Foodblogevent, een Gallo Romeins gerecht.

018 foto: mijn eigen Gallië

 

Op deze oktober morgen vernam ik dat de host van september, Anke van www.donnacaramella.blogspot.be mij had geselecteerd als de volgende host voor het foodblogevent van de maand oktober 2014. dank je wel voor de eer Anke!

Ik neem het stokje deze maand over. Met het thema “Maak een een leuk Gallo Romeins gerecht”  Laat je inspireren door Galliërs zoals Asterix en Obelix. Neem een kijkje in de keuken van de Romeinen van het nabij gelegen kamp. Of door de huidige moderne wilden met baard en knot. Wat koken deze hipsters op hun stadsvuurtjes? Of laat je inspireren door de aardse kok en bevlogen boer Jonathan Karpathios of door de Gebroeders de Wolf met hun jacht op ganzen en de verwerking ervan. Of ga wild fourageren! Het waren spannende tijden in het oude Gallië en elk avontuur eindigde met banket aan de tafel. Natuurlijk drinken we bij Gallo Romeinse gerechten een kloeke wijn. Hoe verzorg jij zo’n banket.  Dat is het thema voor het foodblogevent oktober 2014. In mijn samenvatting neem ik alle drie de elementen mee, je Gallo Romeinse gerecht, de wijn en de vormgeving van het banket. Gooi alle creatieve remmen los en maak er iets moois van.

Zo kun je mee doen:

Beschrijf wie je zou uitnodigen voor een maaltijd, waarbij jullie een gezamenlijk thema bespreken. Mag een bekende of fictieve figuur zijn. Koppel jullie uitkomst aan een menu of gerecht.

 

Beschrijf het thema waar jullie over gaan praten, het bijpassende gerecht en de wijn op je eigen blog en vermeld daarbij dat het voor het Foodblogevent oktober 2014 is,


Plaats een berichtje onder dit artikel met de mededeling dat je meedoet aan het foodblogevent met een link naar het recept op je blog.

 

Je kunt ook een tweet sturen naar @gereon_DL met het bericht dat je meedoet aan het foodblogevent met de link naar het recept op je blog.

 

Heb je geen weblog en wil je toch meedoen? Mail mij dan je recept (bij voorkeur met foto) dan plaats ik het op mijn weblog bij de round-up. Mijn mail is vinsdegereon@hotmail.com

 

Zegt het voort, maak reclame voor dit event, op welke wijze dan ook.

 

Je kunt je recept insturen tot en met vrijdag 31 oktober 2014. De samenvatting van alle inzendingen is op maandag 3 november. Ik zal dan ook bekendmaken wie ik kies als de host van het foodblogevent voor deze maand.

Stevige kost van bij ons, Luikse balletjes.

Meteen onder de grens bij Eijsden verandert de wereld. Je ziet bij Visé de eerste rots van graniet. De bebouwing verandert. Langs de weg de brouwerij van Jupiler en van die typische zuiderse reclameborden. In de verte dagen de contouren van de Ardennen. Je merkt dat je de grens tussen Germaans en Romaans Europa bent overgestoken. Je rijdt langs de Maas richting Luik. De meest Franse stad van België. Niet de mooiste, maar ik vind het iets hebben. Er wordt wel eens gezegd dat de Luikenaren liever 14 juli vieren dan 21 juli, de nationale feestdag van het land. Of dit waar is? Ik weet het niet. In ieder geval geeft de stad Luik je meteen dat zuidelijke gevoel. De rommeligheid, de café’s, de staminets met boerengerechten. Zoals de potée liègeoise, Luikse salade met sperziebonen, aardappel en spekvet..En natuurlijk de fameuze markt op zondag, La Batte, met groente, fruit, kazen, levende have. Je kijkt je ogen uit. Op deze oudste markt van België is van alles te koop. Foodbloggers in Nederland schreeuwen om dit soort markt. Ik zou zeggen: Stap in je auto en rijdt eens naar Luik. Ganzen, gebroederlijk naast couscous uit de Maghreb, rommedoe naast paddenstoelen voor de risotto en Luikse balletjes naast een kraam met verse paella. Je reukorgaan maakt overuren.

Vandaag een recept voor stevige kost. Luikse balletjes. Zoals ik ze maak. Een hartverwarmend herfstgerecht met appelstroop. We leven tenslotte in een week vol #applemania. Wie weet zet ik het binnenkort eens als maaltijd op www.thuisafgehaald.nl. We drinken een glas Orval trappist bij, klein bittertje tegen de zoete jus.

Nodig:

600 g rundergehakt

1 ei

paneermeel

50 g gerookte spekblokjes

1 winterwortel

3 sjalotjes

5 el appel- of perenstroop

2 kruidnagels

wat jeneverbessen

boter

1 glas donker bier

1 teentje knoflook

zout en peper

gehakte peterselie

Bereiding:

Meng het gehakt goed met het ei, peper, zout en wat paneermeel. Draai er balletjes van. Verhit in een stoofpan de boter en bak de balletjes rondom bruin. Snijd de wortel in kleine blokjes Hak sjalotten en knoflook fijn. Schep de balletjes uit de pan en laat ze even rusten. Bak de spekjes, wortel en ui kort in het vet en blus af met het bier. Voeg de kruidnagels, jeneverbessen en de stroop toe. Doe de balletjes terug in de pan en laat ongeveer 45 minuten sudderen. Voeg eventueel wat water toe. Serveer de balletje in een diepe schaal. Garneer met wat gehakte peterselie. Geef frieten of stevig brood bij de balletjes.

Ceviche, de keuken van Peru.

 foto: Ceviche, de keuken van Peru.

Kleurrijk en fantasievol eten uit Peru. Geuren en smaken verenigd. Al millennia lang. Van de kust van de Stille Oceaan, in de straten van Lima, in het hooggebergte van de Andes en de wouden van de Amazone. Dat is de rijke keuken van Peru. De Inca’s aten al quinoa, physalis (goudbes) en een vorm van de emblematische ceviche. Grootmoeders in de bergen hielden cavia’s in hun keuken. De conquistadores brachten knoflook, citrusvruchten en gember mee. De Afrikanen hun voedsel, zoals de spiesjes van runderhart. Veel gegeten streetfood in Lima. De Italianen kwamen met pasta en wijn. De Chinese arbeiders leerden Peru wokken. En de Japanners vervolmaakten de bereidingen van vis in de Peruaanse keuken. Ik kan er nog heel veel meer over vertellen.

Maar nog beter kun je Martin Morales, veelzijdige man, laten praten over zijn passie. De keuken van zijn geboorteland. En praten kan hij over food. Niet vreemd als je bedenkt, dat de vorige carrière van deze man in de entertainment business lag. Maar zijn Peruaanse bloed kroop waar het niet gaan kon. Al sinds zijn elfde. Hij startte een restaurant met de klassieker van dit mooie land. Ceviche. In dit restaurant kookt Martin Morales puur soulfood, natuurlijk gebruik makend van de rijkdommen van Peru.

Deze kok heeft een missie, het delen van zijn passie en koken con cariño, met zorgzaamheid. Na een pisco sour cocktail van de maestro lonkten de tafels.We mochten het allemaal proeven onder de warme luchten van Amsterdam. Martin Morales kwam zijn kunsten vertonen en zijn boek Ceviche presenteren in het Rijk van de Keizer. Verse zeebaars verwerkte hij live tot Don ceviche. Het zuur van de limoen en pepers garen de vis. Hij serveerde een timbaaltje van quinoa en verscheidene groenten met een mangodressing. Daarna een escabeche van makreel. Dat is een soort zoet zure vis. Die kun je warm, lauw of koud serveren. Wat een smaken.

 foto: timbaaltjes van quinoa

Het diner eindigde met een meringue van port op een Peruaanse dulce de leche, vergezeld van een homemade likeur. Met goudbes? Dit mooie zoete nagerecht wordt de zucht van de vrouw uit Lima genoemd. Hoe dichterlijk kan je een dessert vernoemen?

Martin Morales bundelde al deze mooie gerechten in het boek Ceviche, de keuken van Peru. Het staat vol met heerlijkheden en achtergronden van deze verfijnde keuken. Van ceviches, via straatvoedsel, vis uit de Stille Oceaan, vlees (nee geen cavia), vegetarisch, salades en desserts. Alle componenten van deze boeiende keuken komen aan bod. Ten slotte besteedt de schrijver ook nog aandacht aan de Peruaanse voorraadkast.

Ik ben betoverd, door deze entertainer, door de keuken van zijn geboorteland en zijn prachtig vormgegeven kookboek. In Gereons Keuken Thuis gaat dit zeker navolging vinden. Ik heb Martin Morales al uitgenodigd voor gesprekken en gerechten. Hij beantwoordt mijn vragen en krijgt zijn reward dish. Dat wordt dus oefenen uit Ceviche.

Ceviche de keuken van Peru (ISBN 978 90 7790 213 4)  is een uitgave van Fontaine uitgevers, http://www.fontaineuitgevers.nl/ en is te koop voor € 29,95

Weg van de supermarkt

Nederlanders zijn dol op (weg van) de supermarkt. Hun dagelijkse voedsel komt hier vandaan. Supermarkten beheersen de smaakpapillen van ons land. Ik ben een bevoorrechte man, ontdekte ik, tijdens het lezen van Weg van de supermarkt. Vanuit Gereons Keuken Thuis is het drie minuten lopen naar de straat, alwaar zich een blauwe grootgrutter en gele Duitse discounter tegenover elkaar bevinden. Om de hoek zit in een stal een goede visman. Op vier fietsminuten afstand kan ik mijn hart ophalen bij een filiaal van een Turkse supermarktketen, diverse groenteboeren, Marokkaanse slagerijen, Bulgaarse kruideniers en Indiase groothandels. In mijn buurt is elke woensdag markt en de andere Amsterdamse dagmarkten liggen op een steenworp afstand. Moet ik nog even doorgaan?

Hoe anders is het in Almere, waar culinair schrijver Gerrit Jan Groothedde zich tot doel stelde om zes maanden supermarktloos te eten. Door de grote invloed van de supermarkt is Nederland vergeten, hoe dingen kunnen smaken, stelt hij.  Een interessant project, een half jaar geen supermarkteten. Zijn queeste faalt regelmatig, bijvoorbeeld door tijdgebrek en de afstand, die je moet afleggen om verse zuivel te kopen. Daarop lijken de grote retailers monopolie te hebben, de zuiveldistributie. Ook hoor je de geïnterviewden in het boek zeggen, dat zij niet zonder de supermarkt kunnen. De supermarkt is gemak en tijdswinst. G.J. Groothedde betwijfelt dat in zijn boek. Hij stelt, dat Nederlanders wel twee uur per dag op het internet zitten. Een uurtje extra boodschappen doen kan er dan toch wel van af.

In Weg van de supermarkt doet de schrijver het systeem van de drie grote spelers in Nederland uit de doeken. Hun distributiemethode, hun assortiment. Hij maakt een vergelijking met het buitenland. met de fraaie hypermarchés in Frankrijk, waar plaats is voor lokaal product. Met het fenomeen farmers market in de Verenigde Staten, de bakermat van de supermarkt. Alhoewel ik vrij bekend ben met de werkwijzen van de grote retailers, vat de Gerrit Jan Groothedde het in het boek mooi samen. De eetschrijver, www.eetschrijver.nl verhaalt vervolgens over initiatieven in Nederland, over boerenmarkten en over coöperatieve inkoopmethoden. Allemaal alternatieven om weg van de supermarkt te blijven.In dit lijvige boek staan veel leuke voorbeelden hoe het anders kan. Moet vind ik een te groot woord. Maar als de lezer er een beetje oog voor heeft is het mogelijk om dol op en weg van de supermarkt te blijven. Ook buiten de grote steden. In die zin vind ik Weg van de supermarkt verplichte kost voor mensen, die met eten bezig zijn, aspirant bloggers en de klagers, die vaak zeggen dat ze niets kunnen krijgen in hun woonstede. Het boek geeft vele handvatten. Verhaalt over producten en hun makers. Te veel om in deze korte blog te vertellen. Lees het zelf.

En de supermarkt? Ja die blijft een onderdeel van het dagelijks bestaan in Gereons Keuken Thuis. Ik vind namelijk niets leuker dan alles bij de diverse retailers te vergelijken. En ik ben dol op commercie. In die zin ben ik weg van de supermarkt.

Weg van de supermarkt (ISBN 978 90 00 34093 4) is een uitgave van Unieboek/ Het Spectrum, www.unieboekspectrum.nl en kost € 17,99

Applemania, kipdijtjes met appel en calvados.

 foto: blozende appeltjes

 
 

Applemania. Al enkele dagen bestook ik mijn volgers op Facebook met allerlei appelige berichten. Misschien is het ter voorbereiding van de verwerking van een batch appelen volgende week. Of kwam het door de 15 liter appelsap, die door een schoolvriendin aan mij werd aangeboden. Of de kist appels, die ik maandag ga afhalen in de Watergraafsmeer. In ieder geval: volgende week ga ik appels tot moes hakken,  tot stroop koken, of verwerken in appelgelei met boerenjongens. Zelfs mijn vriendinnen in het zwembad lusten er wel pap mee. Lekker zoet allemaal. Maar van appels kun je nog meer maken. Meneer Wateetons, zo las ik, ging cider brouwen. Sandra Ysbrandy wijdt er zelfs een heel boek aan, dat ze morgen signeert. Ik kan niet anders concluderen dat appels van eigen boom of bodem hot zijn. Applemania. Dat is in Normandië altijd zo geweest. Boomgaarden vol. Appels in de taart, appels voor de calvados en appels voor bij de kip. Applemania, kipfilet met appels en een beetje calvados. Dat is het appelrecept voor vandaag. Met wat in eendenvet gebakken aardappels. We drinken er cider bij en ter afsluiting een trou Normand, klein glaasje calvados. Als toegift een stukje Livarot en je bent een content mens.

Nodig 4 personen:
8 kipdijen
3 zoete appels
1 bosje bieslook
2 tenen knoflook
50 g boter
olie
1 potje crème fraîche
glaasje calvados.
peper en zout
Bereiding:
 Was de appels en snijdt ze in vieren. Haal het klokhuis eruit. Snijd de parten in dunne schijfjes. was de bieslook en hak deze fijn. Hak de knoflooktenen fijn.  Bestrooi de kipdijen met peper en zout. Verhit de boter en wat olie en fruit daarin de knoflook. Bak de kipdijen aan beide zijden bruin. Als de kip bruin is voeg je de appel toe en bak die dan 1 minuut mee. Giet het glas Calvados erbij en als deze warm is flambeer je het geheel kort. Laat de kip en de appel nog een half uur sudderen op laag vuur. Voeg eventueel wat water toe. Als het gerecht gaar, leg dan de kip op een schaal samen  met de appel. Verhit de jus en voeg al roerend de crème fraîche toe. Giet de saus over de kip en bestrooi met wat bieslook.

Gereons Keuken al fresco, round up.

001 - kopie foto: het BBQ Boek

Het is vandaag 15 september. Vier maanden al fresco zijn voorbij. En in Gereons Keuken Thuis is wat buiten gekookt, gegrild en gebakken. Tja, augustus viel wat tegen, maar elke keer als het mogelijk was en is, zoals vandaag, wordt er buiten gekookt en gegeten. Al fresco. Binnen zitten is gereserveerd voor de seizoenen, die komen gaan. Daarvoor ligt er al een nieuwe actie op de plank. “Boeken en wijn” Wie weet wat daar allemaal voor een moois uit komt?  De lezers van mijn blog deelden het enthousiasme voor het buiten koken en eten. Wendy van  http://foodiemoods.nl/ stuurde een recept in voor spannende kippendijen met saffraan en couscoussalade. Kookdiva Antoinette uit Verona, http://www.italiaanskokenmetantoinette.nl gaf mij een recept voor polenta, gegrild met lardo, speck of salami. Als extraatje kreeg ik een mooie zak polenta van haar, omdat ze vond dat ik nog wel wat spierballen kon kweken. (niks geen instant polenta)  Culioot Rienk ging voor een maaltijdsalade van zalm met quinoa en avocado. Pazza di cucina Wilma, http://kookgekwilma.wordpress.com maakt een zomerse fusillisalade voor op mijn balcone. Bezige bij Maria vertelde mij de geheime van een goede appel- of perenstroop recht uit haar boomgaard. De Zeeuwse Christien, http://oesters-en-uien.blogspot.nl/2013/06/sardines-van-de-barbecue-met-gegrilde.html had vis in petto. Zij stuurde een recept in voor sardines op de barbecue met gegrilde citroen en geblakerde peper. Tenslotte kwam Johanneke, http://www.bijnanetzolekkeralsthuis.blogspot.nl haar belofte op de haringparty na. Een heerlijk Aziatische mango salade met koriander en garnalen viel Gereons Keuken al fresco ten deel. Bedankt allemaal lieve en begeesterde foodies! Maar nu komt mijn deel van het gebeuren. Tombola al fresco! Ik maak lootjes met namen en woensdag 17 september maak ik bekend wie het leuke boek van Paul Svensson,  Het BBQ Boek, heeft gewonnen. Deze Zweedse kok laat zien dat barbecueën niet alleen grillen is maar veel meer mogelijkheden biedt. Van brood bakken, rubs, groentegerechten tot desserts. Noem het maar op. De winnaar plaats ik op Facebook!  Ik stuur hem of haar meteen dit boek. De weersomstandigheden blijven nog gunstig.

 

 

Foodblogevent september, zarzuela.

Zijn het de heerlijke taartjes bij Gerbeaud in Boedapest? Of de margaritas en snacks op een Mexicaans strand? De eendenborst als waaier in Dijon?  Butternut squash in Londen? De geweldige pasta met langoesten in Rome? Ik heb zoveel herinneringen aan eten op reis. Zou me niet meer kunnen heugen wat het lekkerste was. Is dat belangrijk? Welnee. Die boquerones van de grill in Zuid Spanje? De schnitzels met gefrituurde peterselie in een hotel in Frankfurt? De Griekse lunches op het strand van Rethymno? Het à la minute gerookte rendiervlees in Helsinki? Allemaal herinneringen aan eten, zowel tijdens vakantie als voor het werk.

De rogvleugel in Normandië, was dat het? Of de cassoulet in Toulouse? Of dichter bij huis toast met kipkap in Hasselt? Of een frietje zoervleis bij Reitz in Maastricht?

Alles is een deel van mijn eetherinneringen. En die zijn onuitputtelijk. Een eenduidig antwoord kan ik niet geven op het thema van het foodblogevent van september. Beschrijf je lievelingsoord en dito eten tijdens de zomervakantie.

Ik moet bekennen dat ik nooit met zomervakantie ga. Te druk met mijn gasten aan zee en het genieten van de stad. Misschien doe ik daar wel de mooiste vakantiegerechten op. Een lekkere friandise van Kuyt, weggesmikkeld met een kookdiva uit Verona. Een lekkere Arabische lunch in Bazar met de echtgenoot, kop muntthee erbij. Een bakje frambozen van de markt opsnoepen. Een haring uit het vuistje. Een lekkere burger van blonde d’Aquitainevlees tegenover Artis. Allemaal mooie eetmomenten in de zomerse stad Amsterdam. Misschien vormen dat soort genoegens wel mijn mooiste vakantie herinneringen. Een boottripje door het Waterland met gegrilde kip, een makreelsandwich en genieten van de blauwe hemel en zon. Je zelfgemaakte broodjes op de pont naar Noord. Eens ijsje al wandelend de stad in. Roken en grillen op mijn stadsbalkon. Allemaal mooie (zomervakantie) eetherinneringen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat ik geen specifieke vakantie herinnering heb. Ik herinner me alles wat ik eet, vakantie of niet. Lekker eten is elke dag een beetje vakantie. En als ik dan iets uit moet zoeken voor het foodblogevent september is het toch wel zarzuela, een Spaans visgerecht, waarover ik eerder schreef in mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Zowel binnen als op een pitje buiten te fabriceren. Instant zomergevoel. Vis in een pan met saus om je brood in te dopen. We drinken er een witte verdejo uit de Rueda bij.

Nodig (4 personen):

6 el olijfolie
1 grote ui gesnipperd
3  tenen knoflook in stukjes
1 laurierblad
4 draadjes saffraan
1 tl paprikapoeder pittig
1 Spaans pepertje in kleine ringetjes (let op zonder zaadjes)
2 el tomatenpuree
4 tomaten
250 ml witte wijn
1 visbouillonblokje
500 g zeevruchten gemengd
500 g visfilet bijvoorbeeld kabeljauw in stukken
10 grote gamba’s (garnering)
peterselie gehakt
peper, zout
citroen

Bereiding:

Verwarm de olie in een pan en fruit zachtjes de ui aan. Voeg het laurierblad, de knoflook, saffraandraadjes, paprikapoeder en Spaanse peper toe en laat dit kort fruiten, zodat de aroma’s vrij komen. Bak dan even de 2 el tomatenpuree mee. En voeg daarna de tomaten toe. Laat alles even sudderen.
Doe de witte wijn en het visbouillonblokje erbij en kook alles even door. Voeg de kabeljauw en zeevruchten toe. Doe een deksel op de pan en laat nog 15 minuten doorsudderen.
Garneer daarna de Zarzuela met partjes citroen, wat gehakte peterselie en de verwarmde gamba’s.

Rillettes van varkensvlees uit de Loirestreek.

Het is alweer half september, de dagen worden weer wat korter. De druiven zijn rijp en worden weldra geplukt. Wordt het een goed wijnjaar?  In de Beaujolais, in de Loire?  Hebben de druiven niet te veel te lijden gehad van de stevige onweersbuien met hagel deze zomer. We gaan het beleven. De tekenen zijn goed melden veel bekende wijnbouwers op hun sites. Ik wens ze bonne chance.

We nemen afscheid van het al fresco eten in Gereons Keuken Thuis. De lezers van mijn blog zullen wel gemerkt hebben dat mijn toon verschuift naar Franse recepten. Het recenseren van homemade boeken en Franse kookboeken hebben de Galliër wakker gemaakt in mij. Net als het recept van Esmée Scholte voor reuzel, http://es-factory.nl/blog/2014/08/reuzel-zelf-maken/  Tijd dus voor wat steviger kost voor de herfst. Zoals deze rillettes van varkensvlees uit de Loire streek. Ambachtelijk gemaakt met varkensvlees en reuzel of eendenvet. Lekker op een stevige boterham of een korst knapperig stokbrood. Met augurkjes of zonder. Het uitgeplozen vlees smelt in je mond. En dan de wijn erbij. Een witte wijn uit de Touraine. De Loire vallei is bekend vanwege de frisse witte wijnen gemaakt van de sauvignon blanc druif. Fris met appeltjes en een zuurtje. Mooie tegenhanger van de rillettes.

Nodig:

1 kg varkenskrabbetjes

1 kg ontbeend schoudervlees

1 kg licht gezouten varkenspoot

4 grote sjalotten

3 dl witte wijn

4 dl water

50 g reuzel of eendenvet

peper en zout

3 laurierblaadjes

Bereiding:

Verhit de oven voor op 120 garden. Pel en hak de uien grof. Snijd al het vlees in grove stukken zonder de botten te verwijderen. Bak al het vlees kort aan in een grote pan, voeg de uien, laurierbladeren de witte wijn en het water toe. Voeg wat zout en peper toe en zet de pan in de oven. laat het geheel 3 uur sudderen in de oven. Haal de pan er elk uur uit en roer het vlees goed door met een vork. Laat het vlees daarna nog 5 uur sudderen. Voeg eventueel nog wat water toe. Dit kan onderbroken worden. Na 8 uur stoven is het vlees totaal gaar en kunnen alle botten en de laurierbladeren uit de pan worden gehaald en het vlees met een vork worden fijn geprakt. Voeg eventueel nog wat zout toe. Vul gesteriliseerde potten met de rillettes en dek af met wat reuzel of eendenvet. Laat de potten rillettes 48 uur rusten in de ijskast.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken.

 foto: Bon Appétit

Op het nazomerbalkon van Gereons Keuken Thuis ligt een sfeervol kookboek. Bon Appétit van 24Kitchen kok John Gerdsen. Hij staat stralen op de cover van zijn nieuwe kookboek. Het lijkt alsof hij wil zeggen tegen zijn disgenoten: “Geniet van de Franse keuken!” John Gerdsen houdt van Frankrijk, reist er graag doorheen en geniet van de joie de vivre. Fransen nemen nog de tijd om met elkaar van eten te genieten. Dat wil de schrijver van dit boek meegeven, in de sfeer en in de gekozen recepten. Een feest van herkenning. Klassiekers waar Joh zelf een twist aan geeft, om van te genieten met je gasten.

Een ander feest van herkenning zijn voor Gereons Keuken Thuis de foto’s in het boek. John poserend voor een muurschildering in Chalon sur Saône, bij de rots van Solutré, tussen de wolken van koeien in de Charolais, bij de fontein voor het stadhuis van Lyon en met een wijnproducent bij de emblematische molen van Moulin à Vent in de Beaujolais. Ik ben grote liefhebber van dit stuk Frankrijk, de zuidelijke Bourgogne en de Lyonnais.

En dan de recepten in het boek, beginnend met entrées en amuses. Oesters mogen niet ontbreken, net als de coquilles, crudités en een salade van kwartel. Allemaal mooie voorgerechten, makkelijk te maken. Van verse ingrediënten. In dit hoofdstuk misstaat het recept voor céviche een beetje, omdat dit geen Frans gerecht is.

John Gerdsen besteedt in zijn tweede hoofdstuk aandacht aan potages en consommés. Dat vind ik erg goed gevonden, omdat bij het tegenwoordige beeld van Frankrijk la soupe een beetje op de achtergrond is geraakt. Terwijl dit land juist bekend is om soepen en sauzen. John gaat voor kalfsbouillon, de traditionele uiensoep, een zuidelijke venkelsoep met Pernod en natuurlijk ontbreekt de bisque met kreeft niet.

Dan de plats, de hoofdgerechten, les plats. Fijne recepten met vis, vlees en wild. Krokant gebakken schar, het plateau met zeevruchten, de magret de canard, eendenborst met dadeljus en blanquette de veau. John Gerdsen staat op de foto in St. Christophe, de grootste koeienmarkt van Frankrijk en poseert met een mooie dame uit de Bresse, die later in de witte wijnsaus verdwijnt. Smaakvolle recepten, die je instant doen verlangen naar Frankrijk.

De kok sluit af met de vierde gang, kaas en desserts. Hij geeft heerlijke recepten voor zoetigheden en patisserie. De kazen komen er ietwat bekaaid vanaf, maar de crème van Epoisses, de Bourgondische kaas, mag er zijn. Evenals de tarte tatin, deze keer met abrikoos. Bon Appétit!

John Gerdsen sluit af met wat basic keukentermen. dat vind ik leuk, omdat deze vaak worden vergeten. Zeker de keukentermen, die in Frankrijk een bijna academische status hebben. Hij vertelt over vlees, soepen en sauzen, snijtechnieken en het who is who in de keukenbrigade.

Bon Appétit is een leuk kookboek voor de keukenprins of prinses, die wordt afgeschrokken door ingewikkelde recepten. Dat straalt dit boek in alles uit. Frans eten is niet moeilijk. Duidelijke en makkelijke recepten uit la douce France. Niet te veel foto’s van de gerechten zelf. Het is een sfeerboek, neemt je op reis door de keuken van dit land. John Gerdsen geeft wat achtergronden over de producten. het vlees, de kip, de markten en wijn. Ik had het leuk gevonden als hij bij zijn recepten ook een wijnsuggestie had gegeven. Dat had het boek compleet gemaakt. Bon Appétit is een welkome aanvulling voor de jongere kookgek en zet Frans eten weer op terug de kaart.

Bon Appétit, genieten van de Franse keuken  ISBN 978 90 452 0656 1 is een uitgave van Karakter Uitgevers www.karakteruitgevers.nl en kost € 24.95

Astuces pour l’apéro, tips voor je borrel

004 foto: C’est le temps de l’apéro

Deze week begon zoals dat met een mooi woord wordt gezegd de meteorologische herfst. Dus nog even proberen buiten te borrelen in de vroege avondzon. Met een fris glas wit uit de Loire. Chenin blanc. Ook begon voor Gereons Eatery & Winery het wijnseizoen. Le temps de l’apéro. Dat betekent leuke parades aan wijnen voorbij laten komen met verrassende hapjes. De gasten van het feestvarken vermaken met wijn en spijs. Het gaat om de smaken.  Al van te voren heb ik dan pret. Welk zalmrolletje doen we bij die witte Bourgogne of smaakt die hoemoes wel bij een glas torrontés? Of Afrkaanse pittige groente spiesjes? Achteraf vragen de wijnproevers mij, hoe ik die hapjes klaarmaak. “Nou gewoon, een beetje van dit en een beetje van dat” antwoord ik dan. Natuurlijk is dat niet bevredigend voor de toehoorder. Dit is en was zo een beetje de praktijk. Ik organiseerde een wijnproeverij, verzon er wat hapjes bij.  Het is een continu proces. Maar vastleggen ho maar. Dan zat ik na een wijnproeverij het recept erbij te verzinnen. Tenminste, als ik me nog kon herinneren hoe ik het gemaakt had.  Maar je kunt altijd op nieuw beginnen, zoals op deze zondagmorgen. Een herfst vol astuces pour l’apéro, tips voor je borrel. Vandaag twee kleine hapjes uit mijn kook- en leesboek Gereons Keuken Thuis. Of er meer van komen?  Zeker! Of de recepten precies kloppen? Ja!  Maar vlak een beetje Gallische nonchalance niet uit. Dat is de grootste truc.

Verrines au thon et fromage blanc

Nodig:

1 blikje tonijn op water

1/2 pot fromage blanc of kwark

1/2 potje creme fraiche

kappers uitgelekt

peper en zout

1 el olijfolie

verse dragon

staafmixer

10 kleine glaasjes/ potjes

Bereiden:

Doe de tonijn met wat olie uit het blikje in een kom. Voeg de dragon, crème fraìche, kwark toe. Pureer alles tot een gladde mousse. Maak op smaak met wat zout. Voeg de kappers en peper naar smaak toe en vul de glaasjes. Serveer met geroosterd volkorenbrood in smalle reepjes.

 

Jambon cru à roquette

Nodig:

200 g. rauwe ham

100 g rucola

pijnboompitten of noten

250 g mascarpone

balsamico azijn

peper

verse basilicum

prikkers

 

Bereiden:

Knip of snijd de ham in reepjes. Rooster de pijnboompitten of noten. Maak de rucola aan met de balsamico, basilicum en nootjes. Smeer elk plakje ham in met wat kaas en rol de rucola hierin in. Zet vast met een prikker. Serveer de rolletjes op een schaal.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten