwe bessen (bevroren)
100 ml agavesiroop
300 ml vloeibare pectine
Bereiding;
Schraap het merg uit het vanillestokje en zet weg. Breng de blauwe bessen, de agavesiroop en de vanille in een sauspan aan de kook en laat 10-15 minuten heel zachtjes koken. Voeg de pectine toe en breng nog eens aan de kook. Laat afkoelen en doe de jam over in een schone pot. De jam is gekoeld 3-4 weken houdbaar.
Gereons Keuken al fresco 2020. De #alfresco zomer zit er weer aan te komen op Gereons Keuken Thuis. Buiten koken en eten, een hele zomer lang. Ik kan gewoon niet wachten. Dit jaar een bijzondere, want veel al fresco genoegens spelen zich af “rund ums Haus und zur Balkonière”, nu reizen er eventjes niet in zit. Mijn #alfresco zomer begint dit jaar op 1 juni, tweede Pinksterdag. En op 15 september verloot ik natuurlijk weer twee leuke kookboeken. Tombola! Door verhuisperikelen en natuurlijk het coronaprobleem is er in Gereons Keuken Thuis nog wat onderhanden werk in de vorm van Gereons Mag, dat half juni het licht ziet, een ontzettend leuk vakantie thuis wijnverhaal als gastblogger voor ongewoonlekker en de hangcultuur mosselen van Neeltje Jans nieuwe oogst, die ik morgen verwacht at Sea Spot.
En de nodige kookboeken gaan begin juni de revue passeren. Joie de Vivre van Sacha de Boer en haar vriendinnen. Bitter zoete honing van Sardinië met een lekker recept. Een bezoek aan de gulle keukens van Haut & Bas Rhin. Pas daarna kom ik eraan toe het grote buitengebeuren weer wat vorm te geven, met hoemmoes, groente van de grill, een beach picknick met diverse salades, paella en natuurlijk op 1 juli de dag van de #pastasalade. Nu ik dit schrijf, uitkijkend over de blauwe zee. heb ik er al zin in. Ik hoop jullie ook!
Denk je nu, oh wat leuk, ik heb nog een lekker verhaal of recept om te delen. Reageer dan via een reactie op Gereons Keuken al fresco 2020. (in een reactie onder deze post) En wie weet ben jij één van de gelukkigen, die op 15 september een leuk kookboek wint!
Pesto van radijsloof. Dit vrolijke en makkelijke recept komt uit het boek Zero Waste, dat ik vorige week recenseerde. De apéro is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse régime in Gereons Keuken Thuis. Ook aan zee. Dat verandert niet na de verhuizing. En dan is het lekker dippen bij je glas rosé van deze pittige pesto, gemaakt van radijsloof, dat je normaliter afknipt en weg mikt. De schrijvers van Zero Waste vinden het een heerlijk hapje voor brunch of aperitief. Een no waste idee, om eindeloos mee te variëren. De voorgestelde foodpairing is een bubbel van het Belgische domein Les Agaises, de Ruffus ultra brut. Dat maakt het feest compleet.
Nodig:
2 bosjes radijzen
1,2 dl olijfolie
100 g ricotta
80 g pistachenoten
1 teen knoflook
sap van 1/2 citroen
snuf zout
Bereiding:
Snijd het loof van de radijzen en was het loof en de radijzen apart. Giet olijfolie in een blender, voeg het loof, de ricotta, de pistachenoten, de teen knoflook en citroensap toe. Mix enkel seconden tot een homogene massa, maar niet zo lang, dat de pesto geen textuur meer heeft. Schep de pesto in een kommetje. serveer bij het aperitief samen met de radijzen om te dippen.
Zero Waste, lekkere recepten zonder verspilling. Jeroen De Pauw en het Zero Waste team (ISBN 9789463883863) is een uitgave van Pepeat en te koop voor € 29,95
California Dreamin’. Onlangs plofte dit zonnige kookboek op mijn deurmat en in mijn directe enthousiasme deelde ik een foto op social media. Er werd direct op gereageerd door culi radiomaakster Sara de Leeuw (geen familie) uit LA met de vraag: “Wat is dat, de Californische keuken?” Ik moest haar het antwoord schuldig blijven. Maar nu heeft Gereons Keuken Thuis California Dreamin’ op de keukentafel liggen en terwijl ik uitkijk over een door de ochtendzon beschenen Noordzee, met in de branding een matineuze surfista, bekruipt mij dat Californische gevoel. Toegegeven, clichés buitelen in deze frontierstaat over elkaar heen, maar dat maakt Amerika juist zo authentiek. Net als de Californische keuken, een melting pot van culturen, de bakermat in de seventies van local produce (dank aan Alice Waters), zonovergoten wijngaarden en leisure. Want van het leven genieten hoort bij Californië. Net als fitness en health. California Dreamin’ is geschreven door receptenontwikkelaar en foodstylist Vivian Lui. Opgegroeid in Californië en schrijver voor de NY Times en foodmagazines. Een expert op het gebied van al het moois dat deze grote staat biedt.
In California Dreamin’ heeft Lui het over het paradijs, besneeuwde bergtoppen, goudgele stranden, zinderende steden, uitgestrekte wijngaarden, moderne technologie en vooral de gastronomie. Dankzij de vele zonuren, de vruchtbare grond en inventiviteit van de inwoners is een heerlijk zomerse keuken ontstaan. De nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen speelt daarbij een voorname rol. Net als de foodtrucks en biomarkten, die eerder regel dan uitzondering zijn. Zo deed elke immigratiegolf een duit in het zakje. En dan de POTUS maar muren willen bouwen. De kracht van de Californische keuken zit hem in de diversiteit en dingen net iets anders doen dan anders.
California Dreamin’ start met ontbijt en een niet onbelangrijk en hip ingrediënt is natuurlijk de avocado voor toast. Ook taco’s ontbreken niet als ontbijt of een echt surfersontbijt, om krachten op te doen voor riding the waves. Drankjes nemen een bijzonder kleurvolle plaats in, in de vorm van shakes, ijsthee en lattes. De wijnen ontbreken, maar wie weet kan Lui daar nog een ander boek over schrijven.
Lunchen is in Californië een feest, met salades, nu in het seizoen in Gereons Keuken Thuis, maar ook bowls, slawraps en een BLT sandwich. Inpakken die hap en meenemen naar het strand. Californiërs zijn graag on the road, dus dit kookboek besteedt aandacht aan gerechten om mee te nemen. Repen voor de sportschool of een frisse meloen-komkommersalade. Van de laatste weet ik nu al dat deze een hit gaat worden bij de BBQ hier in SeaSpot. De zon gaat onder in de Pacific en het wordt tijd voor dinner. In de Golden State doen ze dat met een carbonarasaus met voorjaarsgroenten, een bowl met gebraden pompoen of runderribben van de barbecue.
Ik word er op deze ochtend gewoon vrolijk van. Al die zonnige ingrediënten verpakt in heerlijke gerechten. California Dreamin’ is een kookboek, dat de zomer inluidt en waar ik in SeaSpot met zicht op de (kite) surfers heel wat uit ga eten. En voor Sara: “Het blijft niet bij dreaming, de Californische kitchen is the real thing”
California Dreamin’, culinair Californië. Vivian Lui (ISBN 9789461432292) is een uitgave van GoodCook en is te koop voor € 25,95
Toegift: The Mamas and the Papas.
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Verlangen naar vakantie. Het mei/juninummer van de Smaak van Italië staat er vol mee. Niet dat we nu al direct kunnen afreizen naar de Bel Paese. Daarvoor is helaas nog steeds te veel aan de hand in het zwaar door corona getroffen land. Maar vooruitkijken en sognare in tijden van crisis kan helemaal geen kwaad. Want zeg nu zelf: wat zou jij op je wenslijst zetten, zo gauw je wist dat reizen weer mogelijk was? De Smaak zet het allemaal op een rijtje. Het magazine sprak met Nederlanders met een B&B of agroturismo, over hun leven tijdens de lockdown en erna. Hun leven lag plat, maar niet getreurd, vrolijk kijken zij alvast vooruit.
Het hoge Noorden, apfelstrudel en aperitivo in Bozen of Bolzano, een stad vol adellijke architectuur met een heerlijke keuken. Wie weet een overnachting waard onderweg. Of voor een kort bezoek? Cagliari, de hoofdstad van Sardinië komt aan bod, een mooie mix van stad en strand, meren vol roze flamingo’s. Ideaal voor een azuren citytrip en om te proeven van de heerlijke Sardijnse keuken. Met een leuk lezersaanbod. Massimo Fenati, Italiaan in Londen,neemt je mee op reis in zijn fantasiewereld door zijn twee grote passies te combineren, bakken en illustreren. De Smaak van Italië stelde 6 vragen aan deze creatieve duizendpoot. Een lijst met zomerse veblijfadressen, waar je kunt slapen met smaak. Onno Kleyn vertelt in zijn column over wijn bij je pizza, of juist niet.
Verlangen naar vakantie bevat ook een interview met Giorgio, who else, Armani. 87 jaar en nog steeds full force bezig in de modewereld. Lenterecepten met artisjok en pasta’s van de nonne. Een heel tijdschrift weer vol met mooie cultuur, leuke weetjes, fijne logeeradressen en heerlijke Italiaanse recepten. Al is er nog steeds social distance, dit nummer van de Smaak brengt Italiaans genieten iets meer binnen handbereik.
Zero Waste. Een thema, dat mij de laatste tijd veel bezig houdt. Of dat door de coronacrisis komt of al eerder in de lucht hing weet ik niet precies? Het valt Gereons Keuken Thuis wel op, dat er steeds meer (kook)boeken verschijnen met als doel verspilling tegen te gaan. In het kookboek Zero Waste, dat ik recentelijk ontving maakt een heel team, bestaand uit koks Madeline Escafit, Laura Perahia, live cooking chef Jeroen De Pauw en sommelier Eric Bosman, gebruik van het hele product. Het loof van radijsjes wordt een pesto en lelijke groente- en fruitbuitenbeentjes zijn welkom in de keuken. Een boek vol lekkere recepten zonder verspilling. Om het maar met de woorden van Brillat-Savarin te zeggen: “Het onderwerp van de gastronomie is alles wat eetbaar is” Een kookboek met toevoeging van een stuk augmented reality. Via een app kun je meegenieten van de bereiding van het gerecht in filmpjes. Scan de foto van het gerecht en het gaat leven. Alsof je al lezend de Pepeat kookstudio binnenstapt. Zero Waste wil iedereen uitdagen om geen afval over te houden in de keuken. Een principe, dat Gereons Keuken Thuis ook al een tijdje hanteert.
Aan de slag met alle onderdelen. Per groentesoort of ingrediënt volgen eerst wat weetjes en dan recepten. Wist je dat je van een ananasschil heel lekkere cocktail kunt maken? Of van oud brood kruim voor homemade visssticks? Ken jede multi purpose kant van koffiedik als peeling of als begeleider voor gestoofde wintergroenten? Al deze recepten gaan uit van het zero waste principe. Waar ik ook blij van wordt is dat sommelier bij elk gerecht een wij- of dranktip geeft. Een trouvaille, heel oud eigenlijk is het gebruiken van de korst van Parmezaan om je soep te versterken. Wel eruit halen bij het serveren.
Zero Waste is een kookboek, dat Gereons Keuken Thuis de komende tijd nog veel ter hand gaat nemen. Enerzijds vanwege de inspiratie, die je eruit kunt opdoen, anderzijds, om alle augmented reality filmpjes te ontdekken en op te slaan. Ik vind Zero Waste een geslaagd project. En sluit me aan bij de quote van Alain Ducasse: “Soms zijn het de eenvoudigste dingen, die je versteld doen staan. Is eenvoud dan niet de nieuwe luxe? Niet verspillen is daar een onderdeel van.
Zero Waste, lekkere recepten zonder verspilling. Jeroen De Pauw en het Zero Waste team (ISBN 9789463883863) is een uitgave van Pepeat en te koop voor € 29,95.
Volgende week een leuk zero waste recept…..
Noot: dit kookboek werd mij als recensie-exemplaar gestuurd door de uitgeverij. De bespreking hier is mijn eigen mening. Lees ook de disclaimer
Texaanse aardappelsalade. Vorige week dook ik opnieuw in het boek van BOSH boys Henry Firth en Ian Theasby, de vegan artiesten uit de UK. Uit hun tweede kookboek Bish Bash Bosh kwam een plantbased Ibiza sunset burger met rode uien-relish en de succesvolle saus van deze twee lads. Bij zo’n burger uit de oven past, tenminste dat vindt Gereons Keuken Thuis, een Texaanse aardappelsalade met veel groene kruiden, vegan mayo en nieuwe aardappelen. Oorspronkelijk een bijgerecht, dat werd bedacht bij hun Wild West wings, die ze maken van seitan of paddenstoelen. Ik gebruikte voor de Texaanse aardappelsalade kleine krieltjes in de schil. Aardappelsalade vegan of niet is een prima gerecht om te maken met deze zonnige dagen of wanneer je zoals ik bezig bent met verhuisbewegingen. Deze vegan variant kan overal bij, ja ook bij vlees of om het echt Texaans te houden een tomahawksteak van de BBQ. De Texaanse aardappelsalade gaf ik een lichte twist door het gebruik van kleine Amsterdamse uitjes in plaats van kappertjes en een schepje Ton’s truffelmayo (niet vegan), die ik ontving van Kroon op het Werk. We drinken er een glas koud tripelbier bij. Bijvoorbeeld die van de Koninck, triple d’Anvers.
Texaanse aardappelsalade.
Nodig:
900 g nieuwe aardappelen of kriel.
2 stengels bleekselderij
1 rode paprika
8 lente-uitjes
8 kleine augurkjes
4 el kappertjes (ik gebruikte 16 gehalveerde kleine Amsterdamse uitjes)
1 citroen
10 g verse dille
10 g verse peterselie
10 g verse munt
10 g verse koriander
125 g vegan mayonaise (ik gebruikte 100 g gewone mayonaise en 1 el truffelmayo)
snufje zout en wat zwarte peper uit de molen
Bereiding:
Doe de aardappelen of kriel in een pan, vul hem met water en voeg een flinke snuif zout toe. Zet de pan op hoog vuur en breng aan de kook. Kook de aardappelen in 15 tot 20 minuten gaar en zacht. Snijd de bleekselderij in dunne plakjes. Snijd de paprika doormidden, verwijder de zaadjes en snijd deze in kleine blokjes. Maak de lente-uitjes schoon en snijd deze in klein ringetjes. Snijd de augurkjes in plakjes. Halveer de Amsterdamse uitjes. Hak de kruiden fijn en rasp wat citroenschil. Meng alles door elkaar in een kom en knijp de citroen erboven uit. (Vang eventuele pitten op in de hand) Giet de aardappels af en laat ze onder koud stromend water afkoelen. Snijd ze in blokjes. Meng de aardappels door de gehakte kruiden en groente met de al dan niet vegan mayonaise. De Texaanse salade is klaar om te serveren. YEE HA!
Noot: Gereons Keuken Thuis is wederom enthousiast dit boek van deze vegan heren, die laten zien, hoe je een plantaardig dieet makkelijk en zonder gezeur kunt implementeren. Ik begrijp dat contract voor 4 boeken wel, want deze twee hebben een duidelijke missie en zijn nog lang niet uitgekookt. BISH, BASH, BOSH.
Bish, Bash, BOSH, jouw favorieten geheel plantaardig, Henry Firth & Ian Theasby (ISBN 9789059569973) is een uitgave van Fontaine en kost € 27,00.
Volgende week een vegan tip van de Happy Pears uit Ierland, stay tuned!
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.