Martha Washington’s Jetties

 

 
 

Sneeuw buiten, chocola binnen, een recept van schrijfster en vriendin Frances Mayes. Originele Martha Washington’s Jetties. Fondantballetjes met een dikke laag chocolade. Alle leden van de Mayes’ familie maken ze al jaren. Van jong tot oud. Ik vind dat een mooie oude traditie “from the South” En ze koelen natuurlijk lekker af met dit weer. Dus zo gepiept.

Nodig voor 40+ balletjes:

120 g zachte boter
200 g fijne suiker*
60 ml dubbel dikke room
vanillemerg van twee peulen
240 g pecannoten fijngehakt
1 el cognac (mijn toevoeging)
300 g pure chocolade 70%

Bereiding:

Doe alle ingrediënten, behalve de chocolade, in een kom en mix tot een mooie stevige massa. Maak van de massa stevige ronde balletjes, leg ze op bakpapier en zet buiten om af te koelen. Buiten is vandaag natuurlijk ideaal. Let wel op vraatzuchtige vogels en dergelijke.
Smelt au bain marie de pure chocolade. Als de chocolade te dik is, voeg wat room toe. Doop de balletje één voor één in de chocolade en laat afdruipen. leg ze terug op het bakpapier en laat afkoelen.

Noot: * in het recept gebruikt Frances 400 gram suiker. Dat is volgens een maakster van de Jetties veel te zoet. Het recept is aangepast naar 200 gram.

Blog 150, nieuwe keukens

 

Ik wandel vaak door de stad, zo ook gisterenmiddag, terwijl in mijn hoofd een stemmetje vraagt, wat ik ga schrijven in mijn honderdvijftigste blogpost. Vaak neem ik een fototoestel mee, omdat sommige beelden meer kunnen zeggen dan woorden. Ik ben altijd gespitst op details, zo ook uithangborden van de detaillist voor zijn waar. Ik trof er recentelijk twee aan, die tot de verbeelding spreken en mijn fantasie ernstig prikkelen, zeg maar gerust dat ik er bijna visioenen van krijg. Dat, terwijl deze lieden niets anders verkopen dan standaard food. Maar de benaming van het voedsel, dat zij aanbieden, prikkelt de geest meer dan het werkelijk aangebodene. Als eerste fotografeerde ik een bord met het woord “mediterranees” Wat een vondst, is dit een nieuwe keuken, een soort fusion eten? Van mediterraan en chinees? Of van mediterraan en vietnamees? Ik zag het al helemaal voor me. Boeuf met bamboescheuten, pekingeend met Siciliaanse citroenrasp, kikkerbillen à la Sjanghai en babas au rhum met pisang goreng. Wat kan de wereld toch mooi zijn in al zijn verbondenheid. Blog 150

Tijdens een andere wandeling stuitte ik op het fenomeen “provinciale delicatessen”. Kwam de provincie naar Amsterdam, ik bedoel het eten uit de provincie? Niets was minder waar, maar alleen het idee al. Dat alle inwijkelingen van buiten de stad gewoon hun eigen Twentse krentenwegge, Brabantse balkenbrij, Friese nagelkaas en Zeeuwse alikruiken kunnen kopen en direct verorberen. Dat zou nog eens iets nieuws zijn. Jong en hip, altijd druk met het stadse bestaan, vindt een moment van rust tussen al die bekende dingen van thuis. Ach, het zijn maar dagdromerijen van me. Ons land is gewoon te klein voor winkels die streekgebonden producten verkopen. Behalve als het Italiaans is, want dan weten alle specialisten het precies. Toch blijft het een leuk idee, ga je mee een hapje halen bij de provinciaal?

Nieuwe keukens,  mooi  idee. Of het er van komt, ik mag het hopen. Anders blijf ik er over dromen en incidenteel een blog aan wagen. Net zo spannend, zulk voedsel voor de geest.

Boeuf Stroganoff

 

 foto: Kremlin by night

Aan rijke oligarchen ontbrak het niet (net zoals tegenwoordig) in het grote Russische Rijk van de negentiende eeuw. Bovenaan stond de Romanov tsaren familie, maar er waren meer families met grote verdiensten. Bijvoorbeeld de Stroganoffs. Vanaf de zestiende eeuw heeft deze familie een flinke vinger in de pap. Zij veroverden een groot deel van Siberië met alle grondstoffen, iets waar de hedendaagse Russische oligarchie nog van profiteert. De Stroganoffs zijn ook op culinair geen onbekenden. Op één van de veldtochten, zo gaat de mare, was het zo koud, dat een kok van een Stroganoff generaal het vlees slechts in reepjes gesneden kon bereiden en gaarde in de saus. Biefstuk Stroganoff was geboren. Andere verhalen zeggen dat het graaf Stroganoff, een vriend van Catharina de Grote was, die het gerecht bereidde voor arme studenten. Wie het weet mag het zeggen. Wel is een recept al beschreven in 1861 en in 1890 vond er zowaar in Sint Petersburg een kookwedstrijd met het gerecht plaats. De proliferatie van deze klassieker kwam in begin twintigste eeuw in het kielzog van alle Russische bannelingen. En de rest is geschiedenis, biefstuk met een saus, nog steeds op vele toeristenmenu’s wereldwijd. Overal in pakjes en zakjes te verkrijgen, in vele varianten. Vandaag een simpel recept voor Boeuf Stroganoff en waar al die tomaten en rode paprika’s in deze saus ooit vandaan zijn gekomen, blijft ook één van de raadselen. We drinken er een rode Bourgogne uit de Chalonnais bij, bijvoorbeeld een Givry.

Nodig 4 personen:

500 g biefstuk in reepjes
2 el olie om te bakken
50 g boter
2 grote uien in ringen
1 kippenbouillonblokje
3 el tomatenpuree
1 el bloem
2 laurierblaadjes
1 tl tijm
1 el scherpe mosterd
zwarte peper uit de molen
2,5 dl water
2 dl slagroom
1 dl crème fraîche

Bereiding:

Verhit in een pan de olie en fruit hierin de uienringen. Voeg het bouillonblokje toe en bak nog een minuut door. Fruit de tomaten puree en bloem mee en blus geleidelijk met wat water. Voeg de laurier, tijm, mosterd en peper toe.Giet langzaam de room erbij en roer tot gladde saus. Laat het geheel kort koken en voeg als laatste de crème fraîche toe.
bestrooi de biefstukreepjes met veel peper en zout. Verhit de boter in een koekenpan en bak de reepjes snel bruin. Doe het vlees in de saus en warm nog twee minuten op. Serveer meteen op grote borden met gekookte rijst. Garneer met wat peterselie.

Louhans kippenhoofdstad, waterzooi

  foto: de adellijke dames uit de Bresse

Elke maandagmorgen is het een gekakel van jewelste zo vlak buiten het plaatsje Louhans in de Bresse Bourguignonne. Louhans is een mooie landelijke marktplaats met arcades waaronder de warenmarkt plaats vindt. Extra muros ligt een gigantisch terrein. Van heinde en verre komen de kippenverkopers naar hier om het mooiste pluimvee van de wereld te verkopen, de Bresse kip. een kip in de kleuren van de drapeau national. Rode kam, witte veren en blauwe poten.
In tegenstelling tot onze Nederlandse (plof) kip, heeft de poulet de Bresse een adellijke status. En een eigen AOC (appellation d’origine controlée) Dit merkt deze kip ook tijdens haar opvoeding. De jonge kippen groeien buiten op het veld op en eten van het lekkerste graan, mais en verse pieren. Als ze mooi en sterk zijn gaan ze nog een week of zes op stal. Dan worden deze vrolijke schrokoppen nog bijgevoerd met het fijnste graan en pap. Als er geen blauwe ader meer is waar te nemen onder de trotse vleugels, is het tijd voor een uitstapje naar Louhans. “Waar de kiekens je in de bek vliegen”, aldus Gene Bervoets in het programma Gentse waterzooi.
Voor het foodblog event van januari dacht ik in eerste instantie aan de klassieker poulet de Bresse al la crème, maar die wordt het niet. Ik ga voor een Vlaamse klassieker en dan bedoel ik niet het bedwingen van de Muur tijdens de ronde van Vlaanderen door de heren wielrenners. Nee, mijn inzending wordt een Gentse waterzooi. Van Bresse kip natuurlijk. De dorstige mens wil ook wat, dus als witte wijn ga ik voor een Muscadet Prestige, gemaakt door een bevriende wijnboer uit Saint Géréon aan de Loire. Op deze wijze hebben we weer een aardige tour de food gemaakt.

Nodig voor 4 personen:

2,5 l  groentebouillon (vers of van blokje)

1 kip in stukken, karkas mee laten trekken in bouillon
3 stengels bleekselderij
1 prei in ringen
3 wortels in stukken
8 vastkokende aardappelen
200 g knolselderij in blokjes
1 bosje peterselie fijngehakt
2 eierdooiers
4 dl room
boter
peper zout

 

Bereiding:

Snijd de kip in stukken. Maak er filets en bouten van. Het karkas van de kip kun je aan de bouillon toevoegen. Als de bouillon getrokken is en heet kan het karkas er uit. (Schuim eventueel de bouillon af) Voeg de kipdelen toe en laat ongeveer 20 minuten koken.
Snijd alle groenten in grove stukken. Zet de groenten en aardappel even aan met een klont boter.  Haal de kipdelen uit de bouillon en haal het vel eraf. Voeg de kip toe aan de groenten en voeg de gezeefde bouillon toe. Laat alles 10 tot 15 minuten sudderen totdat de aardappelen en groenten gaar zijn. Voeg 3/4 van  de room toe en verwarm mee. Maak de waterzooi op smaak met peper en zout.
Roer de eierdooiers los en voeg de rest van de room toe. Haal de pan van het vuur en meng dit losjes door de waterzooi
Schep de kipdelen en groenten in bord, lepel er saus over en garneer met gehakte peterselie.
Serveer er een boerenbrood bij in stukken, zo komt de pan saus ook mooi leeg

 

Mijn blog in 2013, what’s new?

Goedemorgen, gelukkig Nieuwjaar!  De kruitdampen zijn opgetrokken en de stilte van de eerste ochtend van het jaar omringt me. Een nieuw jaar, een nieuwe ronde, een tabula rasa, schone lei. Ik heb er zin in dit jaar. Sommige onderwerpen op mijn blog gaan verdwijnen, sommige veranderen andere gaan extra aandacht krijgen. Nieuwe dingen ga ik toevoegen. Heerlijk vooruitkijken nu. Een heel jaar vol blogs over eten en wijn ligt voor me. Een korte samenvatting van mijn voornemens:

Gesprekken en gerechten:
Met deze serie ga ik onverdroten verder. De Engelstalige wel te verstaan, de Nederlandse versie was niet zo levensvatbaar. Ik noem het voortaan “Talk en table”‘ naar het idee van schrijfster Frances Mayes. Op de rol staan Jeff Titelius, reiziger in hart en nieren, Joe Wolff, koffiehuis expert (en dan bedoel ik niet dat soort koffiehuizen in Amsterdam) en Kate Hill kook”ster” uit de Gascogne. Ik verheug me op hun verhalen.

Ma Bourgogne:
Rond dit thema valt nog heel wat te bloggen. Recepten en wijnen gelardeerd met foto’s uit deze mooie streek.

Wijn:

Zal het smeersel blijven van mijn blog. Ga in 2013 weer nieuwe wijnen ontdekken en proeven. En erover berichten. En bij vragen over wijn, weest allen welkom.

Foodblogevent:
Ga zeker weer mee doen. Ik hoop dat dit jaar het zoet- en bakgehalte af zal nemen en er meer mannen een bijdrage gaan leveren aan het event. En dat het geheel wat meer verdieping krijgt. We gaan het meemaken.

Dit nieuwe jaar betekent ook een start van een aantal nieuwe dingen. Ben heel benieuwd wat de respons hierop zal zijn.

www.thuisafgehaald.nl:
Naast het schrijven over eten wil ik mensen dit jaar ook laten proeven van mijn kooksels. Sinds korte tijd sta ik op de site www.thuisafgehaald.nl. Een forum waarop kokers en afhaler elkaar ontmoeten. Heb je zin in iets lekkers? Kom dan eens iets afhalen. Eventueel met een lekker wijntje erbij!

Restyling blog:
Op korte termijn ga ik actief aan de slag met mijn vriendin Esmée Scholte. Zij opperde het idee om mijn blog opnieuw in te richten. We gaan hard werken aan het resultaat.

ACBM:
Het broeide al een tijdje, maar 2013 wordt het geboortejaar van de “ACBM” Intimi weten al een beetje wat dit betekent. De Anti Cupcake Behaviour Movement. Deze beweging is ontstaan als reactie op de overkill aan zoete gerechten. Ook wil de ACBM regelmatig tegengas geven tegen gewriemel met eten… Kan nog spannend worden.

En als laatste nieuwtje:

Gereons keuken thuis:
De laatste loodjes wegen het zwaarst. Iets later dan de bedoeling was komt komend voorjaar mijn eerste boekje uit. “Gereons keuken thuis” Vol verhalen, recepten en wijnen.

Heel wat werk aan de winkel dus, het nieuwe jaar. Straight forward! Ik heb er veel zin in!

Ik start vandaag met een simpel soepje. Goed tegen katers of voor mensen die gewoon back to basic willen na al het feestgedruis. En de wijn sla ik vandaag even over.

Nodig 4 personen:

1 kg iets kruimige aardappels
2 uien
2 tenen knoflook
1 prei
halve knolselderij
125 g spekblokjes
water
1 bouillonblokje (kip)
bieslook
potje crème fraîche
peper en zout

Bereiding:

Schil de aardappels en snijd in stukken. Maak de selderij schoon en snijd in blokjes. Was en snijd de prei in ringen. Snipper de ui. Pel de tenen knoflook. Verhit wat olie in een pan en bak de spekjes uit. Fruit daarna de uien mee. Doe de knoflook erbij en alle groenten. Bak kort aan. Zet alles onder water en verkruimel het bouillon blokje in het vocht. Breng aan de kook. Laat alles een half uur rustig pruttelen. Controleer of alles gaar is. Pureer de soep met een staafmixer en voeg de crème fraîche toe. Maak de soep af met wat peper, zout en fijn geknipte bieslook.

Gesprekken en gerechten, cuisinier Bill Smith

 picture cook Bill Smith

I invited chef Bill Smith to join in in my blog series “gesprekken en gerechten” American writer Frances Mayes suggested me to invite him for this series. She calls him a prince. Bill is a man from Chapel Hill, North Carolina, who I follow on Facebook. He is the proud owner of a reaturant Crook’s Corner. Bill is the creator of many original recipes in his cookbook called Seasoned in the South. And I hope a wine lover. I know he takes a beer with him when  foraging for ingredients. For instance honeysuckle to make sherbet. Now my curiosity became even bigger.  I immediately ordered his book and started to read. In  the Netherlands we do not know much of the cuisine from the Southern states. The USA are more than burgers or an incidental Cajun style dish as Bill proves. Time to send him some questions and  based on Bill’s answers he will be rewarded a “southern style” Dutch recipe. To pair with a wonderful wine.

Who is Bill Smith and what would you like to share with us?

I was born and raised in Eastern North Carolina. This very much informs the way I cook today. I didn’t set out to be a chef. It was just good luck that I stumbled upon this profession.

You come from Chapel Hill, can you give a description what makes this place so special? 
Chapel Hill is a university town so although it isn’t a large city, it has sophistication. People tend to be progressive in thought and less judgemental than in other places. It is very pretty and is halfway between the beaches of North Carolina and the Smoky Mountains. Because it is so attractive, intersting people choose to live here.
You invest a lot of energy in cooking, escpecially when it comes to Southern dishes, can you tell something about it?

Cooking, or things associated with cooking, take up almost all of my time. Our menu can change every day if I choose for it to. It varies with the season. We are lucky to have a large community of farmers and artisans who cater to the food community here. This makes a seasonal menu easy. This restaurant was Southern before I came to work here, but since I was born in the South I already understood what was expected of me. I actually don’t think about “Southern” so much. It just happens.

Your book speaks to the imagination,  the recipes,  certainly with me. How do you do that?

Every recipe has a story, whether the person who is cooking it knows it or not. I had some sort of history with most of the things in my book. And, I see the dinner table as a lot more than just a place to eat. People who might disagree about religion or politics are liable to come together around food.

My parents were/are very French food oriented. The last two decades there has been a shift from French to a more international cuisine, certainly in my generation. Do you notice that too?

My first serious cooking job was in a French restaurant so my technique is certainly oriented in that direction. I still cook the way I learned to there. In this country from the end of World War II to maybe the mid 1980s, French food and style was seen as the most sophisticated. In recent years people have become able to see the whole world with ease so naturally France has had to share the stage with other cuisines. Still, when I have a wonderful meal in a French restaurant or taste a classic French vintage, I feel an affection and respect for that country.

What  would  you miss from the USA when you would live abroad ?

Foodwise, probably fried chicken. Culturally, there is a kind of self confidence that we seem to have here that I find appealing

Culinary speaking, you are very experienced in cooking, which one is your favorite recipe?

I have a lot of favorites and they seem to follow the season. By August each year, I have grown tired of dishes with fresh tomatoes. Yesterday at the market I found five different kinds of winter greens so I made gumbo z’herbes for dinner. It’s a Lenten stew from Louisiana, so today that is my favorite recipe.

Do you like wine and if you do can you tell me about your favorites?
I do like wine and I like many kinds. Champagne is always a favorite. I like the European classics like Bordeaux, Riojas, and such. I also like Vinho Verdes from Portugal, reds from Chile, whites from Austria and New Zealand.

Maybe you van tell a thing or two on North Carolina?  I have never been there but it is often portrayed a wonderful state. So different.

North Carolina is lucky in that it has a strong working class and middle class tradition. There is wealth of course as well. There is a tradition of caution and moderation in it’s politics, although there are the ocasional glaring exceptions to this. We were lucky in the second half of the last century to have had a series of forward looking leaders. The weather is mild, there are many medium sized cities rather a few large ones and the are scattered across the state. Much of North Carolina is still rural.

You learned to cook form your Grandmother and grand mère, can you explain some more on this subject?

I grew up in a time when women for the most part remained in the home rather than worked. My great grandmother, grandmothers and aunts were all good cooks and cooking was an important part of their lives. I grew up with the expectation of good food. I was expected to eat everything that was put before me. All this is a good professional foundation for me.

If you were to start all over in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a though question.

I have never been to your country so I’m not sure what you do or don’t already know there. I suppose I would choose some traditional East North Carolina recipes, cook them and tell you the stories that come with them.

Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome
Recently it has occurred to me that while most of my friends are retiring, I am busier than ever. I have asked myself why. This is a hard job for someone of my age. I have decided that as long as it remains interesting, I’ll continue doing it.

 picture:  Book from Bill’s  cooking




The Recipe

Having read all the answers of Bill Smith, I tought let’s go to the Deep South of the Netherlands, the region of Southern Limburg, where there are still many old recipes to be found. Bill does not know our country nor the traditions, so I chose for “Knien in ’t soer” or Rabbit cooked in a sweet and sour sauce. One of the main ingredients is apple syrup from the orchards of this province. People from the South are often called Burgundian, because of their attitude to food and drink. I hope Bill likes this all time traditional. The wine I suggest is a a crisp young white wine from the Mâconnais (southern Burgundy) to match the sweet and sour taste of this dish.

Ingredients for 4 persons:

1 rabbit cut in parts (about 3 lbs)
1 red onion
1 big carrot
1/2 celeriac
6 stems of parsley
2 bay leaves
3 cloves
10 juniper berries
1 1/2 cup of white wine vinager
1 cup of water
2 tbs of apple syrup
2 tbs flour
butter
pepper and salt

Preparation

Cut the rabbit in pieces. Chop the onion in rings, cut the celeriac and and carrot in cubes. Chop four of the parsley stems very finely. Put the vegetables and rabbit in a bowl. Add the parsley, juniper berries, cloves and bayleaves. Pour a mixture of water and vinager on top, stir and leave to marinate four about 12 hours in the fridge.
Pat the pieces of rabbit dry and season them with pepper and salt. Heat some butter in a frying pan and fry the rabbit parts golden brown. Get the meat out and cover for a while. Add some flour to the butter and stir. Gently pour in the vegetables and juices from the marinade. Put to a boil, get the rabbit parts back in and leave to simmer for about one and a half hours.
When the rabbit is done, put it an a big plate. Mix the apple syrup through the sauce and stir. Maybe some extra seasoning is necessary. Put the sauce and the cooked vegetables over the rabbit meat. Garnish with some parsley. This dish can be served with either cooked potatoes or mashed ones.

De echtheid van keukens

 foto mix Italiaans Grieks Frans op mijn aanrecht

De echtheid van keukens, een spannend onderwerp voor mij. Ik denk daar veel over na en ben continu op zoek naar de redenen die een keuken echt of authentiek maken. In deze wat sombere tijden, malaise in de economie, onzekerheid, grijpen we graag terug op dingen die “echt” zijn. Puur Hollands, authentiek Italiaans, echt Frans. Allemaal nostalgie, handvatten naar het verleden, het veilige gevoel van bekende dingen. Warme ouderwetse toetjes op donkere dagen, zelf gaan oppotten en inmaken. We willen graag veilig achter onze muurtjes en dijkjes blijven, totdat er nieuwe hoop gloort. En wee degene, die niet mee doet. Hij vindt geen plek aan de dis. Zouden onzekere tijden niet juist vernieuwing moeten brengen? Gebeurt dat nog? Jazeker! Een heel leuk idee vind ik de site thuisafgehaald.nl  Een middel waarmee thuiskoks hun creaties kunnen delen met anderen, die geen zin of tijd hebben om te koken. In mijn ogen draagt zo een initiatief bij aan een nieuw collectief denken over eten. Je proeft wat van een ander en je deelt eten. Echter kan haast niet. Je leert nieuwe gerechten kennen, andere bereidingswijzen en wie weet wel nieuwe vrienden. Ik overweeg hier echt aan mee te gaan doen. Ik kook namelijk toch vaak veel te veel en wat is er nu leuker om het te delen met anderen. Zouden we in heel Europa moeten doen, dan is het gekissebis over begrotingen in Brussel zo over, heren politici. Wat meer delen. Komt alles vanzelf weer goed, spreekt deze optimist. Vandaag geen recept, ik ga eens kijken wat een andere thuiskok aanbiedt in mijn buurt.

Beaujolais nouveau, stoofpot van riviervis

 

 foto één van de crus de Morgon

Het is een gewone woensdag in het midden van november. In de dorpen van de Beaujolais is het stil, zoals gewoonlijk. De wijngaarden zijn verkleurd van diep groen naar alle tinten bruin en rood. De druiven zijn enkele weken geleden geplukt. Geen grote oogst dit jaar. De wijnmakers werken in hun caves aan hun wijnen. Maar.. vanavond  gaat het dak eraf, om middernacht stipt, want de Beaujolais Nouveau arrivera! Deze bijzondere eersteling mag wereldwijd pas worden verkocht op de derde donderdag in november. Morgen dus. De Beaujolais Nouveau is de voorbode van wat de wijnen uit deze streek gaan brengen. Deze nieuweling wordt volgens de macération carbonique methode gemaakt. Dit betekent dat onder hoge koolzuurdruk de gamay druif een snelle fermentatie ondergaat. Het resultaat hiervan is dat er een fruitige rode jonge wijn wordt gemaakt om snel te drinken. En dat moet geproefd worden. Behalve de nouveau heeft de Beaujolais een groot scala aan wijnen te bieden. De rode Beaujolais, de Villages uit 32 gemeenten en de tien cru’s. De gamay druif laat in deze wijnen veel diversiteit zien. Dus, mocht je niet van de nouveau houden, voor iedereen is er een wijn te vinden uit deze mooie streek.
Vanuit de Beaujolais kijk je uit op de vlakte van de Saône, met zijn rivieren en kreken vol zoetwatervis. Vandaag een stoofpot van riviervis uit de Beaujolais. Een koele Beaujolais Villages gaat hand in hand met dit gerecht.

Nodig 4 personen:

1,5 kg riviervis in stukken
(snoek, karper, paling en baars)
125 g gerookte spekblokjes
20 zilveruitjes afgespoeld
4 knoflooktenen
2 rode uien
70 g boter
1 fles Beaujolais Villages
1 glas cognac of marc
2 el bloem
1 laurierblad
2 takjes tijm
takje rozemarijn
zout peper
croutons

Bereiding:

Vraag je vishandelaar de verschillende vissoorten schoon te maken en in stukken et snijden. Verwarm in een pan de rode wijn en cognac. Maak van 50 g boter en bloem een beurre manié en zet apart. Verhit de rest van de boter in een pan. Bak hierin de spekblokjes, uien, zilveruitjes en knoflooktenen aan. Voeg hierna de stukken vis toe, bak kort mee. Zet het vuur laag en voeg de warme wijn toe tot vis onderstaat. Voeg de tijm, laurierblad, rozemarijn, peper en zout toe. Laat het geheel ongeveer tien minuten koken. Als de vis gaar is, haal deze dan uit de pan en houd de vis warm onder aluminium folie. Verwijder de kruiden. Kook de saus  tenminste één derde in. Voor het serveren leg je de vis terug in de saus en verwarm je deze nog even. Serveer de vis op een schaal. Bind de saus met wat beurre manié en giet over de vis. Garneer het gerecht met de croutons.

Chef Robin White, Dutch mussel soup with smoked eel

 

 

picture: chef Robin White
I invited Chef Robin White to join in in my blog series “gesprekken en gerechten” Robin is a woman from California who I met through Twitter. I once sent her my recipe for white beans in the meadows. I am still curious if she liked it. Robin White is a multitalented person, who connects people through food and wine. She worked together with Frances and  Ed  Mayes on a virtual dinner party held in Napa. She is the creator of many original recipes on her blog. And a wine lover. Now my curiosity became even bigger. Time to send her some questions and  based on Robin’s answers she will be rewarded a Californian Dutch recipe. To pair with a wonderful pinot noir wine, presumably from Alsace this time
Who is Robin White and what would you like to share with us?
I am a woman who initially studied in the medical field and worked in a chemistry lab in The Boston Massachusetts area. I learned to cook late in life in my late 20’s begin 30’s, but grabbed on to it like a fire. I loved Julia Child growing up,  who knew I would work with her a few times and have her be such a huge influence to change careers   Happier ever since
You come from Sonoma, can you give a description of that special region?
I love Sonoma. Ever since I went there in the early 80’s and knew I had to be there for the rest of my life. People are down to earth, farmers of amazing foods and grapes for amazing wines. I learn every time I go out the door living there. It has enhanced me as a chef and calmed my soul
You invest a lot of energy in organising virtual dinners, being the Virtual Dinner Queen, can you tell something about it?
Virtual Dinners are an amazing way to bring hundreds of thousands, even millions together to sip, eat and share great foods and wines of the world  it brings the culinary world so close together in so many ways allows us to trade recipes and learn new techniques so much easier. I’ve made so many new friends that ill have for life. Including you. 
Your blog on speaks to the imagination, recipes, wines certainly with me. How do you do that?
I try so hard through my blog to make taking on a new recipe easy and drinking wine not snobby.Food and wine should be enjoyed by everyone in all price points. It’s more about the gathering of lives from all walks that brings what was once considered untouchable by many to everyone enjoying food and wine together
My parents were/are very French food oriented. The last two decades there has been a shift from French to a more international cuisine, certainly in my generation. Do you notice that  too?
I grew up on Cape Cod, so French food was untouchable for me.  My Mom cooked simple but good.  Because my family was in the seafood business we didn’t eat much of it unfortunately  Today I cannot wait to visit the Boston area when I go. I eat seafood from there every chance I can get it fresh. I still have family in the business and now I appreciate it so much more.
What  would  you miss from the USA when you would live abroad ?
I think a good Submarine Sandwich   I miss them now when I’m out of the Boston area. Even in California they do not make them like they do there. It’s not even close .
Culinary speaking, you are very experienced in cooking, which one is your favorite recipe?
My favorite recipe, Like my last meal,  I would want:
Froie Gras quickly seared medium rare with a delicate peach sauce. Served on brioche toast A small glass of Tokaij on the side
A really great simple wedge salad with amazing blue cheese dressing with really fresh garden tomatoes and applewood smoked bacon crumble
A great bowl of the best real New England Clam Chowder and real common crackers   Not thick but milky the way it’s suppose to be.
 Delicious mouth watering Southern Fried Chicken and great smashed potatoes from Wood Prarie Farms in Maine. ( the best potatoes ever grown  ) with fresh churned sea salted butter  And gravy !
And a perfect piece of Apple Pie with the best Vanilla ice cream I could find and the finish. A GREAT cup of Coffee and a cigarette LOL.  I have not smoked for 14 years but if its my last meal I’m going to
Pinot noir lover, for me as a Burgundy man it appeals to me, can you share something on American pinot noir wines?
My life has been. ” why do it the easy way”. Drinking wine is no different to me. I started with the usual suspects. Zinfandel, Cabernets , Syrah all that. What I found was they are heavy wines that are predictable. I like a wine you have to work for. A wine that’s unpredictable from the first leaf on the vine till the juice finally end up in the bottle. You try and try to tame it but the delicate little morsel cannot be tamed. It’s gonna do what it’s gonna do  the complexity is like no other and changes significantly from region to region. So food friendly yet challenges the palate of even the most experienced wine drinker. Yet welcomes the new wine drinker and lifts them to a higher level. It makes me think and appreciate the entire process of winemaking
Did you like the film Sideways? I have never been to California but it portrayed a wonderful wine world. So free and different.
What I say about the movie Sideways is. I was Sideways long before that movie made Pinot famous
You believe in family farming, can you explain some more on this subject?
Lastly  I am a advocate of the family farm. Small growers with a passion for what they do. You can taste the difference and I appreciate their hard work  I’m all about gatherings around the table.Bringing friends and family together and talking over a great glass of wine and something good to eat. Bring the family back to the table with all this technology no one talks anymore.  Look in people’s eyes and talk to each other around the table sharing thoughts with that wine and food.
If you were to start all over in the Netherlands, what would you want to teach us? I know this is a though question.
Hmmm I really no nothing of the foods of the Netherlands, other than what my friend Hanneke teaches me.  I think I would want to study and eat all your foods and styles and try to see how to incorporate it in mine. 
Last but not least, do you want to share anything else in my blog? Please be welcome
Thank you for having me share. I appreciate your patience Cheers
More on this remarkable woman www.chefrobinwhite.com
 picture trout smoking al fresco at pure market 
THE RECIPE:
 
Since chef Robin White stems from a family that was in the seafood business, her recipe became instantly clear to me. She also hasn’t a clue on Dutch food. For her a Dutch mussel soup with a hint of smoked eel will do. I do not know if smoked eel is widely available in the USA, so trout can be a replacement. In the south western province of Zeeland there are a lot of mussel and oyster growers. Normally you would cook mussels in white wine and serve them with French fries and mayonaise. But this sea banquet does fine in a soup.  As wine to pair this soup I suggest a white Côtes du Rhône made from the grenache and ugni blanc grapes. Rhône whites have a hint of ripe citrus fruits and spices. This will do well with the creamy and smoky soup.
Ingredients:
4 lbs/ 2kg mussels
1 bottle of brown ale
1 big leek
2 celery sticks
1 big carrot
1 cube of fish stock
1 cup of  thick cream
2 tbs butter
salt and black pepper
dash of nutmeg
chopped parsley
2 filets of smoked rainbow trout
(or if available 4 smoked eels)
3 cups water
Preparation:
Clean the mussels under cold water. Throw away the open (that do not close when you tap on them) and damaged ones. In a big soup pan yopu bring the ale to a boil. Add the mussels and cook them for 6 minutes
Get the mussels out of the pan and get them out of their shells. leave 12 mussels apart for later garnishing. Strain the cooking juices through a sieve and put in another pan Add the thinly sliced carrot, leek and celery. Add 3 cups of water an bring to a boil. Crumbe and dissolve the stock cube. Let the soup simmer for about 5 minutes. At the end you add the cream, the mussel meat and some butter. Season the soup and give it a dash of nutmeg. Serve on 4 soup plates with some pieces of the smoked trout/ eel and mussels in their shell. top the soup with some  finely chopped parsley. Serve the soup with a firm farmer’s bread and salty butter.

 

Herfst, oude kaas, ciderazijn en peren. Troost?

 

 foto herfst buiten, dessert binnen

Het thema van het foodblogevent november 2012 luidt: “Een troostend dessert voor donkere dagen” Mijn eerste reactie was er één van ongeloof. Hier ga ik toch niet iets voor schrijven. Maar niets zo veranderlijk als de mens. Gedurende het weekend kreeg ik steeds meer vragen. want dit was toch wel een filosofisch thema in plaats van de ingetrapte deur, die ik vermoedde. Het raakt zelfs aan de psyche van man of vrouw. Troostend? Hoe zet je dat om in een dessert? Troostend, omdat de maaltijd ervoor zo slecht was? Troostend als feminien kenmerk? Of troost in de vorm van comfort food? Vele vragen leidden uiteindelijk tot mijn recept.
De combinatie van troost en eten is mij een volstrekt vreemde. Ik eet niet, omdat het buiten koud is. Ik eet niet vanwege verdriet. Ik koop ook geen kleding als ik niet lekker in mijn vel zit. Ik eet omdat ik eten lekker vind. Ik kook ter ontspanning. Zou deze thema keuze dan toch kloppen? Dat je als vrouw troost zoekt in eten, terwijl je je hebt teruggetrokken binnen de veilige muren van het warme huis? Je zou er bijna een boek over kunnen schrijven, à la Camille Paglia. Zij schreef een meesterwerk, vuistdik over de verschillende rollen van mannen en vrouwen. Maar…, nu genoeg gefilosofeerd.
Op mijn blog heb ik al eerder vermeld dat ik geen zoetekauw ben, geen toetjesman. Zoetigheden eet ik bij het ontbijt, marmelade bij een croissant. Of onderweg, als ik de verleiding van een lekker taartje niet kan weerstaan. Andere momenten dus in mijn dagelijks leven. Maar troost in de zin van compensatie nou nee.
Mijn recept vandaag is gegrilde peer met oude kaas en ciderazijn siroop. Erbij drinken we een glas witte port.

Nodig voor vier personen:

4 handperen
300 g oude Leidse kaas
50 ml ciderazijn
100 g basterdsuiker
50 ml water
zwarte peper

Bereiding:

Schil de peren en snijd ze in dunne plakken. Verhit een grill pan op het vuur en wrijf deze in met wat olie. Grill de peren om en om en leg apart. Snijd de oude kaas in mooie plakken. Verhit water en azijn in een steelpan. Voeg de suiker toe en eventueel een kruidnagel. Laat zachtjes inkoken tot een mooie siroop. Leg op vier borden de peren. Schenk er wat siroop over en leg de oude kaas ernaast. Serveer met wat roggebrood.

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten