De meisjes van het GrachtenAtelier, gesprekken en gerechten.

 grachtenatelierfoto: Caroline en Jacqueline Mulders

Aan de Oudegracht in Utrecht gonst het van de activiteit. In twee kelders wordt geschilderd, gekookt, gepimpt en wijn geproefd. Dit onder de bezielende leiding van twee zussen Jacqueline en Caroline Mulders. Een tweeling, die in 2006 begon met het Grachtenatelier. In eerste instantie een creatief gebeuren, in tweede aanleg culinair. En nu is er zelfs de Grachtengalerie aan toegevoegd. Vol mooie hedendaagse kunst.Ik ben benieuwd wat de dames te vertellen hebben. Hun beloning natuurlijk een recept op maat.

 Wie zijn Caroline en Jacqueline. Vertel eens iets over  jullie zelf?

Caroline trapt af: Ik ben Caroline, inmiddels alweer 42 jaar jong , 3 prachtige zoontjes van 5-7 en 10 en een hele lieve man Jeroen!  So far my family life. Ik heb aan de Montaigne modeacademie in Amsterdam gestudeerd en deze succesvol afgerond. Daar heb ik de basis gelegd voor mij creatieve achtergrond.

Na mijn opleiding heb ik bij diverse bedrijven als stylist gewerkt waarbij ik na de komst van mijn oudste zoon Tibeau als freelancer ben gaan werken. Zo kon ik veel beter mijn tijd plannen en toch nog veel thuis zijn voor Tibeau.

Na een paar jaar als freelancer te hebben gewerkt ben ik met Jacqueline het GrachtenAtelier gestart. Jeroen is inmiddels ook eigen ondernemer, zijn hart ligt bij de watersport en dan voornamelijk Stand Up Paddle. Met een goede vriend hebben ze een hele boardline ontwikkeld, die  nu over de hele wereld te koop is. “Von Orange” is the name.

Wij wonen in het Oosten van het land. Dat zou je niet verwachten met een zaak in Utrecht. Jeroen vond 7 jaar geleden een baan in Nijverdal en gezien wij net met het GrachtenAtelier waren gestart hebben we ervoor gekozen om dicht  bij zijn baan te gaan wonen. Voordeel daar is dat we een prachtig huis hebben met alle ruimte erom heen. Met 3 jongens in huis is dat wel een welkome afwisseling. Ik vind het zelf niet erg om te rijden, maar ik denk over een paar jaar dat we wel weer terug gaan naar het Westen.  Hierna vult Jacqueline to the point aan: Ik ben Jacqueline, een kookgek, creatieveling, moeder, leermeester en ondernemer. Wij hebben van onze beide passies ons werk gemaakt.

 

 

Wat doen jullie op dit moment? Wat houdt jullie bezig? Welke projecten?

 Caroline: Het GrachtenAtelier en de GrachtenGalerie zijn onze grootste projecten en daarbinnen speelt zich alles af. Iedere 8 weken hebben we een wisselende expositie in de galerie met een feestelijke opening. Ikzelf exposeer daar met andere gastkunstenaars. Iedere 2 maanden is het weer werken naar die deadline om alles klaar te hebben voor de expositie en als het me lukt om ook weer nieuw werk aan te leveren. Door de drukte van het atelier sla ik ook wel eens een expositie over. Jolien die bij ons de galerie beheert, heeft de supervisie over de exposities en al het contact met de kunstenaars. Samen bespreken we welke we richting we op willen, maar zij is degene die het verder oppakt, dat geeft veel rust voor mij, zodat ik ook weer tijd heb voor andere zaken bij het Atelier.

De workshop worden het hele jaar door geboekt, de inkopen voor de creatieve workshops doe ik en het inwerken van nieuw creatief personeel. Ook willen we ieder jaar weer een aantal nieuwe workshops op de kaart zetten. We kijken dan voornamelijk naar wat de trend is en of er bv leuke nieuwe aanvragen binnenkomen. We hebben recent The Taste of Holland uitgewerkt. Dit was naar aanleiding van de Voice of Holland, maar inmiddels is er ook een programma The Taste op tv. Wij zijn er dus op tijd bij en hier wordt heel enthousiast op gereageerd.

Verder houd ik me bezig met het hele financiële plaatje achter de schermen en de PR.

Tot een tijd terug deed ik ook alle boekingen, maar we zijn zo enorm gegroeid in een paar jaar, dat we inmiddels iemand hebben aangenomen hiervoor. Carline neemt nu alle boekingen aan en ik haar ondersteun waar nodig.

Jacqueline vult aan:  Ik ben verantwoordelijk voor de aansturing van het personeel en alle HR taken en de ontwikkeling van nieuwe kookworkshops en culinaire uitjes. Ik doe veel aan trendwatching. En zijn altijd druk met het ontwikkelen van nieuwe food- en kunstconcepten.

 

Vertel eens over de start van het Grachtenatelier? Hoe is dat ontstaan?

Zoals ik al vertelde werkte ik na mij studie als freelance stylist. Perfect! Ik kon al mijn tijd zelf indelen en bepalen. Jacqueline is in die tijd een zeilreis gaan maken met haar man Bas.

Jaccqueline vertelt: Tijdens mijn wereldreis had ik echt goed de tijd om na te denken wat ik wilde en hebben Car en ik veel gespard. We wilden altijd al iets samen gaan doen, maar wisten niet goed wat omdat we zo verschillend waren. Een ding hadden we wel samen gemeen, we waren altijd in voor een feestje en vonden het ook leuk om dit te organiseren. Vroeger speelden we restaurantje en daagden we elkaar altijd uit. Dat doen we nu nog steeds alleen op grotere schaal. En sinds twee jaar hebben we ook de GrachtenGalerie, een prachtige galerie waar Caroline samen met andere moderne kunstenaars exposeert.

In de ideeënfase hebben we samen een kinderboekje gemaakt, dat helaas nooit helemaal is afgekomen. Maar daar is de basis gelegd voor onze eerste samenwerking. Toen zij na anderhalf jaar terugkwam en zij ook niet aan een vaste baan vast zat, was het voor ons een perfect moment om een eigen bedrijf op te starten. Mijn moeder Maria die een interieurzaak in Utrecht had, ging met haar winkel verhuizen naar een ander pand. Dat was een prachtig grachtenpand met zoals men ze kent een prachtige sfeervolle werfkelder.

Wij mochten van haar een deel van die kelder gebruiken om daar een workshop atelier te starten.

We zijn drie maanden bezig geweest om alles uit te denken, een website te bouwen, inkopen te doen voor de workshops en de ruimte klaar te maken.

Onze allereerste klant was onze moeder. Zij kwam op 24 februari 2006 haar verjaardag vieren bij ons. De eerste telefoontjes kan ik me ook nog wel herinneren. De website was af en dan krijg je in een keer een telefoontje van iemand die een workshop wilt doen. Daar kregen wij dan echt een kick van. Wauw ze weten ons te vinden!

Hoe hebben jullie je aangepast aan elkaar, aan elkaars disciplines?

Jacqueline vertelt over de samenwerking: Car is secuurder dan ik en wil graag alles tot in de detail weten. Ik ben meer van de grote lijnen en haal veel energie uit het werven en coachen van personeel. Dat heb ik hiervoor ook jaren gedaan en dus logisch dat ik de planning en de aansturing van het personeel ben gaan doen. Het is heerlijk om met een creatief samen te werken, we houden elkaar echt scherp en lopen elkaar ook niet in de weg. We hebben onze eigen taken en eigen verantwoordelijkheden en stemmen veel met elkaar af. We zijn beide harde werkers en maken snel beslissingen.

Caroline: We zijn begonnen met creatieve workshops, dat was mijn discipline. Jacqueline was meer de regelneef, dus die zat op de boekingen. Iedere groep ontvingen we in het begin nog met z’n tweetjes. Jac heette ze welkom en was de gastvrouw en ik gaf de workshop. Ik leerde van haar hoe voor een groep te staan, daar is zij een natuurtalent in en zij leerde van mij hoe de workshop te geven, ben ik ook een natuurtalent in . De perfecte combinatie.

Al snel kregen we meerdere aanvragen en stonden we ieder onze eigen workshops te geven. Ik trots dat ik zelf voor een groep kon staan en Jac trots dat zij als niet creatieve toch een groep kon inspireren met een creatieve workshop. Na 1 jaar hebben we de hele kelder van mijn moeder overgenomen, omdat het al snel veel drukker werd en gingen we ook voor het eerst huur betalen. Dat maakte het ook wel weer spannend. Het werd nu een stuk serieuzer. We zijn de workshops gaan uitbreiden van creatief naar creatief en culinair. Toen ging het in een keer als een speer. Ik heb na een tijdje mijn freelance opdrachten (deed ik er nog naast) en Jac haar parttime baan opgezegd en hebben we ons volledig op het GrachtenAtelier gestort. We groeiden uit ons jasje in één werfkelder. Dus in 2009 hebben we een tweede werfkelder erbij gekocht Daar hebben we een prachtige kookstudio gebouwd. Dat gaf ook weer veel meer mogelijkheden.

 

Wat is de minst aantrekkelijke kant van het ondernemen voor jullie? En dan meteen de meest aantrekkelijke?

Jacqueline vertelt: Minst is dat je altijd de verantwoordelijkheid hebt en het nooit stopt. Als er iemand ziek wordt en niemand kan invallen, dan zijn wij degene die dit moeten opvangen en onze privé afspraken moeten afzeggen. In het hoogseizoen maken we lange dagen en als je dan na een lange dag werken s’nachts thuis komt, gaat toch de computer aan om je mail weg te werken, wetende dat om half acht in de ochtend weer de wekker gaat. Daarentegen doe ik wat ik ontzettend leuk vind, ben ik echt met mijn passie bezig en dan is het helemaal niet erg om hard te werken en heb ik heel veel vrijheid. Ik kan mijn tijden zelf plannen. Met het gezin ontbijten is heilig voor mij en ga dus na de files rijden. Het is heel afwisselend werk en geniet er nog elke dag van. We staan nooit stil en zijn altijd bezig met vooruitgang en nieuwe projecten. Ik ben een echte regelneef en dat doe ik volop!

Caroline vult haar zus aan; Dat is een moeilijke de minst aantrekkelijke. Ik probeer toch overal het positieve van in te zien, maar als ik iets moet kiezen dan denk ik dat je als ondernemer altijd heel veel plannen en ideeën hebt en dan door tijd of geldgebrek blijven dingen soms te lang liggen. Je wil dan graag sneller gaan. Maar dat gaat dan helaas niet, wat frustrerend kan werken. Ik probeer dan ook wel altijd te kijken naar wat we wel allemaal al hebben bereikt, want het zou zonde zijn als dat daardoor in het niet zou vallen. De meest aantrekkelijke kant vind ik dat je toch je eigen tijd kan bepalen, maar ook alle eind beslissingen kan nemen. Als je voor een baas werkt, kun je nog zulke goede ideeën hebben. Maar als hij het niet ziet blijven ze liggen.

 Wat kunnen jullie over jullie workshops vertellen?

Bijna al onze workshops zijn ingericht om met een groep iets te gaan maken. Bij de creatieve kun je ook voor jezelf wat gaan maken, maar heel vaak gaan deze ook in groepsverband. Workshops/spelprogramma’s, zoals wie is de mol, Crazy 88 etc. , maar ook kookworkshops zoals tapas en diverse viergangenmenu’s met verschillende thema’s zoals Italiaans, Frans. We volgen de seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en Het gaat bij ons om de beleving. Je wilt graag wat leren, maar voornamelijk ook een hele leuke dag hebben met je collega’s, vrienden of familie. Wij hebben daar een sausje van gemaakt als het ware. Wij zijn een echt familiebedrijf en willen graag dat iedereen zich bij ons thuis voelt. Gastvrijheid staat bij ons hoog in het vaandel. seizoenen. Naast de workshops verzorgen we hele dagprogramma’s en gebruiken we veel de stad en andere toeleveranciers. Ook geven we veel private diners, recepties, business meetings en kan men bij ons trouwen!

Wat vinden jullie gasten van de workshops?

Iedere gast krijgt bij ons achteraf een evaluatie opgestuurd, zo hebben we het ook gelijk in de gaten als er iets gebeurd waar we bv weer scherper op kunnen zijn. Maar ook de goede dingen krijg je dan te horen. Wanneer wij een evaluatie onder een cijfer 8 binnen krijgen, dan zijn wij niet tevreden. Dan gaan we gelijk kijken wat er anders is gegaan om dit een volgende keer te voorkomen.

Gelukkig krijgen we eigenlijk altijd wel een goede evaluatie. We merken dat we ook veel goede mond op mond reclame krijgen en dat er veel gasten bij ons boeken via iemand die ze hebben gesproken en dat doet goed! Jacqueline vertelt verder: Inspirerend, informeel, lekker en verrassend. Mensen voelen zich welkom bij ons en ervaren een echte belevenis. Ze gaan rijker naar huis en het leuke is bij een workshop, iedereen is bij ons gelijk. Even geen rangen en standen, maar samen als team presteren.

 

Wat vinden jullie een heerlijke maaltijd?

 Caroline: Ik ben sinds een tijdje op de gezonde toer. Je merkt dat door drukte, dat je niet altijd de tijd neemt om goed te eten. Ik heb nu een vaste boodschappenlijst met ingrediënten die ik perse in huis wil hebben, waar je altijd diverse gerechten mee kan maken. Daarnaast vul ik dat aan met andere lekkere dingen. Maar het zijn voornamelijk veel verse producten en tegenwoordig ook meer vis dan vlees.

Wat ik een echte lekkere maaltijd vind is gebakken zalm met spinazie of een forelletje in de oven met verse groente ( sperzieboontjes)

Jacqueline: Ik ben gek op sushi. Daar kan je me ’s nachts voor wakker maken. Zelf sta ik ook graag in de keuken en kook nooit volgens een recept, ik zoek altijd de grenzen op. Alles gaat op gevoel en vind het leuk om van alles uit te proberen. Het liefst met weinig inzet en veel resultaat.

De lezer begrijpt nu inmiddels wel voor welke taak Gereons Keuken komt te staan

 

En natuurlijk welke wijnen, ik weet dat één keuze niet mogelijk is?

In een restaurant kies ik vaak voor een Sauvignon blanc wijn als deze in de huiswijnen zit. Een van mijn favorieten wijnen is de Oostenrijkse Grüner Veltliner wijn.

Caroline: O jee wat dat betreft ben ik het zwarte schaap van de familie! De hele familie houdt wel van een wijntje, ik ook wel, maar ik drink eigenlijk alleen maar als er iets feestelijk is, of als we uit eten gaan.

Een lekkere lichte rosé ( geïnspireerd door mijn moeder) vind ik wel heel lekker. En graag droge wijn, zoet is niet aan mij besteed.

 

Wat lusten jullie echt niet en waarom niet?

Balkenbrij, bloedworst, tuttifrutti, is niet besteed aan mij. We mochten vroeger één ding uitkiezen wat we niet hoefden te eten en dat was bij mij tuttifrutti, Bij die andere zat ik met lange tanden te eten. Hier is Jacqueline het roerend eens: Tuttifrutti, nog nachtmerries van omdat we dat vroeger moesten eten, verder lust ik eigenlijk alles!

 

Vertel eens wat over jullie “foodprint” Er worden dagelijks tonnen voedsel wereldwijd weg gekieperd?

Wij proberen zoveel mogelijk te hergebruiken wat wij niet bij een workshop kunnen gebruiken meer. Voordeel van ons inkoopsysteem is dat wij precies weten hoeveel personen er gaan komen.

Alles gaat op reservering vooraf. Het gebeurt wel eens dat een groep  met minder personen komt opdagen dan besproken. Alles wat in de ijskast kan blijven zullen bij een volgende groep gebruiken. De verse groentes zijn vaak niet heel lang bruikbaar meer en hier maken we chutneys van.

Iedereen die bij ons een workshop boekt ( dus alleen de organisator) krijgt na afloop zo’n heerlijk potje mee!

 Waar gaan jullie het liefst naar op reis?

Caroline: Daar waar het warm en zonnig is! Ik houd ervan om de zon op mijn lijf te voelen, lekker op je slippertjes lopen en even niet al te veel hoeven doen. Frankrijk is wel een van onze favoriete bestemmingen. We zijn 2 jaar geleden met onze 3 jongens naar Mallorca geweest en ook daar was het prachtig! Voor de kinderen kwamen, zijn Jeroen en ik 2 keer naar Hawaï geweest en deze plek staat nog steeds op ons lijstje om met de kinderen te gaan bezoeken.

Jacqueline: Ik ben gek op zeilen en we gaan er vaak in de weekenden op uit. Ik vond het geweldig dat ik een wereldreis met de boot heb kunnen maken. Zo zijn we met de boot  in Syrië Israël en Libanon geweest. Prachtige landen waar je nu echt niet meer kan komen. Turkije vond ik het meest vriendelijke land. Italië heeft de beste keuken.

 

Willen jullie nog iets anders vertellen….delen?

Caroline: Ja ik wil jou ook bedanken voor al je enthousiaste inzet in de tijden dat je veel voor het GrachtenAtelier werkte. Jij hebt samen met ons de culinaire workshops inhoud gegeven. En als ik daaraan terugdenk met wat voor een gemak jij weer al die heerlijke recepten uit je mouw schudde ben ik benieuwd wat voor lekkers hier weer uitgaat komen! (het wordt een menuutje)

Jacqueline besluit met de woorden: Ja het is belangrijk om te genieten van het leven, pluk de dag! Ik maak van elke dag een feestje en ben heel blij dat ik negen jaar geleden het roer heb omgegooid. Ga voor je dromen en durf groot te dromen. Ik geniet ervan om veel te geven en mensen te coachen en inspireren. Als je zelf veel geeft krijg je ook heel veel terug en wordt je leven met positieve energie verrijkt!

 

Ook zin gekregen in één van workshop van deze dames? 

 Kijk dan eens op www.grachtenatelier.nl 

In maart en april zijn er op maandagavonden Gereons Keuken Thuis wijn- en spijs workshops te beleven 

 

SONY DSC   foto: Het Grachtenatelier


Het Menu


Het gaat hier om een gesprek met tweelingzussen. Gereons Keuken Thuis komt dus niet weg met een recept voor de dames. Het wordt een menuutje op basis van hun antwoorden. We beginnen met groentesticks met een hummus dip. Caroline kan dan gaan voor het gezonde, Jacqueline kan dromen van de Levant waar ze door heen zeilde. Het hoofdgerecht wordt spaghetti met krab. Het nagerecht, hoe kan het ook anders fruit en wijn in een modern jasje. Fruit met koek en kaas. We drinken er een witte wijn uit de kelder van Oudegracht 207 bij. De witte Saumur van domaine Fuet.

 

Groentes met hummus dip


Nodig:

 

4 stengels bleekselderij

1 komkommer

1 grote wortel

1 pot kikkererwten

3 tenen knoflook

1 tl chilipoeder

1 tl komijn

zout en peper

1 bosje peterselie

sap van 1 citroen

olijfolie

 

Bereiding:

 

Was en snijd de groentes in reepjes. Leg ze als een waaier op een schaal.  Doe  de kikkererwten, knoflook, peterselie, chilipoeder, komijn, citroensap en olijfolie in een smalle kom en pureer met staafmixer tot gladde hummus. Maak op smaak met wat peper en zout

 

 


Spaghetti met krabvlees

 

Nodig 4 personen

 

400 g spaghetti

400 g krabvlees

2 el olijfolie eerste persing

1 glas witte wijn

sap van halve citroen

1 el citroenrasp

zout en zwarte peper

50 g Parmezaanse kaas

gehakte peterselie

 

Bereiding:

 

Kook de spaghetti al dente. Meng het krabvlees met de olijfolie, peper en zout. Verwarm in een pan en voeg de witte wijn toe. Als het kookt kun je meteen het vuur uitzetten. Meng de spaghetti en de krab en voeg de zest en sap van de citroen toe. Bestrooi het gerecht met de Parmezaanse kaas en peterselie. Indien de pasta iets meer vocht nodig heeft kun je wat kookvocht van de spaghetti toevoegen.

 

Deventer koek met peer en mascarpone

 

Nodig 4 personen:

 

2 peren

4 plakken Deventer koek

4 bolletjes stemgember

1 glas moscatel wijn

250 gram mascarpone

honing

 

Bereiding:

 

Verkruimel de koek en week deze in de moscatel. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Hak de gember fijn en meng deze met de peren. Bewaar wat peer en gember om te garneren Voeg hier wat honing aan toe. Vul de glazen met een laagje koek daarop de peren en gember. Giet er wat moscatel op. Klop de mascarpone los. Maak de glazen af met de mascarpone. Garneer met stukje peer en gember. Ik voeg nooit suiker toe aan de mascarpone.

Recepten uit mijn kookboek Gereons Keuken Thuis

Spelevaren in het Waterland, een vissandwich

 

 foto idyllisch Broek in Waterland
 

“Schuitje varen, theetje drinken, varen we naar de Overleek”  Een idyllische plek verscholen in het mooie Waterland direct boven de stad Amsterdam. Je ziet in de verte de contouren van de stad. En hier ben je ineens full force in het groene en lage Holland. Over een smalle dijk kom je aan bij theetuin Overleek, waar de kippen rondscharrelen en je vrolijk kwispelend wordt begroet door de huishond. Na de koffie met hun eigen gemaakte pruimentaart was het tijd om ons te melden voor een fluisterbootje. Met zo’n bootje kun je over de sloten en kreken door dit landschap varen. Door de geruisloze motor van het bootje onderga je het wuivende riet, het kabbelen van het water en de geluiden van de mooie zwart wit bonte dames, die ook van de zon genieten aan de walkant. Via de sloten kom je in het mooie Broek in Waterland met zijn karakteristieke houten huizen, borders vol hortensia’s. Wat ziet het er van het water allemaal anders uit! Daarna gaat de tocht verder langs Zuiderwoude, ook zo’n plaatje. Volgende halte is Monnickendam, mooie stop om gerookte IJsselmeer paling en makreel te kopen.* Via de prachtige Monnickermeer polder kom je dan weer terug op de Overleek, waar je aanlegt en nog even heerlijk kunt zwemmen. Aanrader deze tocht! Ga hem zeker komend voorjaar nog eens maken. Voor de inwendige mens gaat er op de boot een stevige makreel- en palingsandwich mee. Erbij drinken we een koude chardonnay van de Caves de Lugny uit de Mâconnais.

Nodig 4 personen:

12 sneden bruin brood
300 g gerookte paling
400 g gestoomde makreel
1 fijn gesnipperde rode ui
1 el mosterd
3 el crème fraîche
2 el gehakte bieslook
zwarte peper
veldsla
prikkers

Bereiding:

Rooster de sneden brood aan beide zijden. Maak van crème fraîche, mosterd en 1 eetlepel bieslook een smeersel voor op het brood. Besmeer de sneden brood met dit mengsel. Snijd de paling in stukjes. Maak de makreel fijn en meng met wat rode ui snippers. Beleg de eerste snee brood met makreel mengsel, leg erop de volgende snee brood en beleg deze met de paling. Op de paling strooi je nog wat bieslook en wat gemalen zwarte peper. Sluit af met derde snee brood en snijd schuin door. Prikker erdoor. Eventueel kun je nog wat veldsla aan de sandwich toevoegen.

* het Nederlands Visbureau verblijdde mij met een mooie makreel 9 januari jl. Het inspireerde mij, om deze oudere blog weer eens in het zonnetje te zetten.  Nederlandse vissers doen dagelijks hun best mooie waar aan wal te zetten. Dus proef en geniet van al het moois dat uit de wateren om ons heen komt. Kijk eens op http://www.visrecepten.nl/  Overbodig te zeggen dat deze vissandwich in Gereons Keuken en Route komt!

Sunday at Sea, mosselen met garnalen-roomsaus

foto: opgerolde netten van een trawler

Een nieuw jaar, een tweede kook- en leesboek misschien. De titel stond meteen vast. Gereons Keuken en route. Koken in de stad, koken op het land en aan zee. Onderstaand recept komt zeker in het hoofdstuk “au bord de la mer” te staan. Een hoofdstuk over alles wat de zee geeft. Zomaar een zondagmiddag aan de Noordzee. Ik kijk naar een bekend schilderij. De lage luchten domineren. Wolkenpartijen zoals je die alleen in onze contreien ziet. De zee verkleurt van blauwgroen naar hard grijs door afwisselend zonneschijn en regenwolken. Dit is één van mijn favoriete periodes van het jaar. De zee zorgt voor dit schouwspel.  De stranden zijn weer leeg, de wandelaars vertrokken. Je ruikt jodium. Langs de vloedlijn vaart een kleurige trawler, garnalen vissend, gevolgd door meeuwen. Die doen hiermee ook hun maal. Vandaag een recept voor mosselen in een garnalen roomsaus. Een gerecht met de geneugten van de zee.
Erbij drinken we om in zeesferen te blijven een witte Picpoul de Pinet uit de Languedoc.

Nodig 4 personen:
2 kg mosselen
250 g Noordzee garnalen
1 prei
2 sjalotjes
2 tenen knoflook
1 glas witte droge wijn
50 g roomboter
2 eidooiers
1 potje crème fraîche
sap van een halve citroen
bieslook
peterselie
1 tl kerriepoeder
peper en zout
Bereiding:

Spoel de mosselen en verwijder de kapotte exemplaren. Snijd de prei en 1 sjalotje in ringetjes. Snijd 1 teen knoflook fijn. Verhit in een mosselpan 25 g boter en fruit hierin de prei, sjalot en knoflook aan. Blus af met een glas witte wijn. Voeg de mosselen toe en breng aan de kook. Kook de mosselen gaar in 7 a 8 minuten. Haal de mosselen uit de pan en houd ze warm in een schaal in een lauwe oven. Zeef het kookvocht en zet apart. Klop eidooiers en crème  fraîche met wat citroensap door elkaar. Voeg hieraan wat peper en zout toe. Snipper de ander sjalot en knoflook fijn. Verhit de overige boter en fruit hierin de kerriepoeder sjalot en knoflook. Blus af met het gezeefde kookvocht. Laat kort pruttelen. Voeg dan  het ei- en roommengsel toen en roer goed door. Breng niet meer aan de kook. Voeg de garnalen toe. maak de saus af met wat peper en zout. Haal de schaal met mosselen uit de oven. Giet de saus over de mosselen en bestrooi met flink wat peterselie en bieslook. Serveer de mosselen met wat tagliatelle.

Aligot, stevige kost uit de Auvergne

 foto: de oude vulkanen van de Auvergne
In mijn keukentje klinken de mooie Chants d’Auvergne, gezangen in het Occitaans. Ik vind deze muziek sprookjesachtig. Muziek van de componist Joseph Canteloube. Tussen 1924 en 1955 zette deze man traditionele herders-  en volksliederen om naar klassieke muziek. voor een heel orkest.
In mijn kookleesboek Gereons Keuken Thuis* staat een stevig gerecht uit de Auvergne. Het Centraal Massief vormt het hart van de Auvergne en is een ruig en onherbergzaam gebied met oude vulkanen en afgesleten bergplateaus. Het wonen en werken in deze streek is fysiek altijd zwaar geweest. Vandaar dat de keuken zich kenmerkt door stevige boerse gerechten.

Vandaag aligot, een aardappel kaaspuree, stevige kost. Deze aligot smaakt heerlijk bij wildworstjes. Na een maaltijd als deze kan een Auvergnat er weer tegenaan. Bij de stevige smaken van wild en aligot past een Cahors van de tannat druif goed.

Nodig 4 personen:

 1 kg kruimige aardappels
2 tenen knoflook
150 ml zure room
125 g gemalen Cantal of Gruyere
1 dl halfvolle melk
zout en peper uit de molen
Bereiding:
Schil de aardappels en breng ze met wat zout aan de kook. Kook de aardappels in 20 minuten gaar en giet ze af. Pel de knoflook en hak deze fijn. Verwarm in een pannetje de knoflook en de zure room. Voeg de aardappels toe en maak met de stamper een puree. Meng de kaas en melk er door heen en klop het geheel tot een mooie smeuïge en luchtige puree. Op smaak brengen met zout en peper.
*Gereons Keuken Thuis is er nu ook als Ebook.

De Kroon op het Werk, foodbloggers event 2014

 foto: pakhuis Asia

Opgetogen reed ik naar Koog aan de Zaan, in het hart van de Nederlandse voedselindustrie. Op weg naar het foodbloggersevent 2014, georganiseerd door Kroon op het Werk,www.kroonophetwerk.nl , de Marketing-PR specialist in eten en drinken. Een mooie elevator pitch, zo vernam ik later. Een zeventigtal foodbloggers, waaronder Gereons Keuken Thuis werden door de mensen van Kroon op het Werk hartelijk ontvangen in de oudste houten herberg van Nederland, de Vijfde Smaak. Spaanse munten uit de Tachtigjarige Oorlog zijn hier getuige van. Ik kende het pand uit een ander verleden onder de naam Waakzaamheid.
Robert Kroon opende het event. Hij had foodbloggers van allerlei kunne uitgenodigd, omdat deze schrijvers in zijn ogen de toekomst zijn. Niet gehinderd door redacteuren en in hun volle vrijheid zijn bloggers voor het Marketing-PR bureau steeds belangrijker geworden. Zij zijn de poort voor de eten en drinken producerende bedrijven naar de consument. Moge dat duidelijk zijn. Hij had voor alle deelnemers een verrassing, geen goodiebag deze keer, maar een foodybox. “Kijk ernaar en doe er iets mee”, zei Robert Kroon, “laat ons weten wat je van de producten vindt!”  Er stonden drie lezingen op het programma. Onno Kleyn, www.academieculinairschrijven.nl wijdde de foodbloggers in over de ins en outs van de culinaire schrijverij. Robert Kroon en Thomas Valkema, www.tomarkt.nl vertelden over marketing en zoektermen. Esmée Scholte en Simone van den Berg van www.tobeablogger.com deelden hun blog- en WordPressexpertise met de toehoorders. Leerzame onderwerpen dus. Het aangename gezelschap van mede-foodbloggers gecombineerd met het nuttige. Een mooie combinatie.

Na de sessies was er een soepje, een mooie paté van wilde gans, amuses en tijd voor een borrel. Dit alles in het mooie pakhuis Asia, waar de Kroon op het Werk is gevestigd. En voor ik er erg in had was het event al weer voorbij. Samen met een andere foodblogger liep ik bepakt en bezakt met de foodybox naar mijn auto. Vol nieuwe indrukken en ideeën. De foodybox levert door de verscheidenheid van waren, van een bruine jenever, een mooie Hollandse makreel, gezonde drankjes tot Italiaanse antipasti, veel inspiratie op  Dat worden lekkere recepten op Gereons Keuken Thuis. Maar ook de coöperatieve sfeer en het delen van ervaringen met andere foodbloggers gaven mij veel input. Uit de foodybox ga ik het één en ander klaarmaken. En natuurlijk zal ik erover bloggen. Maar dat is het volgende verhaal.

Kipvleugeltjes met wasabislagroom

 foto: wijnavonden

Het is januari en nieuwe projecten staan op stapel voor het voorjaar. Waaronder een aantal wijn- en spijsavonden. * Dat betekent wijnen uitzoeken, smaken verkennen en hapjes bedenken. Voor de sessie Nieuwe Wereld bedacht ik pittige kippenvleugeltjes met wasabirslagoom. Voor bij een mollige witte wijn, een Australische chardonnay/colombard blend.

Nodig:

12 kippenvleugels
2 limoenen
3 tl wasabi
2 dl slagroom
1 el arachideolie
sesamzaadjes
zout en peper

Bereiding:

Pers de limoenen uit en zet het sap apart. Los de wasabi op in de helft van het sap. Doe de room en het wasabi/limoen mengsel in een bekken. Klop de slagroom stijf en voeg wat zout en peper toe. Bestrooi de kipvleugeltjes met peper en zout. Bak ze in de hete olie 5 minuten per kant bruin. Voeg aan de jus het overige limoensap toe Rooster in een droge pan de sesamzaadjes. Serveer de kipvleugeltjes op een klein bordje met een schep wasabislagroom. Bestrooi met de geroosterde sesamzaadjes.

* bij voldoende belangstelling worden dit voorjaar een aantal wijn/spijsavonden gehouden in een sfeervolle werfkelder in Utrecht. Deze maandagavonden met mooie wijnen en bijpassende hapjes beginnen op maandag 3 maart om 18.30. Kijk voor meer informatie eens op http://www.grachtenatelier.nl/workshops/culinair/wijn-en-spijs-cursus

Driekoningen, tulband met amberbier

 foto; drie koningen (internet)

Boontje komt om zijn loontje, zo luidt het gezegde. Op 6 januari, driekoningen, is dat anders, want degene, die de boon vindt in de tulband of galette des rois, is die dag koning. En dient met egards te worden behandeld. Toen ik kind was hield dat in dat je mocht kiezen wat er gegeten werd en wat we gingen doen. Overigens was mijn moeder zo wijs om er meerdere bonen in de tulband te stoppen. Om de sfeer te bewaren zorgde ze gewoon dat er meerdere koningen waren op die dag. De drie koningen volgden tenslotte ook niet alleen de ster naar Bethlehem. Op latere leeftijd schuimden we de deuren af, zingend voor een mandarijn of snoep. Bepakt en bezakt met allerlei zoetigheid kwamen we dan thuis en werd de buit eerlijk verdeeld onder de drie koningen. Dit was het einde van de kerstvakantie. Vandaag een gâteau à la bière ambrée. Ik gebruik hiervoor natuurlijk De Koninck, Antwerps amberbier. En een boon of twee, nee die gaat er niet in.

Nodig:

100 g boter
350 g bloem
150 g bruine basterdsuiker
1/2 zakje gist
100 g amandelpoeder
4 eieren
2 dl amberbier
zout

Bereiding:

Laat de boter smelten. Meng de bloem, de suiker, de gist en amandelpoeder door de boter. Scheid de eieren in wit en dooier. Meng de eidooiers en bier langzaam door het beslag. Klop de eiwitten stijf met een snufje zout en spatel door het beslag. Giet het beslag in een ingevette tulbandvorm en bak in ongeveer een uur af. Laat de gâteau iets afkoelen en haal hem uit de vorm. Bestrooi met poedersuiker.

Wat staat er op het menu? Farfalle.

foto: beeld op Art Zuid

Ik lees vaak op allerlei fora de vraag: “Wat staat er op het menu deze week?” Meestal ben ik nooit zo van de menu’s. Moet daarom het antwoord op deze vraag vaak schuldig blijven. Eén uitzondering daargelaten, het begin van het nieuwe jaar. Dan stel ik een menuutje samen vol plannen, ideeën, projecten en wensen. Het vlindert dan in mijn hoofd. Zullen we dit jaar de ACBMversterken of op een laag pitje zetten?  Ga ik door met mijn gasten in Talk and Table? Wat is nieuw en wat blijft op mijn blog? De eerste dagen denderen deze vragen door mijn bolletje. En dan ineens, op een mooie winterse morgen aan zee weet je de grote lijn, je vertrekpunt. Ik kan het nu al opsommen.
In januari komt de digitale versie van Gereons Keuken Thuis uit.* Ben benieuwd wat lezers van dit E book gaan vinden?  In 2014 blijf ik gasten uitnodigen voor Talk and Table, waaronder een creatieve onderneemster en een culinair meisje uit de grote stad. Nieuw dit jaar is dat hun verhalen ook op mijn nieuwe Engelstalige blog www.gereonscityflavours.blogspot.com zullen verschijnen. Een blog vol smaken uit de stad voor city dwellers. Ondernemers in Amsterdam vraag ik zich te komen voorstellen.

Een enkel hapje ACBM als de gelegenheid zich voordoet. Met inzendingen voor het #foodblogevent stop ik na twee jaar. Thuisafgehaald doe ik als de tijd er voor is. Met meer simpele gerechten voor buurtbewoners. Wijnen en vragen over wijn van lezers blijven in ieder geval op de agenda staan, evenals de recensies van nieuwe kookboeken of spannende events. En ik blijf in 2014 wandelen door stad, koken aan de kust of culinaire ontdekkingen doen op het land. Allemaal input voor mijn tweede boek “Gereons Keuken en Route” Ik ben hier al hard mee aan de slag.
Maar je hebt ook energie nodig. De vlinders in mijn hoofd maken mij hongerig. Vandaag een gerecht, dat smaakt naar de zee, farfalle met mosselen.Snel klaar, ik heb nog veel te doen vandaag. we drinken bij deze pasta een mollige witte wijn uit Apulië, gemaakt van de bombino druif.Nodig:

500 g mosselvlees
500 g farfalle
rasp van 1/2 citroen
3 tenen knoflook
2 glazen witte wijn
2 visbouillonblokjes
gehakte peterselie
2 el bloem
1 tl chilipoeder
olijfolie
peper en zout

Bereiding:

Bestrooi de mosselen met wat peper en bloem. Meng goed door elkaar. Snijd de knoflook fijn. Boen een citroen goed schoon en rasp de schil. Zet een pan water op met ruim water en 1 visbouillonblokje. Breng aan de kook. Verhit olie in een pan en bak de mosselen kort aan. Voeg de citroenrasp, 1 tl chilipoeder en knoflook toe. Bak kort mee. Verbrokkel het andere bouillonblokje. Blus het geheel af met de wijn en laat sudderen. Kook de farfalle beetgaar. Schep de pasta door de vissaus en proef. Voeg eventueel nog wat zout of pasta kookwater toe. Meng gehakte peterselie door het gerecht.

* Kijk op http://gereonskeukenthuis.nl/blog/boek-van-gereon/ hoe je het E book kunt bestellen.

Easy Monday in het oude jaar, rode linzensoep.

foto: december op het strand.

De bacchanalen zijn voorbij. Het kerstgedreun is verdwenen. Frisse lucht hebben we nodig. Dat merk je aan iedereen die op het strand loopt. Flink doorstappen langs de branding. Even wat bewegen na alle gourmetschotels, konijnenbouten, aardappelgratins of wat je ook verorberd hebt. Een bleek zonnetje valt de wandelaar ten deel. Het is een mooie dag om al lopend langs de zee te mijmeren over het voorgaande jaar. Even alles op een rijtje zetten. Ik herinner me dan de leuke en minder mooie momenten. Het mooie ijs in het begin van het jaar. Alle blogs, die ik heb geschreven. Mijn gasten in de serie Talk and Table. De prachtige zomer, zowel in de stad als aan zee. Ik heb er erg van genoten. De contacten zij het live, zij het virtueel met medebloggers. De leuke ontmoetingen op evenementen. Maar het hoogtepunt voor mij dit jaar was mijn kook- en leesboekje “Gereons Keuken Thuis”. In januari verschijnt het als E book.
Wandelen aan zee schept ook ruimte voor nieuwe ideeën. In het nieuwe jaar aan de slag met een cyclus wijn- en spijs avonden, het schrijven van “Gereons Keuken en Route“. Mijn nieuwe blog city flavours. En niet te vergeten seizoen drie van gesprekken en gerechten of Talk and Table. De eerste gasten hebben zich al gemeld. Beloningsrecepten ontwikkelen zich al in mijn hoofd.
Nu weer even naar buiten. Het strand lokt. Een stevige wandeling en daarna een kop met stevige dampende linzensoep uit Gereons Keuken aan Zee.

Nodig:

500 g rode linzen
2 puntpaprika’s
3 tenen knoflook
1 bouillonblokje
2 aardappels
1/3 selderij
1 wortel
peper
paprikapoeder
olie
2 l water

Bereiding:

Snijd alle groenten en aardappels in kleine blokjes. Was de linzen. Fruit de knoflook in wat olie aan. Voeg de groenten, peper en paprikapoeder toe. Laat kort bakken. Voeg kokend water toe en een bouillon blokje. Doe als laatste de linzen erbij en laat het geheel 25 minuten sudderen.. Klaar is je stevige soep.

Ik wens iedereen een behouden afscheid van het oude jaar en een heel sprankelende start van 2014!

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten